Λίγες μέρες απέμειναν για την τελική φάση του πανελλήνιου πρωταθλήματος U17 στο beach volley, που θα διεξαχθεί στο Δ.Α.Κ. Καλλιπάτειρα με διοργανωτή τον Δ.Ο.Π.Α.Ρ. σε συνεργασία με την Τ.Ε. Ε.Ο.ΠΕ. και την Ομοσπονδία. Η καθηγήτρια φυσικής αγωγής και προπονήτρια τριών εκ των τεσσάρων παιδιών που θα συμμετέχουν στο Rodos Junior Finals U17, Φαίη Μίχου, μιλάει για τους αγώνες και την παρουσία τους στο Δ.Α.Κ. Καλλιπάτειρα από 30 Ιουλίου έως 1 Αυγούστου.
«Πολύ σύντομα, σε λιγότερο από δύο εβδομάδες, το νησί της Ρόδου πρόκειται να φιλοξενήσει μία από τις σπουδαιότερες πανελλήνιες διοργανώσεις του beach volley σε αναπτυξιακό επίπεδο. Πρόκειται για το τελικό τουρνουά του πανελληνίου πρωταθλήματος Ελλάδος για τις ηλικίες κάτω των 17 ετών, σε αγόρια και κορίτσια, από το οποίο θα αναδειχθούν οι πρωταθλητές Ελλάδος στις αντίστοιχες ηλικίες. Πριν μιλήσω λοιπόν για αυτή τη σπουδαία ευκαιρία να φιλοξενηθεί στο νησί μας ένα τόσο σημαντικό αθλητικό γεγονός, θα ήθελα να μιλήσω για τους μικρούς αλλά σπουδαίους πρωταγωνιστές που πρόκειται να εκπροσωπήσουν το νησί μας στην εν λόγω διοργάνωση και για την σκληρή, συστηματική και υπεύθυνη δουλειά που έκαναν ολόκληρο το διάστημα της περιοριστικής καραντίνας.
Κάθε χρόνο, με το κλείσιμο των σχολείων ξεκινάω την προετοιμασία των αθλητών μου με βασικότερο στόχο την συμμετοχή τους στο περιφερειακό πρωτάθλημα των ηλικιών τους, U17 και U19, προκειμένου να αγωνιστούν για την κατάκτηση της πρώτης θέσης που θα τους εξασφαλίσει την συμμετοχή στα αντίστοιχα πανελλήνια πρωταθλήματα. Με την πολύ συστηματική δουλειά που γίνεται τα τελευταία χρόνια τόσο στη Ρόδο όσο και στην Κω, έχουμε φτάσει στο σημείο να έχουμε τόσο μεγάλη συμμετοχή αθλητών στο περιφερειακό πρωτάθλημα που να μας επιτρέπει να ευελπιστούμε για τη συμμετοχή ακόμα και των δευτεραθλητών στο πανελλήνιο πρωτάθλημα που θα πραγματοποιηθεί στη Ρόδο. Σε μία τέτοια περίπτωση θα έχουμε την ευκαιρία να δούμε ακόμα περισσότερους ντόπιους αθλητές να αγωνίζονται μπροστά στο φίλαθλο κοινό του νησιού, το οποίο, από τη συμμετοχή μου ως αθλήτρια ακόμα στα παγκόσμια πρωταθλήματα, είχα διαπιστώσει πως αγκαλιάζει με τεράστια θέρμη τις σημαντικές διοργανώσεις του beach volley.
Για να μιλήσω λοιπόν συγκεκριμένα για τους δικούς μου αθλητές, γνωρίζοντας από την προηγούμενη χρονιά την πιθανότητα να έχουμε καθολικά λοκ- ντάουν, λόγω της πανδημίας, και μεγάλης διάρκειας αποχή από οργανωμένη προπόνηση και προετοιμασία, είχαμε προετοιμάσει ένα εναλλακτικό σχέδιο ατομικής προπόνησης για τον κάθε αθλητή που θα του επέτρεπε να εξασφαλίσει τη μέγιστη δυνατή, υπό τις συνθήκες, φυσική κατάσταση και την αποφυγή πιθανών τραυματισμών κατά την επιστροφή στην αγωνιστική δράση. Οι νεαροί αυτοί αθλητές προμηθεύτηκαν βάρη, σχοινάκια, λάστιχα, ιατρικές μπάλες, μπάρες και ό,τι εξοπλισμό χρησιμοποιούσαμε στο γήπεδο και ακολούθησαν πιστά το «πρόγραμμα καραντίνας», όπως το είχαμε βαφτίσει, για ολόκληρο το διάστημα που δεν μπορούσαμε να επιστρέψουμε στο γήπεδο. Αποτέλεσμα όλης αυτής της ατομικής και υπεύθυνης δουλειάς τους ήταν η άμεση, χωρίς τραυματισμούς, χωρίς κενά και κινδύνους επιστροφή τους στο γήπεδο και στους αγώνες, η κατάκτηση του πρωταθλήματος Δωδεκανήσου κορασίδων και νεανίδων στη σάλα και η κατάκτηση τριών χρυσών, δύο ασημένιων και δύο χάλκινων μεταλλίων στο beach volley στις κατηγορίες U17 και U19 στο πρωτάθλημα Regional που έγινε στην Κω το Σαββατοκύριακο. Οι αθλητές αυτοί εδώ και 4 περίπου μήνες που μας επιτράπηκε η προπόνηση στο γήπεδο, τηρουμένων όλων των πρωτοκόλλων, αφιερώνουν περισσότερες από τέσσερις ώρες καθημερινά στην προετοιμασία τους με στόχο τη συμμετοχή τους στο πανελλήνιο πρωτάθλημα της ηλικίας τους.
Το αγωνιστικό επίπεδο και το θέαμα που παρακολουθήσαμε στην Κω τόσο από τους Ροδίτες αθλητές όσο από τους ντόπιους ήταν τόσο ανεβασμένο και εντυπωσιακό σε σχέση με τις προηγούμενες χρονιές που μας επιτρέπει να προσμένουμε εντυπωσιακή συμμετοχή και στη Ρόδο. Πραγματικά δε γνωρίζω ποιο θα είναι το συνολικό επίπεδο των αθλητών μετά από δύο αγωνιστικές σεζόν με τόσο μεγάλες αγωνιστικές αποχές και ιδιαιτερότητες, αλλά τα παιδιά μας αποδεικνύουν καθημερινά ότι κανένα εμπόδιο δε λυγίζει το πνεύμα τους και καμία αποχή ή διακοπή δεν διακόπτει τα όνειρα τους. Συνέχισαν να εργάζονται μοναχικά αλλά συστηματικά και υπεύθυνα και τελικά βρέθηκαν εκεί όπου ονειρεύτηκαν, ανάμεσα στους καλύτερους της Ελλάδας. Δεν μπορώ να περιγράψω το θαυμασμό και το σεβασμό μου για αυτά τα υπέροχα παιδιά».
“Νιώθω θαυμασμό και σεβασμό για τα παιδιά”
