Ερχεται ο κ. Ολάντ. Και βγάζει το Μαξίμου ανακοινώσεις, για να μας πει πόσο σημαντική είναι αυτή η επίσκεψη, στη χώρα που πάντα περιμένει έναν αλλοδαπό σωτήρα για να ξελασπώσει κι έχει συνηθίσει την εκ του εξωτερικού κηδεμονία. Ερχεται λέει με μια στρατιά υπουργών και επιχειρηματιών για επενδύσεις. Αυτά εδώ.
Στη Γαλλία, που βλέπουν την δημοτικότητα του κ. Ολάντ να κατρακυλά, βλέπουν άλλα. Και λέει ο γαλλικός τύπος, ότι «οι 70 γαλλικές εταιρείες, μεταξύ των οποίων Vinci, Total, Veolia, SNCF, Suez και EDF, δεν θα υπογράψουν συμβάσεις την επόμενη εβδομάδα. Όμως, οι γαλλικές αρχές θέλουν, όπως και να ‘χει, να υπογράψουν ένα «είδος συμφωνίας», «να μπει κάπου μια σφραγίδα» με τον πρωθυπουργό Τσίπρα. Ένα κομμάτι χαρτί για το θεαθήναι, για να δηλώσουμε τη θέση μας. Για να δείξουμε ότι η Γαλλία είναι εκεί και θέλει κι αυτή να έχει το μερίδιό της στην Ελλάδα. Οι Γερμανοί έχουν ήδη αγοράσει δεκατέσσερα περιφερειακά αεροδρόμια. «Δε θα καθόμαστε με σταυρωμένα χέρια να βλέπουμε τους Κινέζους να αγοράζουν τα ελληνικά νησιά και λιμάνια το ένα μετά το άλλο», μας είπε ένας ανώτερος Γάλλος διπλωμάτης λέει το RTL.
Επίσης, κάποιες… κακιές διπλωματικές γλώσσες, λένε, ότι ο κ. Ολάντ όπως λειτούργησε για την κυρία Μέρκελ, όταν η αγριάδα του κ. Σόιμπλε απέτυχε, χρησιμοποιώντας τήν με πιάνο και γαλλικά μελιστάλαχτη διπλωματία του Γάλλου Προέδρου (διπρόσωπη να συμπληρώσω) έτσι και τώρα, πρωταρχικός σκοπός του Γάλλου προέδρου είναι να μεταφέρει, σύμφωνα πάντα με διπλωματικούς κύκλους, «την δυσαρέσκεια της Άνγκελα Μέρκελ, για τις αντιρρήσεις που έχει εκφράσει η ελληνική πλευρά για τις κοινές ελληνο-τουρκικές περιπολίες στο Αιγαίο, ώστε να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά η προσφυγική-μεταναστευτική κρίση που προκαλεί ιδιαίτερα πονοκέφαλο στην Γερμανίδα καγκελάριο.
Ο Κ. Ολάντ, που έχει ευθυγραμμιστεί στη γραμμή Μέρκελ, και πάνω σ’ αυτό το θέμα θα πιέσει για υπαγορευμένη συνεργασία στο Αιγαίο με την Τουρκία, βαφτίζοντας την ενδεχομένως FRONTEX, για να βουλώσουν στόματα, σε αντάλλαγμα μερικής χαλάρωσης στα οικονομικά μέτρα.» Αυτά λένε εις Παρισίους.
Είναι αλλιώς, όπως και να το κάνουμε να τα ζεις αυτά με την «πρώτη φορά αριστερά» με γαλλική φινέτσα, με το πιάνο μας και τα γαλλικά μας.
