Της Νεκταρίας Μπίλλη
Δυστυχώς για άλλη μια φορά η ιστορία επαναλαμβάνεται και εν προκειμένω ως φάρσα. Δυστυχώς για άλλη μια φορά το πολιτικό προσωπικό της χώρας αποδεικνύεται κατώτερο των περιστάσεων και δη σε συνθήκες έκτακτης ανάγκης, σε κατάσταση κρίσεως. Τα όσα διαδραματίστηκαν την ημέρα της επετείου του Πολυτεχνείου-μια επέτειος με ισχυρό συμβολισμό στην ιστορία της Μεταπολίτευσης- δεν έχουν προηγούμενο. Δύο αντίθετοι κόσμοι σε μια πορεία σύγκρουσης πέρα κάθε νόμου πέρα κάθε απαγόρευσης, ήταν η εικόνα που παρακολουθήσαμε. Και όλα αυτά την ώρα που οι γιατροί, νοσηλευτές και όλες οι αρμόδιες υγειονομικές αρχές εκπέμπουν σήμα κινδύνου, απευθύνουν εκκλήσεις να εφαρμοστούν τα μέτρα προκειμένου να διακοπεί η διασπορά αυτού του φονικού ιού, τονίζοντας με κάθε τρόπο ότι «η χώρα βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση».
Εκκλήσεις οι οποίες έπεσαν στο κενό αφού οι γνωστοί επαναστάτες κόντρα στον καιρό και στις υποδείξεις των ειδικών αποφάσισαν να διαμαρτυρηθούν, «να καταγγείλουν τους Αμερικάνους», κυρίως δε να αποδείξουν περίτρανα, οργανωμένα και συντεταγμένα ότι οι αποφάσεις της κυβέρνησης δεν μπορούν να εφαρμοστούν. Ωστόσο οι πολιτικές ηγεσίες των κομμάτων που ανέλαβαν την ευθύνη των συγκεντρώσεων και συμμετείχαν σ΄αυτές θα πρέπει να γνωρίζουν ότι αναλαμβάνουν και την ευθύνη για ότι προκύψει στη συνέχεια σχετικά με τη δημόσια υγεία. Η ευθύνη πλέον θα έχει ονοματεπώνυμο σε αποφάσεις και παροτρύνσεις που θέτουν εν κινδύνω την ανθρώπινη ζωή και τη δημόσια υγεία. Διότι η κάθε είδους πορεία, συγκέντρωση ή συνάθροιση υπονομεύει τη διαφύλαξη του πιο πολύτιμου αγαθού που έχει ο άνθρωπος, την υγεία του.
Διαγωνιζόμενοι ποιος θα ανεβάσει περισσότερο τον δείκτη του αριστερόμετρου, και παρά τις επιστημονικές απόψεις διαπρεπών συνταγματολόγων που υποστηρίζουν την συνταγματικότητα της απαγόρευσης των συγκεντρώσεων αλλά και την απόφαση του Σ.Τ.Ε που απέρριψε το αίτημα Βαρουφάκη για έκδοση προσωρινής διαταγής, για λόγους δημόσιου συμφέροντος οι αρχηγοί των τριών πολιτικών κομμάτων επέμειναν σε μια πολιτική νομικά ακάλυπτη. Και όλα αυτά τα δρώμενα και η παρακίνηση για «ανυπακοή» συνέβησαν από το βήμα της Βουλής. Μέσα στον ναό της Δημοκρατίας εκεί όπου η Νομοθετική εξουσία πράττει το έργο της, θεσπίζει νόμους τους οποίους πρέπει να υπακούσουν και να εφαρμόζουν οι Έλληνες πολίτες.
Από το βήμα λοιπόν του Κοινοβουλίου κάποιοι με ονοματεπώνυμο ιεράρχησαν πρώτα το δικαίωμα του συνέρχεσθαι και όχι αυτό της δημόσιας υγείας. Την απόδοση χαρακτηρισμών την αφήνω σ΄εσάς αγαπητοί αναγνώστες.
Αυτό όμως που προκαλεί και κεντρίζει και δημιουργεί εύλογα ερωτήματα, είναι η άνεση και η ελευθερία θεσμικών πολιτικών προσώπων να προκαλούν τους πολίτες σε ανυπακοή και αθέτηση των νόμων χωρίς οι ίδιοι να υφίστανται τις προβλεπόμενες κυρώσεις που οι ίδιοι οι νόμοι ορίζουν. Διαχρονικά σε περιόδους κρίσεως όπως εν προκειμένω, η πανδημία, οι πολίτες συσπειρώνονται πάντα γύρω από την κυβέρνηση τους, και είναι εντυπωσιακή η σταθερότητα και η αποδοχή που παρουσιάζει η κυβέρνηση όπως αποτυπώνεται από τις δημοσκοπήσεις, παρόλη την επιθετική επέλαση της πανδημίας που ταλανίζει την Ευρώπη και τη χώρα μας.
Μέσα από τα δεδομένα των δημοσκοπήσεων ο λαός που βιώνει τη ζοφερή λαίλαπα της πανδημίας διαμηνύει ότι οι δυναμικές μειοψηφίες χάνουν πλέον την κοινωνική τους νομιμοποίηση, τις προσπερνούν και τις αποδοκιμάζουν και επιδιώκουν την οριζόντια εφαρμογή των νόμων. Και οι νόμοι πρέπει να εφαρμόζονται το ίδιο σε όλους και όχι επιλεκτικά. Αυτό λέγεται ισονομία. Δυστυχώς η κυβέρνηση έλαβε μέτρα που τελικά δεν κατάφερε να τα τηρήσει. Είναι αδιανόητη η ανοχή που έδειξε στις συγκεντρώσεις άνω των τεσσάρων ατόμων, ανοχή που εκλήφθηκε ως αδυναμία από το ΚΚΕ που στη συνέχεια επανήλθε με δυναμική 1.500 ατόμων και τότε, και μόνο τότε επενέβησαν οι δυνάμεις της τάξεως.
Οι κυβερνώντες είναι υπόλογοι απέναντι στους δοκιμαζόμενους πολίτες, αυτούς που έκλεισαν τις επιχειρήσεις τους, απέναντι στους πολίτες που ζουν με βοηθήματα, στους πολίτες που αποστασιοποιήθηκαν στα σπίτια τους, στους γιατρούς, στους ασθενείς στο νοσηλευτικό προσωπικό. Όλοι αυτοί δίνουν τη μεγάλη μάχη για να βγούμε από τον εφιάλτη και απαιτούν να τηρούνται οι νόμοι και τα υγειονομικά πρωτόκολλα. Πρωτίστως δε απαιτούν ισονομία. Οι πολίτες ψήφισαν και έφεραν αυτοδύναμη την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας για να εφαρμόσει την εκπεφρασμένη πολιτική της. Σε διαφορετική περίπτωση θα διατηρούσαν στην εξουσία την προηγούμενη κυβέρνηση ή θα ανέθεταν τη διοίκηση της χώρας στο ΚΚΕ και στο ΜΕΡΑ 25. Έλεος.
