Καιρός είναι

Πώς το καταφέραμε αυτό ; Τρεις και η κακή μας μοίρα. Ξεκινήσαμε με τη Σπυράκη, περάσαμε στην Καϊλή και τριτώσαμε με τον Γεωργούλη! Να μην ξεχάσουμε και τον καταδικασμένο για διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης, Γιάννη Λαγό. Διακομματική η ταραχή. Και ασφαλώς θα συμφωνήσουμε με πως η ηθική δεν αφορά τα κόμματα αλλά τα άτομα. Δεν είναι όμως η ευθύνη συλλογική ; Της ηγεσίας και των οργάνων του κόμματος ; Μήπως σωστά ξαναμπαίνει στο τραπέζι η συζήτηση  να επιστρέψουμε στην εποχή της λίστας όταν οι Έλληνες ευρωβουλευτές ήταν προσωπικότητες κύρους που κοσμούσαν πραγματικά το Ευρωκοινοβούλιο; Mε τη λίστα δίνεται ένα τέλος στα «παρατράγουδα», στην εκλογή προσώπων, άσχετων και ενίοτε «επικίνδυνων» για μια σοβαρή αποστολή που είναι πράγματι η πενταετής θητεία στην ευρωβουλή. Το ζήτημα που θα έπρεπε να απασχολεί την πολιτική και τους πολιτικούς μας εν όψει και των ευρωεκλογών το 2024 είναι πώς οι πολίτες, στους οποίους απευθύνονται, θα αποκτήσουν τη δυνατότητα να στέλνουν στις ειδικές κορυφαίες αποστολές ανθρώπους με την αναγκαία γνώση, εμπειρία, ειδίκευση, εντιμότητα, συνέπεια, βούληση και αποφασιστικότητα. Στην ευρωβουλή χρειάζονται πολιτικοί καταρτισμένοι, επιστήμονες, γνώστες των ραγδαίων εξελίξεων στην Ευρώπη και διεθνώς και ο ψηφοφόρος αποφασίζει ποιο πολιτικό και ιδεολογικό πλαίσιο τον καλύπτει. Καιρός είναι τα κόμματα να συζητήσουν και να συμφωνήσουν πως θα προτείνουν τις κατάλληλες και όχι τις «εύκολες» -συνήθως είναι οι δημοφιλείς- λύσεις. Ο τρόπος ανάδειξης των εκπροσώπων της χώρας στην καρδιά της Ευρώπης πρέπει να αλλάξει. Και πρέπει να αλλάξει συναινετικά.