ο… «Κοράνι» των γνωστών αλλά και των λιγότερο γνωστών διεκδικήσεων της Τουρκίας έναντι της χώρας μας – τις οποίες όλοι ανεξαιρέτως οι τούρκοι πολιτικοί υποστηρίζουν και ακολουθούν κατά γράμμα και με θρησκευτική ευλάβεια – παρουσιάζουν τα «ΝΕΑ». Ο μακρύς και αναλυτικός κατάλογος των τουρκικών αξιώσεων και απαιτήσεων παρατίθεται πλέον με τον πιο επίσημο τρόπο στην ιστοσελίδα του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών. Η επεξεργασία αυτής της μεγάλης λίστας προκλητικών ισχυρισμών είναι ενδεικτική των προθέσεων και των επιδιώξεων της Αγκυρας. Η τουρκική κυβέρνηση ταυτόχρονα με τις καινούργιες επιθετικές τις ενέργειες, όπως το τουρκολιβυκό σύμφωνο και οι αξιώσεις της σε ΑΟΖ που δεν της ανήκουν, δείχνει ότι δεν είναι διατεθειμένη να κάνει βήμα πίσω απ’ όλα όσα έχει αξιώσει από το 1974 και μετά από την Ελλάδα. Εκτός από τα παράλογα αιτήματά της για αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου ή την απαίτηση να μην επεκτείνει η Ελλάδα τα χωρικά της ύδατα στα 12 μίλια η Τουρκία μέσα απ’ αυτό το επίσημο κείμενο υπό τον τίτλο «Σχέσεις Τουρκίας – Ελλάδας» και με πολλά υποκεφάλαια εγείρει και ζητήματα που δεν είναι ευρέως γνωστά όπως την ύπαρξη «τουρκικής κοινότητας 6.000 ατόμων στα Δωδεκάνησα» που θα έπρεπε – κατά τους τουρκικούς ισχυρισμούς – να έχει «δικαιώματα μειονότητας». Μιλούν δηλαδή για «τουρκική κοινότητα» στη Ρόδο και στην Κω και διαμαρτύρονται επειδή δεν της επιτρέπεται να χρησιμοποιεί τις λέξεις «τούρκος» σε συλλόγους, ενώσεις. Γκρίζες ζωνές. Ταυτόχρονα, η Αγκυρα όχι απλώς παγιώνει τη θεωρία των «γκρίζων ζωνών» αλλά την πάει ακόμη παραπέρα. Η τουρκική κυβέρνηση δεν ισχυρίζεται απλώς ότι «υπάρχει μεγάλος αριθμός μικρών νησιών, νησίδων και βράχων στο Αιγαίο που το καθεστώς κυριαρχίας τους δεν έχει καθοριστεί από διεθνείς συνθήκες» – μία φράση που πιπιλίζουν διαρκώς σαν καραμέλα όλοι οι τούρκοι αξιωματούχοι – αλλά κατηγορούν την Ελλάδα ότι έχει προσπαθήσει να αλλάξει το καθεστώς τέτοιων νησιών με «τεχνητές εγκαταστάσεις» προκειμένου να τα κάνει κατοικήσιμα. Και στο ίδιο υποκεφάλαιο με τον τίτλο «Νησιά, νησίδες και βράχοι στο Αιγαίο που δεν έχουν παραχωρηθεί στην Ελλάδα με διεθνείς συνθήκες» προσθέτουν πως «ως εκ τούτου, οι προσπάθειες της Ελλάδας να κατοικήσει στα εν λόγω μικρά νησιά, νησίδες και βράχους, με τεχνητό και επιδεικτικό τρόπο, δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να δημιουργήσουν νομικές συνέπειες σε σχέση με το καθεστώς τους». Χαρακτηρίζουν μάλιστα αυτή την πρακτική από πλευράς Ελλάδας «ως προσπάθεια δημιουργίας τετελεσμένων «για να κάνει το Αιγαίο λίμνη». Παρά ταύτα δεν αναφέρουν ποια και πόσα είναι αυτά τα νησιά. Ξεπερνώντας δε κάθε όριο προκλητικότητας καλούν την Ελλάδα να ξεκινήσει διαπραγματεύσεις ( !) με την Τουρκία για το καθεστώς αυτών των νησιών και μετά να συζητηθεί και να λυθεί το θέμα της οριοθέτησης των χωρικών υδάτων. Σημειώνεται ότι όλες οι γνωστές αξιώσεις και διεκδικήσεις της Αγκυρας που ακούμε συχνά από την τουρκική ηγεσία περιέχονται σ’ αυτό το επίσημο κείμενο του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών. Μεταξύ των υποθεμάτων που περιέχονται είναι «η τουρκική μειονότητα Θράκης», «τα προβλήματα του Αιγαίου» – που αναλύονται σε πολλά επιμέρους θέματα, όπως η στρατιωτικοποίηση των νησιών του Αν. Αιγαίου», η «οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας», η «διαμάχη για τα Ιμια (Kardak dispute)».
Δεν είναι στιγμιαίες προκλήσεις
Και όλα αυτά δεν παρατίθενται σε μερικές παραγράφους αλλά αναλύονται σε… κατεβατά κειμένων. Τι δείχνει αυτό; Οι εμπρηστικές δηλώσεις που εκτοξεύει κατά καιρούς τόσο η τουρκική ηγεσία όσο και αντιπολίτευση δεν πρέπει να θεωρούνται στιγμιαίες προκλήσεις. Αλλά ούτε και πρέπει να αντιμετωπίζονται από τις ελληνικές κυβερνήσεις και τους έλληνες επιτελείς ως έκπληξη. Οι Τούρκοι επιδιώκουν να προκαλούν πάντα. Αν παρατηρήσει κανείς προσεκτικά τις διατυπώσεις των τούρκων αξιωματούχων θα δει ότι η φρασεολογία που χρησιμοποιούν όταν μιλούν για «νησιά, νησίδες και βράχους που το ιδιοκτησιακό κάθεστώς τους δεν έχει καθοριστεί από διεθνείς συνθήκες» είναι ακριβώς η ίδια. Είναι πρόδηλο ότι η πολιτική των διεκδικήσεων είναι ενιαία και τηρείται κατά γράμμα. Ούτε κόμμα δεν αλλάζουν οι τούρκοι πολιτικοί. Αντιμετωπίζουν δηλαδή τις διεκδικήσεις έναντι της χώρας μας με θρησκευτική ευλάβεια, σαν ένα «Κοράνι των διεκδικήσεων». Για τα Ιμια επιμένουν στον γνωστό ισχυρισμό από την κρίση του 1996 ότι δηλαδή οι βραχονησίδες είναι τουρκικές. Και ότι υπάρχουν τίτλοι ιδιοκτησίας που είναι εγγεγραμμένοι στο χωριό Καρακαγιά του νομού Αλικαρνασσού. Απέχουν 5,5 μίλια μακριά από το κοντινότερο νησί των Δωδεκανήσων και ως εκ τούτου – ισχυρίζονται – δεν εντάσσονται στον ορισμό των «παρακείμενων νησίδων». Το casus belli στην περίπτωση που η Ελλάδα αποφασίσει να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 μίλια υπάρχει στη μακρά λίστα των τουρκικών αξιώσεων αλλά… καμουφλαρισμένο. Η τουρκική διπλωματία δεν θα έκανε το λάθος να εκφοβίζει με πόλεμο σε ένα επίσημο διπλωματικό κείμενο και έτσι η απειλή πολέμου διατυπώνεται με τη φράση «οποιαδήποτε αύξηση πέραν των 6 μιλίων είναι εντελώς απαράδεκτη».
