Ανέκαθεν οι κυβερνήσεις της χώρας, έβλεπαν τους νησιώτες ως παρίες όταν διεκδικούσαν ίσες ευκαιρίες με τους στεριανούς στην υγεία, στην παιδεία, στις συγκοινωνίες, σε όλες τις παρεχόμενες από το κράτος υπηρεσίες.
Τα καλοκαίρια πάντα μας θυμούνται όταν πρόκειται να εισπράξουν, να αρμέξουν την αγελάδα, για να γεμίσουν τα ταμεία με χρήμα ζεστό. Κλιμάκια από όποιο ελεγκτικό μηχανισμό διαθέτει το κράτος, κάνουν επέλαση βγάζουν μπλοκάκια και όποιον πάρει ο χάρος… Μα, θα μπορούσε να αντιτάξει κάποιος, τους παραβάτες κυνηγάνε. Σωστά. Αυτό θα ήταν ανεκτό και αποδεκτό, αν το κράτος φρόντιζε και το ίδιο να τηρεί την νομιμότητα και την ηθική απέναντι στους νησιώτες.
Πάντα την τουριστική περίοδο τα νησιά έχουν την τιμητική τους… Τι υπουργοί, τι βουλευτάδες, τι γραμματείς και φαρισαίοι έχουν περάσει καλοκαιριάτικα από τα μέρη μας για… συσκέψεις, για συναντήσεις, για επαφές άντε και καμιά βουτιά. Ή, για να το διατυπώσω καλύτερα για… βουτιές, άντε και καμιά σύσκεψη για να μην πάει στο βρόντο η επίσκεψη, να πούμε ότι κάναμε κάτι βρε αδελφέ.
Και δώστου να καταθέτουν προτάσεις οι φορείς, και δώστου να στοιβάζονται τα υπομνήματα και δώστου να δίνονται με τη σέσουλα οι υποσχέσεις και οι λύσεις, στα χαρτιά…
Μέχρι να πέσουν οι πρώτες ψιχάλες… Τότε που τα νησιά δεν είναι πια ελκυστικά, τότε που οι επισκέπτες γυρνάνε στην ασφάλεια και τις εναλλακτικές λύσεις που τους παρέχει η διαμονή στην ηπειρωτική Ελλάδα. Τότε που το κράτος, γυρνάει την πλάτη στα νησιά.
Τότε που λείπει ο γιατρός, που λείπει ο δάσκαλος, τότε που δεν υπάρχουν καθημερινά πλοία, που πρέπει να πληρώσεις μισό μισθό για να ταξιδέψεις με αεροπλάνο, που μετράς τις ημέρες και δεν περνάνε, που οι νύχτες δεν ξημερώνουν εύκολα, τότε που παρακαλάς να μην δώσει ο Θεός να αρρωστήσεις όταν έχει απαγορευτικό, τότε που ο νησιώτης μένει μόνος του στον τόπο του, με σύμμαχο αλλά και εχθρό, τον καιρό και με τα προβλήματά του άλυτα, να του θυμίζουν ότι είναι ευχή και κατάρα να μένεις σε νησί.
Οσο οι πολιτικοί που είναι σε κυβερνητικές θέσεις δεν έχουν ιδέα από νησιωτικότητα, παρά μόνο θυμούνται κάτι καλοκαίρια σε κοσμοπολίτικα νησιά, τα αποτελέσματα θα είναι αυτά που βιώνουμε σήμερα. Ακρίβεια, απομόνωση, καταδίκη, τιμωρία. Όσο για το περιβόητο Μεταφορικό Ισοδύναμο; Αστείο πράγμα ακόμα και να συζητάμε για τα «οφέλη» από την εφαρμογή του.
Από τέτοιους πολιτικούς τιμωρηθήκαμε με εξομοίωση των μειωμένων συντελεστών ΦΠΑ, με αύξηση της τιμής των εισιτηρίων σε πλοία και αεροπλάνα, με καταρράκωση της τοπικής οικονομίας, με εκτόξευση της τιμής των καυσίμων, με ελλείψεις σε γιατρούς, δασκάλους, καθηγητές, αστυνομικούς, λιμενοφύλακες, από τέτοιους πολιτικούς καταλήξαμε φυλακισμένοι στον ίδιο μας τον παράδεισο. Γιατί είναι ευχή και κατάρα μένεις στο νησί.
A-τυπος και υπογραμμός: Ευχή και κατάρα…
