Κύριε πρωθυπουργέ και κύριοι υπουργοί, θα ήθελα πριν προχωρήσω στην ουσία της παρακάτω επιστολής, να σας διαβεβαιώσω για την αντικειμενικότητα με την οποία έχω αντιμετωπίσει την κυβέρνηση το διάστημα που έχω την τιμή να υπηρετώ το νησί των Λειψών από τη θέση του δημάρχου. Μια αντικειμενικότητα για την οποία έχω κατηγορηθεί εξαιτίας της δημόσιας αναγνώρισης των θετικών σας έργων και ενεργειών τα οποία έχετε πραγματοποιήσει επ’ ωφελεία των νησιών μας. Η ίδια όμως αντικειμενικότητα μου επιβάλλει, δημόσια πάλι, να καταγγείλω ως απαράδεκτη, για το μέλλον των μικρών μας τόπων, την εξίσωση της φορολόγησης με την υπόλοιπη Ελλάδα.
Εκφράζουμε την βαθύτατη απογοήτευσή μας για την απώλεια ίσως του δικαιότερου μέτρου που είχε ποτέ εφαρμοστεί στη νησιωτική χώρα, με ιδιαίτερα ευεργετικές επιπτώσεις στην μικροοικονομία των νησιών, και δη των πιο απομακρυσμένων, που πάσχιζαν να βγουν απ την απομόνωση, με ό’ τι αυτή προκαλούσε σε βάρος τους. Και μιλάμε για νησιά που ο πληθυσμός τους, αθροιστικά, δεν ξεπερνάει αυτόν μιας μικρής κωμόπολης της ηπειρωτικής χώρας και που τα επόμενα χρόνια ίσως όλα μαζί ν’ αποτελούν ένα μεγάλο χωριό ύστερα από την πλέον καταστροφική, πρόσφατη απόφαση σας για κατάργηση αυτού του μέτρου που ουσιαστικά αποτελούσε το μοναδικό ανάχωμα στην σταδιακή ερήμωση τους, χωρίς να μπορεί σε αρκετές περιπτώσεις ούτε αυτό να την εμποδίζει γιατί από μόνο του δεν ήταν αρκετό.
Η οργή και ο θυμός είναι διάχυτοι στους κατοίκους των νησιών μας γιατί για ακόμη μία φορά αντιμετωπίστηκαν “ισότιμα” μεν ως προς τις υποχρεώσεις τους απέναντι στο κράτος, αλλά εντελώς άνισα ως προς την έγνοια και τη φροντίδα του. Αλήθεια, είμαστε περίεργοι να μάθουμε πόσο καλά σας κάνει να αισθάνεστε το άνευ προηγουμένου γεγονός ότι καταργήσατε ένα ειδικό αναπτυξιακό μέτρο που το θέσπισαν (υπό μορφή ατελειών και φοροαπαλλαγών τότε) και το σεβάστηκαν ακόμη και οι κατακτητές της Δωδεκανήσου, πριν απ το 1922 μέχρι την ενσωμάτωση τους και έως άρτι; Και ποιά λανθασμένη αντίληψη σας κάνει να πιστεύετε ότι ο μόνιμος και καθολικός χαρακτήρας των μειωμένων συντελεστών μπορεί να υποκατασταθεί με μία εφάπαξ και επιλεκτική παροχή που κατηγοριοποιεί τους νησιώτες, όχι σε οικονομικά αδύναμους και σε εύρωστους αλλά σε τυχερούς και σε γκαντέμηδες ενισχύοντας το αίσθημα της αδικίας για την επιλογή αρκετών από αυτούς να είναι έντιμοι και συνεπείς απέναντι στο κράτος και νοικοκύρηδες απέναντι στις οικογένειες τους; Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο η απόδοση μερίσματος σε ένα τμήμα της κάθε τοπικής κοινωνίας απέτυχε να εξαγοράσει τις συνειδήσεις των ανθρώπων της, γιατί ο τρόπος με τον οποίο μοιράστηκε δεν στηρίχτηκε σε αντικειμενικά κριτήρια και πάλι.
Διευρυμένα μεν τα εισοδηματικά κριτήρια, χωρίς αντίκρισμα όμως, αφού ασήμαντα περιουσιακά στοιχεία όπως μία βάρκα, η οποία κοστίζει λιγότερο από ένα μεταχειρισμένο αυτοκίνητο μικρής κατηγορίας, με την οποία ο νησιώτης καλύπτει μέρος των ελάχιστων καθημερινών του αναγκών και συμπληρώνει τον βιοπορισμό του, συνιστά “κριτήριο πολυτελούς διαβίωσης”, όπως προκλητικά και προσβλητικά με κόκκινα γράμματα του εμφανίζει η εφαρμογή. Και οι περισσότεροι από αυτούς που δεν κρίθηκαν δικαιούχοι πραγματικά θεωρούν πολυτέλεια το αυτοκίνητο λόγω της οικονομικής τους δυσχέρειας. Το σίγουρο είναι ότι ακόμη κι αυτοί που το πήραν και δείχνουν προς στιγμήν ικανοποιημένοι, θα δουν σύντομα όλους τους λογαριασμούς τους (δημοτικά τέλη κα.) να φουσκώνουν και να το εξανεμίζουν σιγά σιγά, μαζί με όλα τ’ άλλα αναγκαία αγαθά που θα κληθούν να πληρώσουν ακριβότερα.
Είναι προφανές ότι ελάχιστοι γνωρίζετε τι σημαίνει να ζει κανείς σε μικρό νησί και να μεγαλώνει την οικογένειά του κάτω από απρόβλεπτες και επικίνδυνες συνθήκες.
Ο τομέας της τοπικής ανάπτυξης θα δεχθεί χτύπημα κάτω απ’ τη ζώνη. Ποιος νοήμων μικρομεσαίος επενδυτής θα βάλει τα χρήματά του σ’ ένα τόσο φορολογικά τοξικό περιβάλλον, και πόσο ανταγωνιστικοί πλέον μπορούμε να είμαστε στον τουρισμό με τόση φορολόγηση και από φέτος με το πρόσθετο τέλος διανυκτέρευσης που θεσπίσατε; Και ενώ θα έπρεπε να εκμεταλλευτούμε τα απανωτά λάθη της Τουρκίας για να απογειώσουμε τον τουρισμό μας, εμείς της επιστρέφουμε τις ευκαιρίες δίνοντας της παράλληλα όσο χρόνο χρειάζεται για να μας ποδοπατήσει.
Το τρίτο και μεγαλύτερο θύμα της υπόθεσης, και παράπλευρα ξανά οι δημότες, είναι οι δήμοι των 27 νησιών για τους οποίους αντί να γίνονται ενέργειες μείωσης ή και κατάργησης των φόρων προς το κράτος καλούνται να αποδίδουν το 1/4 του προϋπολογισμού τους υπό μορφή φόρου 24%. Στα 4 εκ. που είναι ο γενικός προϋπολογισμός του δήμου Λειψών θα δίνουμε το 1 εκ. στην εφορία μειώνοντας αντίστοιχα τις δαπάνες σε πολύ σημαντικές υπηρεσίες.
Άραγε θα δείξετε τον πρέποντα πολιτικό σεβασμό στο θεσμό που με αυτοθυσία υπηρετούμε δίνοντας μέρισμα και στους δήμους, για να καλύψουν τη ζημιά απ’ τις μειώσεις στον προϋπολογισμό τους, για έργα και προμήθειες που αφορούν τη ζωή των νησιωτών και τις ελάχιστες αξιοπρεπείς ανθρώπινες συνθήκες (νερό, καθαριότητα, ασφάλεια, φωτισμός κα.);
Το μεταφορικό ισοδύναμο αποτελεί μέχρι στιγμής εξαγγελία η οποία εξ’ ορισμού προκαλεί καχυποψία και όχι άδικα. Αποτελεί διαχρονικό αίτημα της νησιωτικής χώρας ακόμη και αυτής στην οποία δεν ίσχυε ειδικό φορολογικό καθεστώς, άρα αυταπόδεικτα θεωρείται επιπρόσθετο και όχι αντισταθμιστικό μέτρο όπως τώρα παρουσιάζεται. Απαιτεί δε, πολλή μελέτη και εξέταση δεκάδων παραμέτρων και κατά συνέπεια δύσκολα θα μπορέσει να έχει τη διεισδυτικότητα και τη δικαιοσύνη που εξασφάλιζε το προηγούμενο φορολογικό καθεστώς.
Σε κανένα σημείο της παρούσας επιστολής δεν υπαινιχθήκαμε το παραμικρό για τις προθέσεις σας, ούτε ασκήσαμε πολιτική κριτική για άλλο όφελος. Εξάλλου δεν είναι δική μας δουλειά. Θα πρέπει όμως να αναλογιστείτε το κακό, που έστω και ακούσια προκαλέσατε, και να πράξετε ανάλογα δείχνοντας τη δέουσα πολιτική γενναιότητα.
Καλές γιορτές σε σας και στις οικογένειές σας.
Με εκτίμηση,
Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ
Φώτιος Μιχ. Μάγγος
