Αν και «φίλος» του, υπεξαιρούσε τις καταθέσεις του
Aκόμη μια μήνυση σε βάρος του διαβόητου πλέον τραπεζικού διευθυντή, που μετήλθε απίθανων μεθοδεύσεων για την υπεξαίρεση χρημάτων από πελάτες κεντρικού τραπεζικού καταστήματος στη Ρόδο, υποβλήθηκε χθες στην Εισαγγελία Πλημμελειοδικών Ρόδου, από ομογενή από το Βέλγιο, με τον οποίο συνδεόταν φιλικά.
Η μήνυση στρέφεται κατά του τραπεζικού διευθυντή και κατά παντός άλλου υπευθύνου και με αυτήν ζητείται η άσκηση ποινικών διώξεων για τα εγκλήματα της κακουργηματικής πλαστογραφίας μετά χρήσεως, της κακουργηματικής απάτης, της κακουργηματικής υπεξαίρεσης, της κακουργηματικής απιστίας, της πλημμεληματικής παράβασης καθήκοντος και της κακουργηματικής νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες.
Σύμφωνα με τη μήνυση, ο ομογενής γνώρισε τον τραπεζικό διευθυντή το 1984, όταν ήταν μαθητευόμενος διαιτητής. Η ενασχόλησή του με την διαιτησία τους έφερε κοντά, απέκτησαν φιλική σχέση, με αποτέλεσμα να κερδίσει την απόλυτη εμπιστοσύνη του ίδιου και της συζύγου του.
Εξαιτίας της φιλικής τους σχέσης ο ομογενής αποφάσισε να επενδύσει τις καταθέσεις του στην τράπεζα, όπου εργαζόταν ο τραπεζικός και όπως επισημαίνει, «λεηλατούσε» με έντεχνο τρόπο τις καταθέσεις καταθετών της τράπεζας, όπου ήταν διευθυντής (ήδη έχουν προκύψει 14 θύματα).
Ο εγκαλών τονίζει ότι ο τραπεζικός διευθυντής τον εξυπηρετούσε πάντα με ευγένεια, του ανανέωνε τις προθεσμιακές του καταθέσεις, του χορηγούσε τις σχετικές αποδείξεις της κάθε προθεσμιακής καταθέσεως, προθεσμιακές καταθέσεις που τελικά έφθασαν στο συνολικό ποσό των 910.286,98 ευρώ και γενικά ένιωθε ότι είχε γρήγορη και προνομιακή εξυπηρέτηση από ένα φίλο.
Το θύμα τηρούσε δύο καταθέσεις σε ευρώ σε τράπεζα, όπου απασχολείτο ο μηνυόμενος η οποία απορροφήθηκε από εκείνην στην οποία ξέσπασε το σκάνδαλο. Στην τελευταία τηρούσε δύο λογαριασμούς εκ των οποίων ο ένας με συνδικαιούχους τη σύζυγό του και τα εγγόνια του.
Προέκυψε από την έρευνά του ότι στο ίδιο κατάστημα τηρούσε επίσης ακόμη έναν λογαριασμό καταθέσεων ταμιευτηρίου σε ευρώ, ο οποίος, όπως αποδείχτηκε, ήταν πλαστός!!
Ο τραπεζικός, λοιπόν, όπως εκθέτει, εκμεταλλευόμενος την ανωτέρω θέση του, προέβαινε, εν αγνοία του, από τους λογαριασμούς του ταμιευτηρίου, σε τμηματικές εκταμιεύσεις διαφόρων χρηματικών ποσών, με αποτέλεσμα να υπολείπονται οι πραγματικές καταθέσεις του συνολικά κατά το ποσό των 432.486,66 ευρώ, υπογράφοντας τα εκάστοτε εκδιδόμενα με την ανάληψη παραστατικά έγγραφα, πλαστογραφώντας την υπογραφή του.
Για την συγκάλυψη των αξιόποινων πράξεών του και προκειμένου να μην τις ανακαλύψει, επειδή, μετά την υπεξαίρεση του εκάστοτε χρηματικού ποσού, θα φαινόταν και στο βιβλιάριο καταθέσεων ταμιευτηρίου η ανάληψη, αλλά και στην νέα απόδειξη προθεσμιακής κατάθεσης, το ποσό που ήδη είχε αφαιρεθεί από τον λογαριασμό του (στον οποίο κατά τη λήξη της προθεσμιακής κατάθεσης κατατίθετο το αντίστοιχο ποσό και γινόταν αμέσως η ανάληψη του αντίστοιχου ποσού της νέας προθεσμιακής κατάθεσης), ο τραπεζικός μεν κρατούσε το πραγματικό βιβλιάριο καταθέσεων, ενώ στον μηνυτή παρέδιδε ένα πλαστό βιβλιάριο, όπου εμφανιζόταν η εικονική κίνηση του λογαριασμού του. Στην συνέχεια, όπως υποστηρίζει, του παρέδωσε δύο βιβλιάρια καταθέσεων που αφορούσαν διαφορετικούς αριθμούς λογαριασμού και εμφάνιζαν, υποτίθεται, την συνολική πραγματική εικόνα της πορείας των χρημάτων του.
Επιπρόσθετα, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του, του παρέδιδε κάθε φορά όταν γινόταν συνήθως η ανά μήνα, τρίμηνο, εξάμηνο ή δωδεκάμηνο ανανέωση των προθεσμιακών του καταθέσεων, την απόδειξη της προθεσμιακής κατάθεσης, που απεικόνιζε την ημέρα που την άνοιγε, το συγκεκριμένο ποσό, το χρόνο λήξης και το επιτόκιο.
Όπως όμως αποδείχθηκε, ενώ τα χρήματά του, που φαινόντουσαν στις τέσσερις τελευταίες αποδείξεις προθεσμιακής κατάθεσης, που του είχε χορηγήσει, ήσαν 350.000, 127.801,32, 108.121,41 και 324.364,25 ευρώ, τελικά, μόνο οι δύο πρώτες ήταν γνήσιες κατά περιεχόμενο, ενώ οι άλλες δύο ήταν πλαστές. Μάλιστα η μία (των 108.121,41 ευρώ) ανέγραφε ένα ανύπαρκτο αριθμό ως πιστούμενο, τόκων και χρεούμενο, όπως ήταν πλαστό και το χορηγηθέν από το τραπεζικό βιβλιάριο καταθέσεων σε σχέση με αυτό το λογαριασμό.
Η κάθε πλαστή κατά περιεχόμενο απόδειξη της προθεσμιακής του κατάθεσης, την οποία υπέγραφε ο τραπεζικός, ως διευθυντής, και ένας άλλος υπάλληλος εμφάνιζε ολόκληρο το ποσό που θα έπρεπε να είχε στο λογαριασμό του και όχι αυτό που είχε απομείνει από τις υπεξαιρέσεις που είχε ήδη διαπράξει.
Ο ομογενής διατείνεται παραπέρα ότι ο τραπεζικός διευθυντής προέβη στις ως άνω αξιόποινες πράξεις από έτος 2007 έως και τέλη Ιουνίου 2015, το δε ποσό που υπεξαίρεσε ανέρχεται συνολικά σε 432.485,66 ευρώ.
Διατείνεται παραπέρα ότι η τράπεζα λόγω της έκτασης που έχει πάρει το θέμα από τη «δράση» του υπαλλήλου της, δεν βοηθά στην αποκάλυψη της αλήθειας, δεν τους χορηγεί όλα τα στοιχεία που ζητούν, δεν του χορηγεί την κίνηση του λογαριασμού του πριν τις 26-3-2013, δεν του χορηγεί αντίγραφα των πλαστών ενταλμάτων πληρωμών κ.α.
Από τα στοιχεία που έχει συγκεντρώσει, ο μηνυτής διατείνεται ότι ο τραπεζικός, μόνο για το από 7-1-2014 έως 8-5-2014 χρονικό διάστημα, πλαστογραφώντας την υπογραφή του την 7-1-2014, 15-4-2014 και 8-5-2014 στα αντίστοιχα κατά τις άνω ημερομηνίες εντάλματα πληρωμής, ανέλαβε τα ποσά των 25.000, 10.000 και 55.000 ευρώ και συνολικά των 90.000 ευρώ αντίστοιχα.
Επισημαίνει ακόμη, προσάγοντας την από 2-6-2015 απόδειξη προθεσμιακής κατάθεσης της τράπεζας ότι την ίδια μέρα άνοιξε, μια προθεσμιακή κατάθεση σε ευρώ, με κεφάλαιο 108.121,41 ευρώ, με ημερομηνία έναρξης 2-6-2015 και ημερομηνία λήξης 2-7-2015, με επιτόκιο 5,50%, με συνδικαιούχους τη σύζυγο και τα εγγόνια του, με λογαριασμό πιστούμενο, τόκων και χρεούμενο κατά την έναρξή του, ο οποίος ήταν ανύπαρκτος!
Επιπλέον προσάγει μια άλλη απόδειξη προθεσμιακής κατάθεσης με ίδια ημερομηνία για κεφάλαιο 324.364,25 ευρώ, με ημερομηνία λήξης 2-7-2015, με επιτόκιο 5,50%, με συνδικαιούχους τους ίδιους, που όπως αποδείχτηκε ήταν πλαστή.
Την συγκεκριμένη υπόθεση χειρίζονται οι δικηγόροι κ.κ. Παντελής Αποστολάς και Κώστας Σάββενας.
