- Οι ντόπιοι έμποροι αντιμέτωποι με την «πλάτη» των καταναλωτών
- Οι τραπεζίτες ανήμποροι να δώσουν ουσιαστικές απαντήσεις
- Πλούσιος μποναμάς στους Τούρκους προμηθευτές
Μπορεί το «ευρώ» να εξακολουθεί να είναι το νόμισμα και της Ελλάδας, όμως επί της ουσίας ολόκληρη η χώρα βρίσκεται εκτός ευρωζώνης, μιας και καμία αγορά δεν μπορεί να γίνει από το εξωτερικό, ούτε και να γίνει εύκολα εισαγωγή εμπορευμάτων (πλην εξαιρέσεων). Συνεπώς, η Ελλάδα είναι σήμερα επιφορτισμένη με όλα τα μειονεκτήματα που έχει η χρήση ενός τόσο σκληρού νομίσματος και ταυτόχρονα στερείται όλων των πλεονεκτημάτων που το συνοδεύουν. Εφόσον αυτού του είδους ο έλεγχος κεφαλαίων (capitals control) συνεχιστεί για μεγάλο χρονικό διάστημα, τότε είναι σίγουρο ότι όλες οι μικρές επιχειρήσεις θα καταρρεύσουν υπό το βάρος της αναδουλειάς.
Αρκεί μία και μόνη βόλτα στο εμπορικό κέντρο της Ρόδου για να φανεί το μέγεθος της ζημίας που έχει υποστεί η αγορά. Χωρίς ρευστό χρήμα οι Ελληνες, όχι μόνο έχουν πλήρως απαξιωθεί ως πελάτες, αλλά και ως έμποροι έχουν αρχίσει να γονατίζουν. Οι πληρωμές μόνο με κάρτα ανέδειξαν ένα μεγάλο, κρυμμένο πρόβλημα, που δεν είναι άλλο από τους μπλοκαρισμένους τραπεζικούς λογαριασμούς και τα διαμαρτυρημένα επιχειρηματικά δάνεια. Η επίπλαστη ρευστότητα του πλαστικού χρήματος, καταλύθηκε σχεδόν αμέσως, όταν τα χρήματα των πελατών οδηγήθηκαν στους τραπεζικούς λογαριασμούς των εμπόρων και αμέσως δεσμεύτηκαν για απλήρωτες δόσεις δανείων και άλλων υποχρεώσεων.
Με τον τρόπο αυτό οι μικροί έμποροι, οι μικροί επιχειρηματίες του νησιού, νιώθουν τα πόδια τους να βυθίζονται σε έδαφος κινουμένης άμμου η οποία μάλιστα δεν θα σταματήσει να χάνεται κάτω από τα πόδια τους μέχρις ότου οι ίδιοι βυθιστούν πλήρως μέσα της.
Ταυτόχρονα, οι μεγάλες αλυσίδες γίνονται ακόμα πιο ισχυρές. Είναι χαρακτηριστική η εικόνα των άδειων ραφιών στα μεγάλα καταστήματα, που ξεπούλησαν στις ημέρες των εκπτώσεων, την ίδια στιγμή που τα γειτονικά μικρά καταστήματα δεν μπορούσαν να κάνουν ούτε σεφτέ. Οι μεγάλοι ξεπούλησαν γιατί έχουν κερδίσει τόσο τους τουρίστες, όσο και τους ίδιους τους ροδίτες καταναλωτές. Οι τελευταίοι, έχοντας εντελώς απολέσει την καταναλωτική τους συνείδηση, δεν διστάζουν να αφήνουν τα χρήματά τους (όσα έχουν) στους ξένους και να γυρνάνε επιδεικτικά την πλάτη στους ντόπιους.
Οι τραπεζίτες σηκώνουν
τα χέρια ψηλά
Από την πρώτη μέρα, που άνοιξαν οι πόρτες των τραπεζών (πριν από τρεις ημέρες), δεκάδες ήταν οι έμποροι της Ρόδου, που επεδίωξαν να πληρώσουν τους προμηθευτές τους στο εξωτερικό, προκειμένου να παραλάβουν εμπορεύματα. Οι τραπεζικοί υπάλληλοι, που βρέθηκαν ενώπιόν τους, δήλωσαν ανήμποροι να τους βοηθήσουν. «Εάν θέλετε να πληρώσετε στο εξωτερικό, θα πρέπει να υποβάλετε ειδική αίτηση που θα εξεταστεί από την επιτροπή που συγκροτήθηκε στην Αθήνα και θα περιμένετε απάντηση». Βέβαια ουδείς τραπεζικός υπάλληλος είναι σε θέση να απαντήσει στο ερώτημα του χρόνου που απαιτείται για να δοθεί η απάντηση από την επιτροπή.
Ορισμένες από τις τράπεζες, έχουν ήδη εγκαταστήσει ειδικό λογισμικό στις σελίδες που διατηρούν στο ίντερνετ, προκειμένου η αίτηση, αν είναι δυνατόν, να υποβάλλεται και διαδικτυακά. Όμως το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Μεγάλες καθυστερήσεις και προβλήματα στην καρδιά της τουριστικής περιόδου. Τα προβλήματα αυτά θα μεταφερθούν εις το πολλαπλάσιο στη διάρκεια του χειμώνα, εξαιτίας της ιδιαιτερότητας που έχει η τοπική οικονομία της εποχικής απασχόλησης.
Μέχρι χθες το μεσημέρι, ουδείς εισαγωγέας έμπορος από τη Ρόδο είχε καταφέρει να πάρει έγκριση από την τράπεζά του προκειμένου να μπορέσει να πληρώσει προμηθευτές στο εξωτερικό. Είναι χαρακτηριστικό ότι ντόπιος τυπογράφος, ενώ είχε καταφέρει να προμηθευτεί χαρτί για την επιχείρησή του, δεν μπόρεσε να βρει στην αγορά της Ελλάδας όλα τα χρώματα που ήθελε για την κάλυψη των παραγγελιών του. Προκειμένου να καλύψει τις ανάγκες των πελατών του αναγκάστηκε να ταξιδέψει στην Τουρκία και να αγοράσει από εκεί όσα χρειαζόταν και να επιστρέψει στη Ρόδο, διότι σε αντίθετη περίπτωση τα έντυπά του θα στερούντο του σωστού χρώματος.
Ισως η κρίση να εμπνέει σκηνοθετικές προσεγγίσεις μιας καθημερινότητας που χάνει σιγά – σιγά τα χρώματά της, όμως η πραγματικότητα είναι σκληρή και τα όσα θα υποστεί η ελληνική οικογένεια από τις επιπτώσεις των κεφαλαιακών ελέγχων είναι ανυπολόγιστου μεγέθους.
Πλούσιος μποναμάς
για την αγορά της Τουρκίας
Η τουριστική σεζόν απαιτεί για όλα τα καταστήματα εμπορεύματα. Εμπορεύματα για τους τουρίστες, εμπορεύματα για τους εμπόρους που εξυπηρετούν τουρίστες, τρόφιμα για τους εστιάτορες, πρώτες ύλες για τους χειροτέχνες και η αλυσίδα μακραίνει συνεχώς. Εξαιτίας της αδυναμίας να πληρωθούν οι προμηθευτές του εξωτερικού, δεν είναι λίγοι εκείνοι που έχουν ήδη αρχίσει να οδηγούνται προς την Τουρκία για να αγοράσουν τα χρειαζούμενα για τις επιχειρήσεις τους.
Λόγω του τουρισμού, υπάρχει ρευστό χρήμα στην αγορά, όμως με τις ανάγκες να αυξάνουν διαρκώς, αυξάνεται αντιστοίχως και ο αριθμός εκείνων που επιλέγουν ένα γρήγορο ταξίδι στην Τουρκία για να αγοράσουν πρώτες ύλες και εμπορεύματα. Η αγορά γίνεται από το Μαρμαρίς, εκτός εάν πρόκειται για εμπορεύματα που παράγονται σε άλλες περιοχές της Τουρκίας, οπότε και προηγούνται τηλεφωνικές συνεννοήσεις. Το σίγουρο είναι ότι με τον τρόπο αυτό χάνονται τεράστια κεφάλαια ρευστού χρήματος και η απώλεια αυτή είναι αποκλειστικά από την τοπική αγορά.
Μόνη εξαίρεση αποτελούν εκείνοι που έχουν επιλέξει να έχουν ως προμηθευτές, τους χονδρεμπόρους εισαγωγείς που προνόησαν και μπόρεσαν να αποθηκεύσουν μεγάλες ποσότητες εμπορευμάτων. Ωστόσο, και αυτή η κατηγορία των εμπόρων, των νοικοκυραίων και των προσώπων, που προνοούν να δράσουν προτού εμφανιστεί το πρόβλημα, θα βρεθούν ενώπιον σοβαρών δυσκολιών, μιας και η αύξηση των συντελεστών του ΦΠΑ, θα τους καταστήσει μη ανταγωνιστικούς με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται για το μέλλον τους.
