Πρόσφατα, η νεοσύστατη Ομάδα Θεατρικού Συλλόγου Δωδεκανήσου έλαβε μέρος στο Διεθνές Φεστιβάλ της Ρωσίας από τις 13 έως τις 17 Σεπτεμβρίου 2019 και γύρισε πίσω με πολλές διακρίσεις! Σήμερα, η θεατρολόγος κα Βίκυ Θεολόγη, μιλάει στην «δημοκρατική» για την εμπειρία της ομάδας, τα βραβεία και τις διακρίσεις αλλά και για τα επόμενα σχέδια που περιλαμβάνουν συμμετοχές σε διεθνείς διοργανώσεις.
• Κυρία Θεολόγη, μιλήστε μας για την συμμετοχή σας, στο Διεθνές Φεστιβάλ της Ρωσίας.
Το Διεθνές Φεστιβάλ της Ρωσίας διήρκεσε από τις 13 Σεπτεμβρίου έως τις 17 του μηνός. Χώρες που έλαβαν μέρος ήταν Ισπανία, Ρουμανία, Καναδάς, Ινδία, Αυστρία, Ρωσία. Στις συμμετέχουσες χώρες ήταν και η Ιταλία, η Αίγυπτος και η Τυνησία. Κάποιες όμως δεν τα κατάφεραν λόγω κωλύματος με τη βίζα καθώς η Ρωσία, όπως καταλάβαμε κι εμείς, είναι δύσκολα προσβάσιμη χώρα.
Ήταν το πρώτο Φεστιβάλ θεάτρου σε παγκόσμιο επίπεδο που διοργανώθηκε από την Ρωσία.
Η τελετή έναρξης ήταν φαντασμαγορική, θεατρικές και χορευτικές ομάδες από όλη την Ρωσία είχαν ετοιμάσει ένα υπερθέαμα τέχνης.
Πριν την τελετή έναρξης έγινε παρέλαση στους δρόμους της πόλης Τούλα και οι χώρες που συμμετείχαν παρέλασαν με τις τοπικές τους ενδυμασίες.
Εμείς παρελάσαμε με παραδοσιακές στολές από την Μύκονο που μας παραχώρησε ο Πολιτιστικός Σύλλογος Μυκόνου «Οι Ανεμόμυλοι» και από την Εμπωνα που μας παραχώρησε ο Βαγγέλης Τζέλλος από το Εκπολιτιστικό Σωματείο «Ελληνικοί Λαϊκοί Χοροί» της Ρόδου. Μετά το πέρας της παρέλασης συγκεντρωθήκαμε στο Concert Hall και έγινε παρουσίαση της κάθε χώρας. Εμείς μιλήσαμε για την Ελλάδα, τη Ρόδο και την θεατρική μας δράση. Έπειτα χορέψαμε δύο παραδοσιακούς χορούς, ένα μπάλο από τη Μύκονο και μία σούστα από τη Ρόδο. Κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ τις πρωινές ώρες γίνονταν εργαστήρια σε θεατρικές τεχνικές από επαγγελματίες.
Τα εργαστήρια περιελάμβαναν τεχνικές jazz στην θεατρική πράξη, πολεμικές τεχνικές, σκηνογραφία, μίμους. Στην τελετή λήξης έγιναν παρουσιάσεις από τα εργαστήρια. Καθημερινά παρακολουθούσαμε θεατρικές παραστάσεις από άλλες χώρες. Την Κυριακή 15 Σεπτεμβρίου παρουσιάσαμε την δική μας παράσταση “TheBirds” που είναι βασισμένη στους Όρνιθες του Αριστοφάνη.
Η παράσταση έγινε στην αγγλική γλώσσα με ρωσικούς υπέρτιτλους. Το κοινό ήταν ενθουσιασμένο και έμεινε όρθιο για τουλάχιστον δέκα λεπτά να χειροκροτεί όταν τελειώσαμε. Μας βρήκαν Έλληνες από την ελληνική λέσχη της Ρωσίας οι οποίοι παρακολούθησαν όλη μας την πορεία στο φεστιβάλ και ήταν δίπλα μας καθημερινά για να μας στηρίζουν με την αγάπη τους.
• Η εμπειρία σας από την τελετή λήξης και τα βραβεία που δόθηκαν;
Η τελετή λήξης έγινε την Τετάρτη σε ένα κατάμεστο από κόσμο θέατρο, με πολλές εκπλήξεις για όλες τις χώρες. Ήταν μία τελετή άκρως συγκινητική. Στο τέλος και για την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων όλα τα μέλη των θεατρικών ομάδων κλήθηκαν στην σκηνή. Είχαμε δει απίθανα θεάματα κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ και είχαμε απόλυτη συναίσθηση του καλλιτεχνικού επιπέδου που συναγωνιζόμασταν. Σημειωτέον, ότι καταλάβαμε ότι το φεστιβάλ ήταν διαγωνιστικό πολύ μετά την απόφασή μας να συμμετέχουμε και αφού είχαμε ήδη ξεκινήσει τις διαδικασίες για τις βίζες μας.
Πήγα την ομάδα μου στη Ρωσία για να αποτελέσουμε κι εμείς ένα κομμάτι σε αυτή την πολιτιστική γέφυρα που ενώνει τους ανθρώπους και τις χώρες μέσα από την θεατρική πράξη.
Συναναστραφήκαμε με ανθρώπους και ανταλλάξαμε ιδέες που τις φέρνουμε ως κληρονομιά από αυτό το ταξίδι. Κατά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων το όνομά μας ακούστηκε μετά από την ρώσικη αναγγελία έτσι ακριβώς «Quinta, Grecia, Rodos”. Η διοργανώτρια του Φεστιβάλ Lucy Katsero με κοίταξε και μου φώναζαν όλοι Go go! Μας είχαν απονείμει το βραβείο “The Best Ensamble” που αφορά στο καλύτερο σύνολο (καλύτερη θεατρική ομάδα, σκηνοθεσία και κειμενική προσέγγιση). Σε λίγα μόλις λεπτά και αφού καλά – καλά δεν είχαμε συνειδητοποιήσει τι είχε γίνει ξανακούσαμε το όνομα της ομάδας μας και το όνομα του Θανάση Ζαχαρόπουλου για το βραβείο του πρώτου ανδρικού ρόλου. Εκεί εκτοξευτήκαμε στα ύψη! Αγκαλιές, κλάματα και ό,τι μπορεί να συνοδεύει την ελληνική υπερηφάνεια και χαρά κατέκλυσαν την θεατρική σκηνή! Ακολούθησε ένα μεγάλο πάρτι με όλες τις χώρες να χορεύουμε αγκαλιά μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες που έπρεπε να αναχωρήσουμε για τις πατρίδες μας.
Τα κουστούμια έχουν γίνει από τον Διονύση Ανδριανόπουλο και την Γιάννα Γιορντάνοβα. Την αφήγηση έχει κάνει η Τάρα Ναρντέλα ενώ την μουσική σύνθεση της σούστας που ακούγεται έχει παίξει στο μπουζούκι ο Γιώργος Πούλος με την ενορχήστρωση του Γιάννη Γιακουμάκη. Την φωτογραφία της αφίσας έχει επιμεληθεί η Καλλιόπη Βούτσαλη.
Βραβεία που δόθηκαν στον διαγωνισμό είναι: Καλύτερης παράστασης η Ρουμανία, Καλύτερου Συνόλου η Ελλάδα (Κουίντα), Καλύτερου ανδρικού ρόλου Ελλάδα (Κουίντα), καλύτερου γυναικείου ρόλου Ισπανία, καλύτερου δεύτερου αντρικού ρόλου Ρουμανία, καλύτερου δεύτερου γυναικείου ρόλου Αυστρία, καλύτερης διαχείρισης πολυμέσων Ισπανία, καλύτερων κουστουμιών Ρωσία, καλύτερης χορογραφίας Ρωσία, καλύτερου σκηνικού Αυστρία.
• Τα επόμενα σχέδιά σας τι περιλαμβάνουν;
Μας προσκάλεσαν στο θεατρικό φεστιβάλ της Ρουμανίας τον Απρίλιο και γίνονται συζητήσεις για συμμετοχή μας σε δύο ακόμη παγκόσμια φεστιβάλ.
Ο Θεατρικός Σύλλογος Δωδεκανήσου είναι νεοσύστατος και αντιμετωπίζω μεγάλες δυσκολίες να ακολουθήσω δράσεις που απαιτούν πολυδάπανες μεταφορές,
Στην συμμετοχή μας, που ήταν και η μοναδική ελληνική, συνέβαλαν οι χορηγοί μας, η επιχείρηση MeaTerra στην Ρόδο, oTakoudis aboutwater, η Exalco S.A. & η Prince Oliver. Σημαντικά βοήθησαν το Contours Travel με την άψογη συνεργασία και υπομονή & το Rodos Palace που για ολόκληρο το καλοκαίρι στήριξε την θεατρική μας παράσταση η οποία παρουσιαζόταν εκεί σε εβδομαδιαία βάση και μπορέσαμε και ενισχύσαμε οικονομικά τον σύλλογο και την συμμετοχή μας στο Φεστιβάλ θεάτρου της Ρωσίας.
• Από ποια μέλη αποτελείται η θεατρική σας ομάδα;
Η θεατρική μας ομάδα αποτελείται από τα μέλη: Βίκυ Θεολόγη, Θανάση Ζαχαρόπουλο, Κατερίνα Τσαβλίδη, Βαγγέλη Λάο, Αλέξανδρο Πασχάλη, Αγγελο Γιακουμάκη, Βαλάντη Κασανή, Γιάννη Κούρο, Ευα Τετράδη και Νίκο Ασκητή. Για οικονομικούς λόγους ταξιδέψαμε 6 άτομα.
Βιογραφικό
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα, κατάγομαι από την Τήνο. Τα τελευταία 20 χρόνια ζω στη Ρόδο. Παντρεμένη με τον Γιάννη Γιακουμάκη και έχοντας κάνει ήδη δύο παιδιά αποφάσισα και έδωσα πανελλήνιες όπου πέρασα στο τμήμα θεατρικών σπουδών της φιλοσοφικής σχολής Αθηνών. Ενδιάμεσα ήρθε και το τρίτο παιδί και παράλληλα με την οικογένεια σπούδαζα στην Αθήνα. Τελειώνοντας τις σπουδές μου και από το 2011 εργάζομαι ως αναπληρώτρια εκπαιδευτικός στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση Δωδεκανήσου. Παράλληλα διατηρώ θεατρικές ομάδες τόσο στα γύρω χωριά της Ρόδου όσο και σε ατομικές μου παραγωγές. Ίδρυσα τον Θεατρικό Σύλλογο Δωδεκανήσου «Κουίντα» προκειμένου να αποτελέσει ένα συνδετικό κρίκο με τις θεατρικές ομάδες των Δωδεκανήσων αλλά και της γενικότερης περιφέρειας. Τα τελευταία χρόνια παρουσιάζω τις παραγωγές μου στην Αθήνα. Το κάνω για να τεστάρω τις δυνάμεις τις δικές μου και της ομάδας μου. Με ενδιαφέρει να αντιλαμβάνομαι πού βρίσκομαι θεατρικά σε σχέση με την υπόλοιπη Ελλάδα. Έχουμε ανεβάσει τον «Βόυτσεκ» και την «Αφροδίτη με τη γούνα» στην Αθήνα στους χώρους Faust και Cartel με επιτυχία. Το ό,τι μας καλούν να ξαναπάμε δεν είναι τυχαίο. Κάθε παραγωγή μου κρύβει πίσω ένα «γιατί» που οφείλω να απαντώ στον εαυτό μου πριν ξεκινήσω να εργάζομαι πάνω σε αυτή. Το να έχει μία παράσταση αιτία ύπαρξης είναι πολύ σημαντικό για μένα, ακόμη και αν πρόκειται για ελαφριά κωμωδία. Είμαι ιδεολόγος, ευγνώμων για όσους είναι δίπλα μου, έχω πάθος με τη δουλειά μου. Κάνω θέατρο γιατί η έκφραση είναι υγεία.
Και γιατί πιστεύω ότι η τέχνη μπορεί να αλλάξει τον κόσμο, δεν έχω παράπονο με τον κόσμο, μια χαρά είναι, εννοώ να τον αναγάγει σε πνευματικό επίπεδο, να προχωράει το πνεύμα, να το ξεκολλάει από τα τετριμμένα της καθημερινότητας και να τον εισάγει σε πολλαπλά συναισθηματικά επίπεδα. Με την Ρωσία ένιωσα ότι ακόμα και αν δεν κάνεις εσύ όνειρα, τότε τα όνειρα σε κάνουν από μόνα τους. Δεν ήταν μέσα στις δυνάμεις του συλλόγου να ακολουθήσει. Το καλοκαίρι που μας πέρασε ήταν μία μεγάλη μάχη για να γίνει εφικτό να πάμε.
Τα καταφέραμε και πήγαμε. Είναι ακόμη απίστευτο, αλλά γυρίσαμε και νικητές. Νικητές όχι γιατί ήρθαμε με δύο βραβεία, αλλά γιατί κερδίσαμε φίλους από όλο τον κόσμο, κερδίσαμε θεατρικές εμπειρίες πολύτιμες, κερδίσαμε την εμπιστοσύνη της παγκόσμιας αφρόκρεμας του θεάτρου να εκπροσωπούμε την χώρα μας σε αντίστοιχες διοργανώσεις.
Εχω μία ομάδα που με στηρίζει στο να σπάμε το φράγμα, να πειραματιζόμαστε, με εμπιστεύονται και τους εμπιστεύομαι. Υπάρχει αγάπη.
