Η δικαιολογία περί «ιστορικού χιονιά», ή «ης χειρότερης κακοκαιρίας της 12αετίας» και αυτό που ακούστηκε από πολλούς Δημάρχους «Αυτό το φαινόμενο συμβαίνει μια φορά στα είκοσι χρόνια, πόσες αλατιέρες και μηχανήματα να έχουμε;»…ενισχύουν την άποψη πως η Ελλάδα έχει μάθει να ζει μόνο σε ανέφελο καιρό και προσεύχεται, οι κακοκαιρίες, οι βροχοπτώσεις, οι πλημμύρες, οι χιονιάδες και οι παγετοί, να προσπερνούν για να μην χρεώνονται οι κυβερνήσεις την απουσία προνοητικότητας και προετοιμασίας. Αυτό που αρνούμαστε ακόμα να κατανοήσουμε είναι πως βρισκόμαστε ήδη σε εποχές που η κλιματική αλλαγή (και οι πανδημίες πλέον) δεν θα είναι «ακραία» φαινόμενα αλλά φαραωνικά και οδυνηρά γεγονότα που θα συμβαίνουν ολοένα και συχνότερα. Κι έρχονται τα έντονα καιρικά φαινόμενα για να αποδείξουν πόσο ανόητες και εκτός πραγματικότητας είναι αυτές οι αναλύσεις. Το βαθύ και απότομο ψύχος που αγκαλιάζει όχι μόνον τη βόρεια Ευρώπη, κατρακυλώντας έως τα νότια παράλια της Αττικής ως την Κρήτη, είναι μια υπενθύμιση ότι η κλιματική αλλαγή δεν είναι απλώς μια μελλοντική πρόβλεψη, αλλά μια σημερινή πραγματικότητα με πολλές επιπτώσεις παντού.
Τα «ακραία φαινόμενα» δικαιολογιών
