“Πριν ένα χρόνο, στις έξι το πρωί, αντίκρισα στην προκυμαία την άτυχη Αναστασία. Θύμα, μαζί με τον Κώστα, της έλλειψης θέλησης και ανάδειξης της μοναδικής εγκαταλειμμένης κύριας διάβασης του επαρχιακού δικτύου και βασικής εισόδου του νησιού μας.
Σε ανάμνησή τους φύτεψα δύο λεμονοκυπάρισα εκεί στον τόπο της τραγωδίας και αποφάσισα να αγωνιστώ για την ασφαλή διάβαση του ποταμού και την παράκαμψη των αληθοφανών εμποδίων της εκτέλεσης του έργου. Από τη διερεύνηση που έκανα ο Περιφερειάρχης κύριος Γιώργος Χατζημάρκος φαίνεται διατεθειμένος για την προώθηση της γέφυρας με τους απαραίτητους κόμβους.
Ο μεγάλος αγώνας, για την αποκατάσταση της αναμπόδιστης πορείας της ροής του ποταμού, ευοδώθηκε αλλά δεν ολοκληρώθηκε. Ο αγώνας για την ανάδειξή του ως σημείο επισκεψιμότητας είναι μακρύς.
Η Κρεμαστή είναι ο μοναδικός τόπος στη Ρόδο που έχει τεράστιες δυνατότητες ανάπτυξης. Χρειάζεται όμως μια ΟΜΆΔΑ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΑΝΑΔΕΙΞΗΣ και ΠΡΟΩΘΗΣΗΣ έργων που θα αφορούν αναπτυξιακές προοπτικές της Κρεμαστής.
Κάποια είναι δρομολογημένα, αλλά χρειάζονται ενωτική δυναμική για να νοιαστούν οι αρμόδιοι για την Κρεμαστή.
Καλώ τον Πρόεδρο κύριο Τσαμπίκο Ποδιώτη , με τον οποίο συνεργαστήκαμε για το καλό της Κρεμαστής, να κάνουμε μια ανταλλαγή απόψεων και μαζί με εκλεγμένους και εκλεγέντες στο παρελθόν και κάθε “πολίτη” που ενδιαφέρεται , να αγωνιστούμε όλοι μαζί στους δύσκολους καιρούς για μια καλύτερη προοπτική.
Η πρόταση αυτή πηγάζει από την υποχρέωση του ΠΟΛΙΤΗ στην πόλη του, κατά την “Πολιτεία του Πλάτωνα ”
Με εκτίμηση
Νίκος Κεφαλάκης”
