Με απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου (Διαδικασία Ασφαλιστικών Μέτρων) απορρίφθηκε η αίτηση αναστολής εκτέλεσης διαταγής πληρωμής και επιταγής προς εκτέλεση μέχρι την έκδοση απόφασης επί της ανακοπής της ΚΑΪΡ κατά της ανώνυμης εταιρείας διαχείρισης απαιτήσεων από δάνεια και πιστώσεις INTRUM HELLAS ποσού 1.837.681 ευρώ.
Σύμφωνα με την απόφαση με σύμβαση χρεολυτικού δανείου χορηγήθηκε στην αιτούσα πίστωση, ποσού 1.230.000 ευρώ με σκοπό να χρησιμοποιηθεί για την αγορά ή παραλαβή της σταφυλικής παραγωγής της αμπελοοινικής περιόδου 2009-2010 με διάρκεια έως την 31-12-2012 και θα εξοφλείτο σε 3 ισόποσες δόσεις.
Στη συνέχεια με πρόσθετες πράξεις μεταβολής όρων συμφωνήθηκε ότι το δάνειο θα είχε διάρκεια έως την 31-12-2014 και οι τόκοι του δανείου θα καταβάλλονταν από το Ελληνικό Δημόσιο έως την 31-12-2013 ενώ από τότε και έπειτα οι τόκοι θα επιβάρυναν τον οφειλέτη.
Με τον πρώτο λόγο ανακοπής η αιτούσα ισχυρίζεται ότι η καθ’ ης η αίτηση προέβη στην έκδοση της διαταγής πληρωμής χωρίς να αποδεικνύει ότι είναι δικαιούχος της απαίτησης και να νομιμοποιείται να εκδώσει τίτλο εναντίον της, καθόσον δεν επικαλείται και δεν αποδεικνύει ότι από το 2012 που ήταν ήδη απαιτητή η απαίτηση δεν εξοφλήθηκε από τον εγγυητή ήτοι το Ελληνικό Δημόσιο.
Με τον δεύτερο λόγο της ανακοπής ισχυρίζεται ότι ήδη από την καθυστέρηση της πρώτης δόσης, που ήταν καταβλητέα στις 31-12-2012, ήταν ληξιπρόθεσμο και απαιτητό το σύνολο του δανείου και ήδη από τότε η δικαιοπάροχος της καθ’ης η αίτηση δανείστρια τράπεζα μπορούσε να ικανοποιηθεί από το Ελληνικό Δημόσιο, πλην όμως επέλεξε να μην ικανοποιηθεί από την αιτούσα, πράγμα που θα οδηγούσε μία επιχείρηση 100 ετών σε κλείσιμο, ενώ όφειλε προηγουμένως να στραφεί κατά του Δημοσίου.
Το Δικαστήριο ως προς αυτούς τους λόγους έκρινε ότι είναι απορριπτέοι ως μη νόμιμοι, διότι η καθ’ης η αίτηση δεν όφειλε να αναφέρει στην αίτηση προς έκδοση διαταγής πληρωμής ότι δεν έχει εξοφληθεί από τον εγγυητή Ελληνικό Δημόσιο, ώστε να νομιμοποιείται να στραφεί εναντίον της αιτούσας κι αυτό γιατί προβλεπόταν πως παρέχεται εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου γι’ αυτά τα δάνεια σε περίπτωση όμως που ο οφειλέτης του δανείου δεν εξοφλήσει τις δόσεις του θα καθίσταται αυτοδικαίως υπερήμερος και η τράπεζα θα δικαιούται να καταγγείλει τη σύμβαση, να θεωρήσει το σύνολο της οφειλής ληξιπρόθεσμο και απαιτητό και να επιδιώξει την είσπραξη ολόκληρης της οφειλόμενης απαίτησης από τον οφειλέτη.
Με τον τρίτο λόγο ανακοπής η αιτούσα ισχυρίζεται ότι την 19-06-2018 η καθ’ ης η αίτηση της κοινοποίησε καταγγελία της σύμβασης δανείου και ότι μετά την καταγγελία έλαβε χώρα την 28-09-2018 συμφωνία ρύθμισης του δανείου η οποία δεν αποτυπώθηκε σε κάποιο έγγραφο πλην των αποσπασμάτων κίνησης του λογαριασμού και βάσει προφορικής συμφωνίας έγιναν τμηματικές καταβολές ποσού 60.000 ευρώ οπότε και ανακλήθηκαν τα αποτελέσματα της καταγγελίας και το δάνειο έγινε εκ νέου ενήμερο.
Ως προς αυτό το λόγο το Δικαστήριο έκρινε ότι είναι απορριπτέος ως ουσιαστικά αβάσιμος, καθώς από κανένα στοιχείο δεν προέκυψε το περιεχόμενο της ρύθμισης και οι ειδικότεροι όροι και συμφωνίες αυτής ώστε να διακριβωθεί αν πράγματι τα διάδικα μέρη προέβησαν σε μεταγενέστερη της καταγγελίας συμφωνία άρσης των αποτελεσμάτων της και ανάκλησης αυτής.
Με τον τέταρτο λόγο ανακοπής η αιτούσα διατείνεται ότι η καθ’ης καταχρηστικά εξέδωσε σε βάρος της την διαταγή πληρωμής επικαλούμενη ότι έσπευσε να εκδώσει διαταγή πληρωμής για μια επί της ουσίας διαφορά μεταξύ επιχείρησης και δημοσίου, ενώ όφειλε πρωτίστως να ικανοποιηθεί από το Ελληνικό Δημόσιο κι ενώ υφίστατο προηγούμενη ρύθμιση και παρόλο που η απαίτησή της ήταν εξασφαλισμένη και η αιτούσα είχε εκδηλώσει πρόθεση αποπληρωμής.
Το Δικαστήριο έκρινε και το λόγο αυτό απορριπτέο ως ουσία αβάσιμο διότι η καθ’ης άσκησε νόμιμο συμβατικό της δικαίωμα, ενεργώντας προς ικανοποίηση θεμιτού συμφέροντός της.
Ετσι, το Δικαστήριο εκτιμώντας ότι δεν πιθανολογήθηκε η ευδοκίμηση κάποιου εκ των λόγων ανακοπής απέρριψε την αίτηση αναστολής εκτέλεσης.
Η αιτούσα εκπροσωπήθηκε από τους δικηγόρους κ.κ. Μηνά Τσέρκη και Κατερίνα Νοτοπούλου και η καθ’ης από τον δικηγόρο Γιάννη Πάππου.
ΚΑΪΡ: Απορρίφθηκε η αίτηση αναστολής διαταγής πληρωμής «μαμούθ» της INTRUM
