«Δεν μπορεί ένας θεσμός, όπως η αυτοδιοίκηση αλλά και οι τοπικές μας κοινωνίες, να είναι δέσμιοι των απωθημένων οποιουδήποτε» αναφέρει η ΚΕΔΕ σε ανακοίνωσή της. Και έχουν ανέβει όλοι στα κάγκελα φωνάζοντας για «εργαλειοποίηση» των Δήμων. Το λες και το πιο σύντομο ανέκδοτο. Οι Δήμοι από εποχής μεταπολιτεύσεως και μετά αλώθηκαν από την επέλαση των κομμάτων και των απωθημένων κάθε πικραμένου. Εργαλειοποιήθηκαν από την στιγμή που οι πολίτες καλούνται να ψηφίσουν κόμματα. Εξ ου, και μετά πανηγυρίζουν ποιο κόμμα κέρδισε τον Δήμο. Βασικό κριτήριο για την ικανότητα του υποψήφιου Δημάρχου, είναι η κομματική του ταυτότητα. Εάν δε έχει θητεύσει σε άλλες θέσεις κατά καιρούς (βουλευτής π.χ.) ακόμη καλύτερα. Οι δε υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι, επιλέγονται με κριτήριο πόσους σταυρούς θα φέρουν στην παράταξη. Καμιά σκέψη για το εάν θα μπορέσουν , όταν εκλεγούν, να αναλάβουν να διαχειριστούν κρίσιμους τομείς όπως για παράδειγμα το περιβάλλον, ο πολιτισμός, ο τουρισμός, ο πρωτογενής τομέας. Αρκούν οι ψήφοι. Και ποιος μπορεί να ξεχάσει μετά την εκλογή, τους διορισμούς των κολλητών και λοιπών συγγενών ως εξαργύρωση ψήφων, τις απ’ ευθείας αναθέσεις σε «δικούς μας». Και βέβαια, όποιος θέλει να μιλάει για αυτοδιοίκητο των Δήμων, φροντίζει να δημιουργήσει και τις προϋποθέσεις, προκειμένου να εξασφαλίσει έσοδα για τον Δήμο του και να μην εξαρτάται από το κεντρικό κράτος που του πετά ως τυράκι τις παντός είδους χρηματοδοτήσεις για να τον κρατά δέσμιο στο άρμα του. Και μάλιστα σε μια εποχή που λεφτά δεν υπάρχουν.
Σύντομο ανέκδοτο
