«Η ασυμβίβαστη αριστερή συνείδηση του πρωθυπουργού», «διακριτική στη δημόσια σκηνή, αλλά γυναίκα που ασκεί σημαντική επιρροή στον Αλέξη Τσίπρα», αλλά και «στενή φίλη της Ζωής Κωνσταντοπούλου». Αυτά, και πολλά άλλα, είναι η σύντροφος του έλληνα πρωθυπουργού, την οποία το γαλλικό περιοδικό Paris Match συστήνει στο αναγνωστικό του κοινό μέσα από ένα τετρασέλιδο αφιέρωμα με τίτλο «Μπέτυ, η σιδηρά κυρία του Τσίπρα».
Βιογραφικές πληροφορίες κυρίως για την ίδια, αλλά και από τα πρώτα χρόνια γνωριμίας της με τον Αλέξη Τσίπρα, καθώς και μνημειώδεις ομολογίες του ίδιου του πρωθυπουργού, όπως εκείνη στον γάλλο πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ, στις 17 Ιουνίου – «Εάν υποχωρήσω στις απαιτήσεις των πιστωτών, η γυναίκα μου θα με χωρίσει» – συνθέτουν το προφίλ της «Κόκκινης Μπέτυς», όπως την αποκαλεί ένα μέρος του βρετανικού Τύπου.
«Η Μπέτυ μπορεί να έχει τα αυστηρά χαρακτηριστικά μιας ελληνικής θεάς, το ηλιακό της πρόσωπο όμως είναι αυτό μιας γυναίκας που παραμένει στη σκιά», αναφέρεται χαρακτηριστικά στο δημοσίευμα, το οποίο συνοδεύεται με φωτογραφίες του Άλκη Κωνσταντινίδη από το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου.
Το περιοδικό επισημαίνει το γεγονός ότι ουδέποτε έχει συνοδεύσει τον πρωθυπουργό στις επίσημες μετακινήσεις του και ότι αρνείται τον τίτλο της «πρώτης κυρίας», για να προσθέσει ωστόσο ότι αν και «ανθεκτική κατά των παραχωρήσεων, η σύντροφος του έλληνα πρωθυπουργού είναι η ασυμβίβαστη αριστερή του συνείδηση».
«Διακριτική στη δημόσια σκηνή, η Μπέτυ-Περιστέρα Μπαζιάνα, ασκεί μια σημαντική επιρροή στον Αλέξη Τσίπρα. Από την εποχή της συνάντησής τους στο κολέγιο, αυτή ήταν η πιο δραστηριοποιημένη στην πολιτική και η πιο ριζοσπαστική επίσης», αναφέρει το Paris Match, το οποίο σχολιάζει πως η ισχυρή αντίσταση και ακαμψία του Αλ. Τσίπρα απέναντι στους δανειστές οφείλεται, εν μέρει, στην επιρροή της συντρόφου του.
Το δημοσίευμα κλείνει με μια προφητική φράση της Περιστέρας, σε μια σπάνια συνέντευξη που είχε δώσει πριν από χρόνια, κατά την οποία μιλούσε για τον σύντροφό της Αλέξη: «Πιστεύω ότι θα πάει έως εκεί που μπορεί να φθάσει, χωρίς να βάλει νερό στο κρασί του. Για την Αριστερά, η εξουσία δεν είναι παρά ευθύνη. Δεν παρέχει κανένα όφελος. Ας προχωρήσουμε εν πλήρει συνειδήσει, διότι σε μια δεδομένη στιγμή η εξουσία θα λάβει τέλος».
