Πέραν πάσης αμφιβολίας ήταν η μεγαλύτερη συγκέντρωση που έγινε στη Θεσσαλονίκη τα τελευταία χρόνια, αυτή της Κυριακής στη Νέα Παραλία για το Μακεδονικό και μία από τις μεγαλύτερες στην Ελλάδα. Απέχει βεβαίως πολύ από το να μπορεί να συγκριθεί με τα συλλαλητήρια του 1992 για το ίδιο ζήτημα. Ωστόσο, η εικόνα ήταν εντυπωσιακή και προκάλεσε ήδη πολιτικό αποτέλεσμα, καθώς κυβέρνηση και κόμματα δείχνουν να λαμβάνουν σοβαρά υπ’ όψιν τους στους σχεδιασμούς τους γύρω από τη διαπραγμάτευση το μήνυμα που εξέπεμψαν ο όγκος και, κυρίως, ο παλμός των διαδηλωτών, οι οποίοι συνέρρευσαν σχεδόν απ’ όλη την Ελλάδα.
Αν και διοργανωτής εμφανιζόταν ένας περιθωριακός σύλλογος, ονόματι «Θερμαϊκός», πολλοί ήταν εκείνοι που εργάστηκαν για την επιτυχία της, κυρίως για την αφύπνιση και οργανωμένη μεταφορά του κόσμου, με τις κατά τόπους μητροπόλεις να δρουν «αθόρυβα», προτρέποντας τους πιστούς να συμμετάσχουν στην κινητοποίηση. Μάλιστα, στην εξέδρα εθεάθησαν δέκα μητροπολίτες, οι οποίοι νωρίτερα είχαν συλλειτουργήσει με τον Θεσσαλονίκης κ. Ανθιμο στον Αγιο Δημήτριο σε μια τελετή που λειτούργησε περισσότερο ως μανδύας κάλυψης μιας προσυγκέντρωσης η οποία κατέληξε στη συνέχεια στο συλλαλητήριο της Νέας Παραλίας. Ο κ. Ανθιμος, μάλιστα, φέρεται να δήλωνε μέχρι και το προηγούμενο βράδυ ότι θα υπακούσει στο κάλεσμα του Αρχιεπισκόπου και δεν θα συμμετάσχει, πλην όμως, όπως φέρεται να είπε, δεν άντεξε στη θέα του πλήθους και όχι μόνο μετέβη στον χώρο αλλά απηύθυνε και χαιρετισμό.
Ενεργό εμπλοκή στην κινητοποίηση είχαν και αρκετοί δήμοι της Μακεδονίας και Θράκης, αλλά και διάφορα πολιτιστικά σωματεία και σύλλογοι αποστράτων, ενώ αισθητή ήταν η παρουσία μοναχών, ανδρών και γυναικών, καθώς και ιερωμένων.
Ευρέως σχολιάστηκε ο από εξέδρας λεκτικός εκτροχιασμός κάποιων εκ των ομιλητών –ξεπέρασαν τους δεκαπέντε– που όχι μόνο διατύπωναν εξωπραγματικά έως γραφικά αιτήματα (π.χ. να λαμβάνονται οι αποφάσεις για τα θέματα εξωτερικής πολιτικής σε λαϊκές συνελεύσεις και όχι από την κυβέρνηση και τη Bουλή) αλλά και επιδόθηκαν σε οξύτητες και προσβλητικούς χαρακτηρισμούς. Χαρακτηριστική η επίθεση του απόστρατου στρατηγού κ. Φράγκου Φραγκούλη εναντίον του κ. Γιάννη Μπουτάρη, η οποία πυροδότησε χυδαία συνθήματα σε μερίδα ακροδεξιών διαδηλωτών. Σε δήλωσή του ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης εξέφρασε τη λύπη του για την αναίτια, όπως τη χαρακτήρισε, επίθεση του ομιλητή.
Τώρα, το «λάβαρο» των κινητοποιήσεων μεταφέρεται στον Πειραιά όπου (πιθανότατα) θα γίνει στις 4 Φεβρουαρίου συλλαλητήριο για τη Μακεδονία στα πρότυπα αυτού της Θεσσαλονίκης. Αρχικά είχε αποφασιστεί η συγκέντρωση να γίνει στην Αθήνα, στην πλατεία Συντάγματος, οι διοργανωτές σχεδιάζουν να επιλέξουν τελικά τον Πειραιά, με την αιτιολογία ότι δεν επιθυμούν να προκαλέσουν κυκλοφοριακά προβλήματα στον πρωτεύουσα. Πληροφορίες, ωστόσο, της «Κ» αναφέρουν ότι ο Πειραιάς επιλέγεται, αν τελικά γίνει αυτό, καθώς το Σύνταγμα γειτνιάζει με τα Εξάρχεια και υπάρχει κίνδυνος να δεχθεί η συγκέντρωση επίθεση αντιεξουσιαστών και «μπαχαλάκηδων».
Το συλλαλητήριο προκάλεσε αντιδράσεις και στην ΠΓΔΜ. Το ΥΠΕΞ της γειτονικής χώρας περιγράφει όσα συνέβησαν εκεί ως μεμονωμένα περιστατικά που προκλήθηκαν από άτομα και ομάδες που ζουν ακόμα στο παρελθόν και στηρίζουν πολιτικές αντιπαράθεσης και εθνικής απομόνωσης. Για έκρηξη εθνικισμού έκανε λόγο το αντιπολιτευόμενο VMRO-DPMNE.
Καθημερινή
