Bulling είπατε;

Ακούω φωνές για περί bulling του κ. Χαϊκάλη. Ότι πέσαμε να τον φάμε και άλλα τέτοια ψυχοπονετικά. Νομίζω πως μάλλον δεν έχει γίνει κατανοητό το πρόβλημα με την υπουργοποίηση του Παύλου Χαϊκάλη. Γιατί μεγαλύτερο bulling που υφίσταται ο πολίτης με κάτι υπουργοποιήσεις κατά καιρούς παρόμοιες δεν υπάρχει. Εν προκειμένω, η υπουργοποίηση του Παύλου Χαϊκάλη δεν αφορά το γεγονός ότι πρόκειται για έναν ηθοποιό που μπήκε στην κυβέρνηση για να διαπραγματευτεί κρίσιμα θέματα όπως στο ασφαλιστικό και το ερώτημα με τι γνώσεις άραγε; Η μάλλον δεν αφορά μόνον αυτό. Το πρώτιστο –για εμένα τουλάχιστον- είναι πως η υπουργοποίηση του Παύλου Χαϊκάλη αφορά έναν πολιτικό που ανοικτά και συνεχόμενα έχει τοποθετηθεί υπέρ της εγκληματικής τρομοκρατικής δράσης εναντίον των πολιτικών του αντιπάλων. O κ. Χαϊκάλης ξεδίπλωνε το φλογερό «αντιμνημονιακό του μένος», φτάνοντας μέχρι και στο σημείο να πει πως «Λάθος ανθρώπους δολοφονούσε η 17 Νοέμβρη» Μεταξύ άλλων βρίζει χυδαία πρώην πρωθυπουργούς, πολιτικούς, αλλά και χρήστες του διαδικτύου,οι οποίοι δεν συμφωνούν μαζί του, ενώ μιλά συνεχώς για «προδότες» και «δοσίλογους» Κι αν δεν είναι αυτό bulling, τότε τι είναι; Κάτι τέτοιο είναι αδιανόητο στις σύγχρονες δημοκρατίες. Η δημόσια διαρκής παρότρυνση σε βία δεν είναι αστείο, ούτε γραφικότητα. Και εάν υποθέσουμε πως όλα αυτά δεν τα είχε υπ’ όψιν του ο πρωθυπουργός, τώρα που έγιναν βούκινο στο διαδίκτυο και έφτασαν μέχρι το εξωτερικό τι έχει να πει;