Με αφορμή τα σκάνδαλα Καϊλή και Γεωργούλη, ο ευρωβουλευτής της Ν.Δ. κ. Μανώλης Κεφαλογιάννης, μιλάει σήμερα στην «δημοκρατική» για τον τρόπο διαχείρισης κρίσιμων ζητημάτων από την Ε.Ε. τονίζοντας πως δεν μπορούν να πλήξουν τον θεσμό του Ευρωκοινοβουλίου.
Σχετικά με τις επικείμενες εθνικές εκλογές, δηλώνει κατηγορηματικά πως «Η αυτοδυναμία, είναι απολύτως εφικτός στόχος της Νέας Δημοκρατίας» ενώ, σχολιάζοντας την τακτική της γείτονος Τουρκίας, τονίζει πως πρέπει “να άρει άμεσα την απειλή πολέμου κατά της Ελλάδας…”.
• Είναι γεγονός πως το Ευρωκοινοβούλιο δέχεται πλήγματα εδώ και καιρό τόσο με το σκάνδαλο Καϊλή όσο και το πιο πρόσφατο, του Αλέξη Γεωργούλη. Πόσο πλήττεται η φήμη ενός τόσο βαθιά δημοκρατικού ευρωπαϊκού θεσμού με όλα αυτά και ποιον αντίκτυπο έχουν;
Οι δύο υποθέσεις, ασφαλώς αδιανόητες πολιτικά, θεσμικά και ηθικά, έχουν πάρει το δρόμο της Δικαιοσύνης, η οποία είναι και η μόνη αρμόδια για τη διερεύνησή τους. Και είμαι βέβαιος ότι θα επιτελέσει στο ακέραιο το καθήκον της.
Η Ευρώπη, η Ευρωπαϊκή Ένωση επέδειξαν πολύ γρήγορα αντανακλαστικά στη διαχείριση της πανδημίας με τη δημιουργία του Ευρωπαϊκού Ταμείου Ανάκαμψης, ενός σημαντικού χρηματοδοτικού εργαλείου για να μπορέσουν να μπουν ξανά τα ευρωπαϊκά κράτη στην ανάπτυξη μετά το οικονομικό σοκ που προκάλεσε η πανδημία του κορωνοϊού. Δυστυχώς, και στην οικονομική κρίση και στη μεταναστευτική κρίση που παρουσιάστηκαν την τελευταία δεκαετία απέτυχε. Και αυτή ακριβώς τη λάθος διαχείριση, μία κοντόφθαλμη διαχείριση εμποτισμένη, όχι από το ευρωπαϊκό όραμα, αλλά από «εθνικούς εγωισμούς» την πληρώσαμε πολύ ακριβά ως Ελλάδα. Και στο μεταναστευτικό και στην κρίση χρέους τον βαρύ λογαριασμό τον πλήρωσε πολύ ακριβά η ελληνική κοινωνία. Μία αποτυχία στη διαχείριση κρίσεων που έχει ως συνέπεια να φουντώνει σε όλη την Ευρώπη ο αντιευρωπαϊσμός. Να ηχούν ευχάριστα οι φωνές του λαϊκισμού. Να απαξιώνεται η ευρωπαϊκή ιδέα. Σε όλα αυτά έρχονται να προστεθούν κάποιες υποθέσεις που απαξιώνουν στα μάτια των Ευρωπαίων πολιτών τον πιο δημοκρατικό θεσμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Να απαξιώνεται ένας θεσμός με πολύ σημαντικό έργο, έργο που δεν έχει επαρκώς επικοινωνηθεί στην Ελλάδα. Πρόσφατα, υιοθετήθηκαν από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στο Ψήφισμα για την κατάσταση στη Λιβύη δύο δικές μου τροπολογίες πολύ σημαντικές για τα εθνικά μας θέματα. Με τις τροπολογίες αυτές είναι πλέον επίσημη θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ότι το τουρκολιβυκό μνημόνιο οριοθέτησης Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης μεταξύ της Τουρκίας και της Λιβύης δεν συμμορφώνεται με τη Σύμβαση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας και ως εκ τούτου δεν μπορεί να έχει νομικές συνέπειες για τρίτα κράτη.
Ενώ με τη δεύτερη τροπολογία η Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου καλεί τις λιβυκές αρχές να προχωρήσουν στην ακύρωση του τουρκολιβυκού μνημονίου του 2019 για την οριοθέτηση θαλασσίων δικαιοδοσιών στη Μεσόγειο και να μην εφαρμόσουν την επακόλουθη συμφωνία της 3ης Οκτωβρίου για την εξόρυξη υδρογονανθράκων καθώς προβλέπει παράνομες δραστηριότητες γεώτρησης στις Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες χωρών όπως η Ελλάδα και η Κύπρος. Μία πολύ σημαντική απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που ταυτίζεται απολύτως με τις ελληνικές εθνικές θέσεις.
• Στη δημοσιότητα, επανέρχεται το ενδεχόμενο επαναφοράς της εκλογής των ευρωβουλευτών με λίστα, και όχι με σταυρό. Θα ήθελα την άποψή σας.
Νομίζω ότι δεν είναι της ώρας να συζητάμε για τον τρόπο διεξαγωγής των επόμενων ευρωεκλογών που θα γίνουν τον Μάιο του 2024 και να παραθέτουμε επιχειρήματα για τον τρόπο εκλογής των ευρωβουλευτών με λίστα ή με σταυρό. Σε τέσσερις εβδομάδες ο ελληνικός λαός καλείται να αναδείξει την κυβέρνηση που επιθυμεί να τον κυβερνήσει τα επόμενα τέσσερα χρόνια. Μία κρίσιμη εκλογική μάχη με σαφέστατα διλλήματα. Θα προχωρήσουμε μπροστά με συνέπεια και σταθερότητα με την Νέα Δημοκρατία ή θα γυρίσουμε πίσω στο παρελθόν που μας πλήγωσε με το ΣΥΡΙΖΑ; Η χώρα θα έχει πρωθυπουργό τον Κυριάκο Μητσοτάκη ή τον Αλέξη Τσίπρα;
Μία εκλογική μάχη που ναρκοθετήθηκε από την προηγούμενη κυβέρνηση με την ψήφιση της απλής αναλογικής. Ένα εκλογικό σύστημα που προσφέρει μόνο πολιτική αστάθεια και ακυβερνησία. Ετερόκλητες πολιτικές συμμαχίες που μόνο στόχο έχουν την εξουσία.
• Στα του οίκου μας, βρισκόμαστε στην τελική ευθεία για τις κάλπες της 21ης Μαΐου. Τι προβλέπετε για την Νέα Δημοκρατία και πώς θα μπορέσει να διαμορφωθεί η επόμενη μέρα εάν δεν προκύψει αυτοδύναμη κυβέρνηση;
Στόχος, και νομίζω απολύτως εφικτός, της Νέας Δημοκρατίας είναι η αυτοδυναμία. Ένας στόχος που θα επιτευχθεί στη δεύτερη κάλπη. Αυτό δεν σημαίνει εφησυχασμό στην πρώτη κάλπη της απλής αναλογικής. Η Νέα Δημοκρατία ζητά την ψήφο των πολιτών με τέτοιο τρόπο, έτσι ώστε το αποτέλεσμα της 21ης Μαΐου να μπορεί σε ένα περιβάλλον ενισχυμένης αναλογικής, να εξασφαλίσει μια κυβέρνηση σταθερή, με ενιαίο λόγο, γρήγορα αντανακλαστικά και σαφή προσανατολισμό, για να συνεχίσει η χώρα να πηγαίνει μπροστά. Μία καθαρή εντολή, μία καθαρή νίκη.
Ποια είναι η εναλλακτική πρόταση; Ακούμε δηλώσεις από την πλευρά στελεχών της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης για ενδεχόμενη συγκρότηση δήθεν «προοδευτικής κυβέρνησης», μετά την πρώτη κάλπη ακόμα και αν είναι δεύτεροι. Δηλώσεις που παραπέμπουν στην επιθυμία που υπάρχει στον ΣΥΡΙΖΑ για την προσπάθεια σχηματισμού «κυβέρνησης των ηττημένων» παρά τα όσα λέει δημοσίως ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Την Τετάρτη δύο κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ συντάχθηκαν στην ίδια θέση. Ο Γιάννης Δραγασάκης δήλωσε ότι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ θα διερευνήσει τις δυνατότητες να σχηματιστεί κυβέρνηση ακόμη και αν είναι δεύτεροι. Επίσης ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, Ευκλείδης Τσακαλώτος δήλωσε θετικός σε μια κυβέρνηση συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ και το ΜέΡΑ25, ακόμη κι αν ο ΣΥΡΙΖΑ είναι δεύτερο κόμμα.
Δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι αν οι αριθμοί βγαίνουν, ο Αλέξης Τσίπρας θα επιδιώξει τη συγκρότηση κυβέρνησης. Μία κυβέρνηση, προϊόν «πολιτικής τερατογένεσης». Μία «κυβέρνηση ηττημένων» που θα αποτελείται από τον Γιάννη Βαρουφάκη, ο οποίος θέλει «να ανατινάξει τις τράπεζες», από τον Νίκο Ανδρουλάκη, ο οποίος απαιτεί να είναι πρωθυπουργός κάποιος «άγνωστος Χ», και φυσικά από τον Αλέξη Τσίπρα που σε μία κουραστική επανάληψη του 2015 τάζει στους πάντες τα πάντα.
• Και κάτι τελευταίο: η Τουρκία, οδεύοντας κι εκείνη σε εκλογές, φαίνεται να επανέρχεται στην… καθιερωμένη ρητορική της απέναντι στην Ελλάδα. Ποιες είναι οι εκτιμήσεις σας;
Μετά τον καταστροφικό φονικό σεισμό που έπληξε την Τουρκία και τη Συρία τα φιλόφρονα λόγια ευγνωμοσύνης, τα «ευχαριστώ» από την τουρκική πλευρά για την ελληνική αλληλεγγύη πολλά. Ενώ ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών σημείωσε ότι η ελληνική αλληλεγγύη κατά τη διάρκεια των σεισμών θα είναι καθοριστική για το άνοιγμα μίας νέας σελίδας στις σχέσεις μας με την Ελλάδα. Και τόνισε ότι όλες οι χώρες της περιοχής πρέπει να συνεχίσουμε να εργαζόμαστε για τη σταθερότητα, την οικονομική ανάπτυξη και την ειρήνη στην περιοχή μας.
Όμορφα λόγια που θυμίζουν το μακρινό 1999 και τη λεγόμενη «διπλωματία των σεισμών». Ελπίζουμε αυτά τα λόγια να είναι διαρκείας. Να μην λησμονηθούν σε λίγες μέρες ή σε λίγες εβδομάδες ή σε λίγους μήνες.
Όμορφα λόγια, όμως που πρέπει να συνοδευτούν και από πράξεις. Γιατί μέχρι σήμερα η τουρκική πολιτική ηγεσία έχει επενδύσει σε μία κλιμακούμενη ακραία και επιθετική ρητορική κατά της χώρας μας. Σε συνεχείς παράνομες και επιθετικές ενέργειες. Με αποκορύφωμα το «θα έρθουμε ξαφνικά ένα βράδυ».
Αν πραγματικά η τουρκική πολιτική ηγεσία θέλει να κάνει πράξη τη δήλωση Τσαβούσογλου για σταθερότητα, ασφάλεια και ειρήνη στην περιοχή μας έχει μπροστά της πεδίο δόξης λαμπρό.
Ας άρει άμεσα την απειλή πολέμου κατά της Ελλάδας. Το γνωστό casus belli που ισχύει από το 1995 με απόφαση του Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης. Δεν μπορείς να μιλάς για ειρήνη και σταθερότητα και να απειλείς την Ελλάδα με πόλεμο αν αυξήσει τα χωρικά της ύδατα από τα 6 στα 12 ναυτικά μίλια. Είσαι αφενός απέναντι στον Καταστατικό Χάρτη του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Απέναντι στο Άρθρο 2 παράγραφος 4 που ρητά αναφέρει τα μέλη του Οργανισμού οφείλουν να απέχουν από τη χρήση ή την απειλή χρήσης βίας κατά της εδαφικής ακεραιότητας κάθε κράτους.
Και αφετέρου απέναντι στο Άρθρο 3 της Σύμβασης του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών που τονίζει ότι όλα τα κράτη έχουν το αναφαίρετο δικαίωμα να επεκτείνουν τα χωρικά τους ύδατα από τα 6 στα 12 ναυτικά μίλια, ένα δικαίωμα που μπορούν να το ασκήσουν μονομερώς. Δηλαδή να μην ρωτήσουν κανένα.
Δεν μπορείς να μιλάς για ειρήνη και σταθερότητα όταν υπογράφεις με τη Λιβύη το παράνομο και άκυρο τουρκολιβυκό μνημόνια και τη συμφωνία της 3ης Οκτωβρίου για την εξόρυξη των υδρογονανθράκων στις θαλάσσιες περιοχές που ορίζονται από αυτό. Ένα μνημόνιο που απεμπολεί τα κυριαρχικά δικαιώματα των ελληνικών νησιών όπως η Κρήτη, το Καστελλόριζο, τα Δωδεκάνησα. Κυριαρχικά δικαιώματα που σαφώς απορρέουν από το Άρθρο 121 της Σύμβασης του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας που ρητά ορίζει ότι τα νησιά που έχουν οικονομική ζωή έχουν το ίδιο δικαίωμα σε Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη όπως έχουν οι ηπειρωτικές περιοχές.
Αν πιστεύεις πραγματικά στην ειρήνη, την ασφάλεια και τη σταθερότητα πρέπει να σταματήσεις άμεσα τις παραβιάσεις. Του ελληνικού εναέριου χώρου. Των χωρικών μας υδάτων. Να μην κλιμακώνεις επικίνδυνα την ένταση με υπερπτήσεις πάνω από κατοικημένα ελληνικά νησιά.
Αν πιστεύεις πραγματικά στην ειρήνη, την ασφάλεια και τη σταθερότητα πρέπει να σέβεσαι τη Συνθήκη της Λωζάνης και να μην την παραβιάζεις κάθε μέρα δηλώνοντας σε όλους τους τόνους ότι η μουσουλμανική μειονότητα στη Θράκη είναι «τουρκική». Ενώ γνωρίζεις ότι η Συνθήκη της Λωζάνης ορίζει σαφώς τη μειονότητα της Θράκης ως θρησκευτική και ως Ελληνική Εθνική Μειονότητα τις ελληνικές μειονότητες στην Κωνσταντινούπολη, την Ίμβρο και την Τένεδο. Μία ελληνική εθνική μειονότητα που 100 χρόνια τώρα έχει υποστεί απηνείς διωγμούς. Το 1923 που ήταν η χρονιά της υπογραφής της Συνθήκης αριθμούσε μόνο στην Κωνσταντινούπολη 125.000 ελληνικές ψυχές. Και σήμερα έχει περιοριστεί σε περίπου 2.000. Ενώ την ίδια ώρα η μουσουλμανική μειονότητα στη Θράκη είναι στα ίδια και παραπάνω επίπεδα 100 χρόνια μετά.
Η Ελλάδα ασφαλώς επιζητά την ασφάλεια, τη σταθερότητα, την ειρήνη. Είναι πάντα έτοιμη για διάλογο με την Τουρκία για την επίλυση της μίας και μόνης μας διαφοράς. Της οριοθέτησης των θαλασσίων ζωνών μας. Της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης.
Είμαστε έτοιμη για διάλογο. Αλλά ένας διάλογος που θα εδράζεται στο Διεθνές Δίκαιο. Στη Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας.
Δυστυχώς η Τουρκία σήμερα με την αναθεωρητική της πολιτική, τον άκρατο μεγαλοϊδεατισμό της, τις φαντασιώσεις νεοοθωμανικών μεγαλείων, αποτελεί παράγοντα αποσταθεροποίησης στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο.
Μία θρυαλλίδα για την ασφάλεια και την ειρήνη στην περιοχή μας.
