ΕΞΕΣΤΙ ΧΑΤΖΗΔΙΑΚΟΝ ΑΣΧΗΜΟΝΕΙΝ!!

Οσάκις ο δήμαρχος Ρόδου Φ. Χατζηδιάκος και γενικώς η δημοτική αρχή, προβαίνουν σε ανακοινώσεις, δημοσιεύονται από τις εφημερίδες χωρίς περικοπές και σχόλια αν και πολλές απ’ αυτές είναι για γέλια και για κλάματα και ενίοτε υπερβαίνουν και τα πιο φανταστικά παραμύθια.
Δεν ασκούν δηλαδή λογοκρισία και το ίδιο συμβαίνει και με τις ανακοινώσεις και δηλώσεις της περιφερειακής αρχής.
Προχθές η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου εξέδωσε μια ανακοίνωση για προγραμματιζόμενα έργα στο Ροδίνι, την οποίαν δημοσίευσαν ως είχε, οι εφημερίδες, χωρίς να ασκήσουν δηλαδή λογοκρισία, γιατί αυτό επέτασσε και επιτάσσει το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης και της ανεμπόδιστης διάδοσης ιδεών και θέσεων, του καθενός, ακόμα και όταν αυτές «μιλούν από μακριά» για… ανίατη υπερβολή!
Και τί έκανε ο αξιότιμος κύριος δήμαρχος Ρόδου, που πρέπει να θαυμάζει τον γείτονα Ερντογάν και τον μακρινό σύντροφο Μαδούρο;
Αντί να απαντήσει στον Περιφερειάρχη (ακόμα και το όνομα του οποίου, όπως δείχνουν τα πράγματα, τον τρέπουν μονίμως σε άτακτη φυγή), τα’ βαλε με τις εφημερίδες και μάλιστα με τρόπο, που θα δικαιολογούσε κανείς σώφρων, μόνο σε πολύ μεθυσμένους.
Και τί έγραψε, μεταξύ άλλων πολλών ανοησιών, που δείχνουν, το ολιγότερον, απωθημένα ενός αθεράπευτου εγωκεντρισμού;
«Για εσάς (σημ.: τις εφημερίδες) Δήμος δεν υπάρχει. Ευτυχώς που οι δημότες έχουν και νουν και γνώση»!
Την ίδια ώρα έστειλε στη «δημοκρατική» ένα πολυσέλιδο κείμενο με τις προτάσεις του για την «παραγωγική ανασυγκρότηση της Ρόδου». Ο «υπαρκτός», ζήτησε δηλαδή προβολή από κάποιους «ανύπαρκτους» στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές του Δήμου!
Είναι προφανές ότι ο κύριος δήμαρχος επιδιώκει ξανά «καβγάδες» με τις εφημερίδες για να σκεπάσει τη γύμνια του και για να ζωντανέψει την ανυπαρξία του, με τη μόνη τέχνη που καλά γνωρίζει: την ύβρι, το παραμύθι και τα άλλα λόγια για να αγαπιόμαστε.
Ας πούμε, όμως, και του στραβού το δίκιο: Πράγματι, κύριε δήμαρχε, έτσι είναι, όπως τα λέτε. Οι δημότες έχουν και νουν και γνώση. Εσείς, όμως, δεν έχετε. Υστερείτε και στα δύο σε βαθμό ανησυχίας, αν όχι απελπισίας. Υστερείτε σε βαθμό αθεράπευτο και καλό θα ήταν να το ξανασκεφθείτε.
Γιατί, όπως γνωρίζουν οι έχοντες νουν και γνώση σ’ αυτό το νησί ακόμα και οι πιο στενοί συνεργάτες σας ΔΕΝ ΣΑΣ ΑΝΤΕΧΟΥΝ ΑΛΛΟ. Ενας μάλιστα απ’ αυτούς ακούστηκε να λέει: «Εξεστι Χατζηδιάκον ασχημονείν»!