Της απορίας έκφραση το «γιατί», ίσως η πιο μικρή μεγάλη λέξη, πρώτο σκαλί, της όποιας γνώσης.
Στα μωρουδιακά μας χρόνια, θαρρείς και βρισκόμαστε, ένα τεράστιο ΓΙΑΤΙ ξεπηδά κάθε τόσο από μέσα μας.
Γιατί αυτό και γιατί το άλλο,γιατί και πώς ήλθε η κρίση η οικονομική, η πανδημία, ο φόβος του πολέμου, η ανέχεια, η φτώχεια, η ακρίβεια, γιατί τόση ανασφάλεια, γιατι νοιώθουμε μόνοι μας, γιατί φοβόμαστε το αύριο;
Αν μοναχικό ήταν αυτό το ΓΙΑΤΙ, ίσως θάπρεπε να απευθυνθούμε σε ψυχολόγο ή ψυχίατρο.
Το πρόβλημα είναι όμως συλλογικό, τα ίδια συναισθήματα διακατέχουν όλο τον κόσμο.
Γενεσιουργός αιτία, κατά την δική μου άποψη, δεν είναι τίποτα άλλο από την κυοφορούμενη μετάλλαξη της Κοινωνίας.
Στο ΓΙΑΤΙ, αυτή η μετάλλαξη και ποιός την προκαλεί, αν το προσδιορίσουμε, μπορούμε σε πολλές από τις απορίες μας να δώσουμε απάντηση.
Σίγουρα και δεν είναι απότέλεσμα «αυτοθεσμισης», ούτε νομοτελειακό φαινόμενο η μετάλλαξη της Κοινωνίας.
Μεταλλάσσεται δυναμικά και προς μια κατεύθυνση με δεδομένα τα χαρακτηριστικά της.
Κοινωνία χωρίς ηθικό αξιακό σύστημα, χωρίς συνεκτικούς δεσμούς, χωρίς συλλογικότητες, αποδιαρθρωμένη και εξατομικευμένη.
Κοινωνία υποχείρια και δέσμια των ισχυρών οικονομικών δυνάμεων.
Πολίτες έντρομοι από « τον φόβο του θανάτου, τον φόβο του αύριο, το φόβο του πολέμου».
Η ιεραρχία του διπόλου, ΚΟΙΝΩΝΙΑ-ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, ανατράπηκε και στα χρόνια μας, στα χρόνια του λεγόμενου «μεταδημοκρατικού Καπιταλισμού» και στην θέση του οδηγού βρίσκεται η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ.
Ανατροπή της πυραμίδας, η Κοινωνία έγινε το υποκείμενο της Οικονομίας και αυτή την διαμορφώνει, ικανοποιώντας τα δικά της θέλω και τις δικές της στοχεύσεις.
Η συσσώρευση πλούτου ο αντικειμενικός στόχος του ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ, μέθοδοι και επιλογές είναι όλες επιτρεπτές για την εξυπηρέτηση του στόχου.
Η αποδόμηση και απαξίωση της ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ χρειάστηκε κάποια χρόνια για να φθάσει στο σημερινό της απόγειο.
Στις πρώτες δεκαετίες μετά τον πόλεμο και ειδικά στον λεγόμενο ΔΥΤΙΚΟ ΚΟΣΜΟ, υπήρξε μια χαμαιλεόντια συνύπαρξη ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ, με την οικονομία στη θέση του συνετού συνεταίρου και την αποδοχή εκ μέρους του της διαμόρφωσης ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΣΥΜΒΟΛΑΙΩΝ.
Είναι οι εποχές δημιουργίας των ΚΡΑΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΠΡΟΝΟΙΑΣ, στοιχειωδών αναδιανεμητικών πολιτικών, προστασίας των ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΑΓΑΘΩΝ και προστασίας των ΑΤΟΜΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ.
Στο όνομα της «δήθεν ειρηνικής συνύπαρξης και συνεργασίας των Λαών», δημιουργήθηκαν οι διάφοροι ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΙ, που στόχο άλλο δεν είχαν, παρά την αποδυνάμωση των ΕΘΝΙΚΩΝ ΚΡΑΤΩΝ και την ποδηγέτηση της πολιτικής και των Κοινωνιών από την Οικονομία.
Οργανισμοί, πολιτικοί και οικονομικοί, χωρίς καμιά Δημοκρατική δομή, χωρίς Δημοκρατικό έλεγχο, χωρίς Δημοκρατική νομιμοποίηση.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση, για αλλού ξεκίνησε και αλλού κατέληξε, εκπροσωπείται από ένα δήθεν Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο χωρίς αρμοδιότητες, χωρίς πολιτική πυξίδα, όργανο των ισχυρών οικονομικών συμφερόντων.
Οι στόχοι της ΣΥΓΚΛΙΣΗΣ ΒΟΡΡΑ ΝΟΤΟΥ, η κοινή εξωτερική πολιτική, η προστασία των Μελών, έγιναν βορά στις επιθυμίες και στοχεύσεις της ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ.
Η ΕΚΤ (Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα) αδιαφιλονίκητος εκφραστής, οδηγός και υλοποιητής των Οικονομικών Πολιτικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθορίζει ανεξέλεγκτα τις δομές και τις λειτουργίες ΕΘΝΙΚΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ (ξεπουλημένες πλέον) και ΕΘΝΙΚΩΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΝ.
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ χωρίς καμιά Δημοκρατική Νομιμοποίηση και χωρίς κανένα έλεγχο.
Αντί η ΠΟΛΙΤΙΚΗ , οι πολιτικές των Εθνικών Κρατών να ορίζουν και να ελέγχουν την λειτουργία της ΕΚΤ, αυτή ελέγχει, ιδού τα μνημόνια, τις πολιτικές των ΚΡΑΤΩΝ.
ΚΟΙΝΩΝΙΑ και ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ έχουν διαφορετικές στοχεύσεις, η Κοινωνία μέσω των υγειών πολιτικών εκφραστών της έχει στόχο της την ΕΥΔΑΙΜΟΝΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ, η οικονομία έχει στόχο της την συσσώρευση πλούτου.
Βιώνουμε περιόδους μεταλλάξεων και των Κοινωνιών και της οικονομίας.
Η άποψη και θέση με την οποία προσπάθησαν να μας καθυποτάξουν, ότι η οικονομία είναι αυτή που μπορεί, ότι είναι αυτή που μπορεί να φέρει την πρόοδο και την ευημερία, είναι ψευδεπίγραφος και ανατρέπει την πυραμίδα των αξιών κάθε Κοινωνίας.
Βέβαιο είναι, ότι δεν μπορεί να υπάρξει κοινωνία χωρίς ένα οικονομικό Σύστημα, όπως και ότι δεν μπορεί να υπάρξει οικονομικό Σύστημα, χωρίς οργανωμένη Κοινωνία.
Οι επιλογές είναι μπροστά μας, να είμαστε βέβαιοι, μπορούμε να επιλέξουμε.
Παρασκευάς Γιάννης
Ρόδος, 22/2/2022
