Το ευρωπαϊκό ιδεώδες στηρίζεται στην ιδέα της συμμετοχής των λαών στη διαμόρφωση των αποφάσεων και η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση εδράζει τη νομιμοποίηση της στη δημοκρατική συμμετοχική πολιτική διαδικασία. Η εξελικτική αυτή δυναμική που θεωρητικά οδηγεί στην ολοκλήρωση και πολιτική ένωση λαμβάνει χώρα καθ’ όλη τη διάρκεια του ευρωπαϊκού εγχειρήματος, επιταχύνοντας ή επιβραδύνοντας αναλόγως των πολιτικών συνθηκών. Η Ευρώπη δεν είναι η ίδια με πριν από 5 χρόνια και δεν θα είναι ίδια με σήμερα μετά από άλλα τόσα. Η αλλαγή αυτή ωστόσο πρέπει να μας βρει μέτοχους και συνδιαμορφωτές, ώστε η γνώμη μας να εισακουστεί και οι επιλογές μας να δείξουν τη ρότα της μελλοντικής της εξέλιξης.
Αυτή τη στιγμή, και συγκεκριμένα έως την Παρασκευή 24 Ιουλίου 2015, ολοκληρώνεται μία ευρωπαϊκή διαβούλευση που αφορά στο μέλλον της προστασίας της φύσης στην Ευρώπη. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δια στόματος του Προέδρου της Γιούνκερ επιθυμεί να επανεξετάσει το νομικό πλαίσιο των Οδηγιών προστατευόμενων περιοχών και ειδών με το αιτιολογικό της εξέτασης της καταλληλότητας τους ως προς το σκοπό και της μείωσης της περιβαλλοντικής γραφειοκρατίας.
Οι οδηγίες για τα πουλιά και τους οικοτόπους (που συχνά αναφέρονται ως Οδηγίες για τη Φύση) είναι νόμοι της ΕΕ που αποτελούν τα θεμέλια της προστασίας της φύσης στην Ευρώπη. Διασφαλίζουν την αναγνώριση των πιο σημαντικών περιοχών για τη φύση της Ευρώπης, παρέχουν καθεστώς νομικής προστασίας με την ένταξή τους στο δίκτυο Natura 2000 και θέτουν τις απαιτήσεις για την αποκατάσταση και τη διαχείριση αυτών. Οι νόμοι προσφέρουν σημαντική προστασία σε περισσότερα από 1400 σπάνια ή απειλούμενα είδη ζώων και φυτών, εξασφαλίζοντας την προστασία τους, ενώ για πολλές ευρωπαϊκές χώρες, όπως είναι και η περίπτωση της Ελλάδας, οι Οδηγίες αποτελούν κεντρικό πλαίσιο προστασίας οικοτόπων και ειδών.
Το υπάρχον νομικό πλαίσιο των εν λόγω Οδηγιών δεν απαγορεύει αναπτυξιακές δραστηριότητες παρά μόνο εκείνες που μπορεί να απειλήσουν το σκοπό της προστασίας περιοχών και ειδών. Ποιος άραγε μπορεί να διαφωνήσει με αυτό; Ποια η αναγκαιότητα εκμετάλλευσης κάθε παραλίας, κάθε γωνιάς του φυσικού χώρου; Πρέπει άραγε τα νησιά, οι οικότοποι και οι περιοχές προστασίας άγριας ζωής να μετατραπούν σε τουριστικά θέρετρα και ζώνες αλόγιστης εκμετάλλευσης των φυσικών πόρων; Δεν είναι αυτό ανάπτυξη και σίγουρα οι τουρίστες δεν επιλέγουν τη χώρα μας για τα ωραία ξενοδοχεία, αλλά για τον απαράμιλλο φυσικό μας πλούτο.
Στο πλαίσιο αυτό 120 περιβαλλοντικές οργανώσεις στην Ευρώπη, μεταξύ των οποίων το WWF Ελλάς, η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, η Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού και το Δίκτυο Mεσόγειος SOS, συμμετέχουν με ενωμένες τις δυνάμεις τους στην πανευρωπαϊκή καμπάνια «Συναγερμός για τη Φύση» σε μια προσπάθεια να προστατέψουν το νομικό πλαίσιο προστασίας οικοτόπων και άγριας ζωής. Στη φύση δεν χωρούν εκπτώσεις. Σε μία περίοδο κρίσης, είναι πολύ πιθανό, ως βέβαιο, να διαπραχθούν εγκλήματα κατά της φύσης στο όνομα της ανάπτυξης. Οι οργανώσεις ζητούν να συνδράμουμε στον αγώνα αναιρώντας το δίλημμα περιβάλλον ή ανάπτυξη: Να επιλέξουμε: ότι θέλουμε ένα ισχυρό νομικό πλαίσιο προστασίας της φύσης και ότι αυτό δεν αποτελεί βαρίδι περιβαλλοντικής γραφειοκρατίας.
Η Ευρώπη αλλάζει. Οι πολίτες έχουν τη δυνατότητα να διαμορφώσουν την κατεύθυνση στην οποία θα κινηθεί η Ευρώπη, συμμετέχοντας στη διαβούλευση. Μπορούν να δείξουν ότι το νομικό πλαίσιο προστασίας οικοτόπων και ειδών δεν αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι μόνο της προστασίας της φυσικής μας κληρονομίας περιβάλλοντος, αλλά και της αναπτυξιακής προοπτικής της ΕΕ. Ενώστε τη φωνή σας με περισσότερους από 420.000 ευρωπαίους πολίτες που έχουν ήδη ταχθεί υπέρ της διατήρησης των οδηγιών και γίνετε μέρος της μεγαλύτερης διαβούλευσης στην ιστορία της ΕΕ.
ΑΠΕ-ΜΠΕ
