Στη χώρα των θαυμάτων

Αυτή η προτροπή περί τρεξίματος κάθε φορά που θα πρέπει να κλείσει η αξιολόγηση, να  εφαρμοστούν τα νέα μέτρα (μεταρρυθμίσεις κατά πως τα λένε…)  φέρνει στο νου την «Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων». Και δεν είναι μόνο το ότι «Χώρα των Θαυμάτων» μπορείς να αποκαλείς  πλέον την Ελλάδα, αλλά είναι και εκείνο το σημείο στο βιβλίο του Λιούις Κάρολ, όπου η Βασίλισσα συναντά τη μικρή Αλίκη, την πιάνει από το χέρι και αρχίζουν μαζί να τρέχουν. Αν και τρέχουν όμως δυνατά και κοπιαστικά η Αλίκη διαπιστώνει πως δεν μετακινούνται ούτε έναν πόντο από τη θέση τους. Και βλέποντας την μικρή να απορεί η βασίλισσα της εξηγεί: «Σε αυτό τον τόπο πρέπει να τρέχεις όσο πιο γρήγορα αντέχεις για να μπορείς να μένεις στη θέση σου». Αν εγώ σας πω ότι ο τόπος είναι η Ευρώπη εσείς μπορείτε να βάλετε τα υπόλοιπα στη θέση τους; Ποια να είναι η  βασίλισσα, ποια να είναι η μικρή Αλίκη και τι θα γίνει στο τέλος λέτε, ώστε να δείτε μέσα από μια λογοτεχνική επινόηση την κατάστασή μας σήμερα, καθώς… πεθαίνουμε (από το αναγκαστικό τρέξιμο) σαν χώρα;