Με το τελευταίο κεφάλαιο στην ιστορία της νεοναζιστικής εγληματικής οργάνωσης, δεν θα ξεχαστεί από την ιστορία ότι η τιμωρία, τελικά, επιβλήθηκε από πέντε γυναίκες.
Ήδη από τις 7 Οκτωβρίου τα διεθνή μέσα έκαναν λόγο για ιστορική νίκη κατά του ναζισμού και για μία δίκη εφάμιλλη της δίκης της Νυρεμβέργης. Σε συνέχεια των τιμητικών για την χώρα και τους ελληνικούς θεσμούς αφιερωμάτων προστίθεται ένα ακόμα του Guardian που υμνεί την συμβολή πέντε γυναικών στην κατεδάφιση της εγκληματικής οργάνωσης.
Όπως αναφέρει ο Guardian, “καθώς η δίκη της Χρυσής Αυγής ολοκληρώθηκε, η ανώτατη δικαστής Μαρία Λεπενιώτη έκανε ό,τι έκανε κάθε εβδομάδα για τόσα χρόνια: κράτησε την ψυχραιμία και την ισορροπία με λακωνικότητα και χαμηλό προφίλ. Διέθετε απόλυτη γνώση για το φάκελο της υπόθεσης, ενώ ταυτόχρονα υπήρξε ανώτατο πρότυπο αυτοσυγκράτησης, αντιλαμβανόμενη το βάρος των κινήσεων και των λόγων της σε μία υπόθεση που αφορά περισσότερους Ναζί ηγέτες ακόμα και από την δίκη της Νυρεμβέργης.
Με το τελευταίο κεφάλαιο στην ιστορία της πιο βίαιης πολιτικής δύναμης της Ευρώπης να γράφεται, δεν θα ξεχαστεί ότι η τιμωρία, τελικά, επιβλήθηκε από μια γυναίκα. “Είναι αναμφισβήτητο ότι σε αυτήν την περίπτωση η δικαιοσύνη ήταν γυναίκα”, δήλωσε στην βρετανική εφημερίδα, η Μαρία Στρατηγάκη καθηγήτρια σπουδών φύλου στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, σημειώνοντας τον αριθμό των γυναικών εισαγγελέων και ανακριτών που συμμετείχαν επίσης στην κατάρτιση του φακέλου κατά της Χρυσής Αυγής. “Για ένα κόμμα του οποίου η ιδεολογία βασίζεται στην ανδρική υπεροχή, του οποίου η κοσμοθεωρία είναι τόσο στρατιωτική, είναι ταπεινωτική και θα πονέσει ότι τους καταδίκασαν γυναίκες“.
Οι ιστορικοί του μέλλοντος, θα δουν ένα έθνος του οποίου η πολιτική τάξη ήταν αργή στην αντιμετώπιση της ακροδεξιάς απειλής και μιας κοινωνίας της οποίας η σιωπή ήταν εκκωφαντική. Μια αστυνομική δύναμη της οποίας η συνενοχή επέτρεψε στους ναζιστές να ενεργήσουν με ατιμωρησία – έως ότου η δολοφονία του Παύλου Φύσα, προκάλεσε μια αντίδραση που ήταν αδύνατο να αγνοηθεί.
Αντίθετα, αναφέρει ο Guardian, χρειάστηκε το σύστημα δικαιοσύνης, που θεωρείται ένα από τα λίγα αξιοκρατικά θεσμικά όργανα της χώρας, για να αντιμετωπίσει τις βίαιες τακτικές του κοινοβουλευτικού κόμματος.
Η Λεπενιώτη, σε ηλικία 62 ετών, είναι στην ίδια ηλικία με τον Μιχαλολιάκο που καταδικάστηκε όχι για τις ιδέες του όπως διαμαρτυρήθηκε αλλά για την διεύθυνσης εγκληματικής οργάνωσης. Δεν θα μπορούσε να υλοποιηθεί αυτό αν δεν υπήρχε το θάρρος των δικαστικών που συγκέντρωσαν τον ογκώδη φάκελο εναντίον της Χρυσής Αυγής.
Μέσα σε λίγες μέρες από τη δολοφονία του Φύσσα, η Ιωάννα Κλάπα και η Μαρία Δημητροπούλου και η Ευτέρπη Κουτζαμάνη, η πρώτη γυναίκα εισαγγελέας που διορίστηκε στο ανώτατο δικαστήριο, ανέλαβαν να διερευνήσουν τη δολοφονία.
Παρά τις απειλές και τον σχεδόν καθημερινό εκφοβισμό, εξέτασαν αμέτρητους μάρτυρες, παρακολουθώντας χιλιάδες βίντεο, εικόνες, ομιλίες, έγγραφα και ιστολόγια που περιέγραφαν λεπτομερώς την εμμονή των Χρυσαυγιτών με την τοξική ιδεολογία του Χίτλερ.
“Η καλύτερη άμυνα οποιασδήποτε φιλελεύθερης δημοκρατίας είναι το κράτος δικαίου και το θάρρος και γενναιότητα ατόμων σαν αυτές τις γυναίκες”, δήλωσε στον Guardian ο Αριστείδης Χατζής, καθηγητής νομικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. “Εξίσου σημαντικό είναι ότι οι γυναίκες αυτές ήταν επίσης καθοριστικής σημασίας για την κατάρρευση της Χρυσής Αυγής συλλογικά”, προσέθεσε αναφερόμενος στην αποτυχία του κόμματος να μπει στο κοινοβούλιο κατά τις τελευταίες εκλογές του Ιουλίου 2019.
Η πέμπτη γυναίκα στην οποία η εφημερίδα αποδίδει ξεχωριστή μνεία είναι η μητέρα του Παύλου Φύσσα, Μάγδα, η οποία ακούραστη, έχει παρακολουθήσει κάθε μία συνεδρίαση του δικαστηρίου όλα αυτά τα χρόνια.
“Παύλο τα κατάφερες” ούρλιαξε την ημέρα της ανακοίνωσης της καταδικαστικής απόφασης, δίνοντας το σύνθημα νίκης κατά του ναζισμού σε όλη την Ελλάδα”.
