Αντιλαμβάνομαι την ανάγκη ενός πολιτικού, ενός πολιτευτή, να κάνει κοινωνούς της ευαισθησίας του τους ψηφοφόρους του ή τους εν δυνάμει ψηφοφόρους του, κοινοποιώντας την παρουσία του σε δομές, οι οποίες φιλοξενούν αδύναμους συμπολίτες μας. Εκείνο που δεν θα αντιληφθώ ποτέ, είναι το πλήθος των φωτογραφιών προς απόδειξη αυτής του της παρουσίας με παιδιά! Παιδιά με ειδικές ανάγκες, τα οποία αδυνατούν να αποφασίσουν εάν θέλουν να εκτεθούν, φιγουράρουν στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και στα social media μαζί την «ευαισθησία». Βέβαια, διάφοροι «ευαίσθητοι» μας έχουν συνηθίσει κατά καιρούς στην έκθεση ανθρώπων, κυρίως γερόντων που φιλοξενούνται σε δομές ή από εκδηλώσεις σε γεύματα «αγάπης» , των οποίων το τελευταίο ψήγμα αξιοπρέπειας καίγεται στο φακό. Αλλά παιδιά; Να το κοιτάξετε λίγο αυτό κάποιοι «ευαίσθητοι».
«Ευαισθησίες»
