Με επίσημη τελετή στο Μανχάταν, παρουσία της υπουργού Πολιτισμού, επιστρέφονται στην Ελλάδα κλεμμένες αρχαιότητες μεταξύ των οποίων και από την Ρόδο. Σε ένα ενδιαφέρον ρεπορτάζ της κρατικής τηλεόρασης, μαθαίνουμε ποιος ψάχνει και εντοπίζει τις παράνομες αρχαιότητες σε ολόκληρο τον κόσμο. Είναι Έλληνας, το όνομά του Χρήστος Τσιρογιάννης. Έχει βάλει σκοπό της ζωής του να κάνει γνωστή στο ευρύ κοινό την ανεπανόρθωτη ζημία που προκαλούν οι αρχαιοκάπηλοι. Κατά την τελευταία δεκαετία έχει καταφέρει να εντοπίσει περίπου 1.000 αρχαία αντικείμενα. Σπούδασε Αρχαιολογία και Ιστορία της Τέχνης στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έλαβε το διδακτορικό του από το Πανεπιστήμιο του Cambridge με τη μελέτη του για το Διεθνές Κύκλωμα Αρχαιοκαπηλίας. Εργάστηκε στα υπουργεία Πολιτισμού και Δικαιοσύνης από το 1994 έως το 2008, συμμετέχοντας στην καταγραφή των αρχαιοτήτων που βρίσκονταν σε ιδιωτικά χέρια και συνεργάστηκε εθελοντικά με το Τμήμα Δίωξης Αρχαιοκαπηλίας Σήμερα, ο Χρήστος Τσιρογιάννης είναι ερευνητής παράνομων αρχαιοτήτων και διεθνών αρχαιοκαπηλικών κυκλωμάτων στο Πανεπιστήμιο της Γλασκόβης. Διδάσκει στο πανεπιστήμιο του Cambridge και στο μοναδικό τμήμα για εγκλήματα εναντίον της τέχνης στο ARCA (Association for Research into Crimes against Art) στην Ιταλία. Λέει μεταξύ άλλων ο Χρήστος Τσορογιάννης, όταν ρωτήθηκε γιατί δεν επιστρέφει στην Ελλάδα: ««Επιστρέφω συνεχώς για διακοπές, για να δω φίλους και για διάφορες δίκες στις οποίες είμαι βασικός κατήγορος σε δίκες αρχαιοκαπηλίες που εκκρεμούν, πριν φύγω για την Αγγλία στα τέλη του 2008. Θεωρώ πως είμαι πιο χρήσιμος για την πατρίδα μου με το να εργάζομαι έξω χωρίς προσκόμματα. Κατά το διάστημα που ασχολούμουν με τη μελέτη του φαινομένου της αρχαιοκαπηλίας και τη δίωξή του, όσο εργαζόμουν στην Ελλάδα, έβρισκα πάρα πολλά εμπόδια στη έρευνά μου και από τη στιγμή που έφυγα και συνεχίζω και στέλνω υποθέσεις στην Ελλάδα βλέπω μία τέλεια αδιαφορία από την πλευρά των περισσοτέρων, όχι όλων, υπηρεσιών η οποία μου δείχνει πως δεν υπάρχει λόγος να επιστρέψω. Από τη στιγμή που δεν ανανεώθηκε η σύμβαση που είχα τότε, ήταν καλύτερο να συνεχίσω τις σπουδές μου στο εξωτερικό και να εργαστώ στο αντικείμενο στο οποίο εξειδικεύτηκα, προκειμένου να βοηθήσω τη χώρα μου περισσότερο από όσο εάν παρέμενα εντός των συνόρων της. Από τη στιγμή που η έρευνά μου και τα αποτελέσματά της που είναι απτά επιτυγχάνονται στον καλύτερο βαθμό για την πατρίδα μου και για άλλες χώρες με το να είμαι στο εξωτερικό θα παραμείνω στο εξωτερικό»
Αυτά, όχι τίποτε άλλο, αλλά να μην ψάχνουμε τους λόγους του brain drain.