Συνεχίζει τις προκλήσεις η Άγκυρα, με τoν Τσαγατάι Ερτζιγιές, Διευθυντή Αεροναυτιλίας του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών, να αναρτά το βράδυ της Πέμπτης στο Twitter ανακοίνωση με τους ισχυρισμούς της τουρκικής κυβέρνησης με τις πέντε αξιώσεις για το Αιγαίο.
«Η θεμελιώδης πηγή έντασης μεταξύ της Τουρκίας και της Ελλάδας είναι η ελληνική αντίληψη να θεωρηθεί ολόκληρο το Αιγαίο ως ελληνική θάλασσα με πλήρη παραβίαση των δικαιωμάτων και των συμφερόντων της Τουρκίας ως ένα από τα παράκτια κράτη» αναφέρεται μεταξύ άλλων στη μακροσκελή ανακοίνωση.
Çağatay Erciyes@CErciyes
Doğu Ege Adalarının Silahsızlandırılmış Statüsü dahil Ege sorunları hakkında Bakanlığımız WEB sayfasında yer alan bilgi notları.
Background Note on Aegean Disputeshttp://www.mfa.gov.tr/background-note-on-aegean-disputes.en.mfa …
T.C. Dışişleri Bakanlığı’ndan
mfa.gov.tr
1. Την υφαλοκρηπίδα και τα χωρικά ύδατα
«Η Τουρκία είναι έτοιμη να ξεκινήσει διάλογο με την Ελλάδα με σκοπό την εξεύρεση μιας δίκαιης διευθέτησης του θέματος που θα είναι προς το συμφέρον των δύο χωρών» αναφέρεται στην ανακοίνωση του τουρκικού ΥΠΕΞ.
2. Την αποστρατιωτικοποίηση των νησιών
«Ένα από τα βασικά ζητήματα μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας στο Αιγαίο είναι το αποστρατιωτικοποιημένo καθεστώς των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου. Τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου είναι αποστρατιωτικοποιημένα από διάφορες διεθνείς συμφωνίες που επιβάλλουν νομικές υποχρεώσεις δεσμευτικές για την Ελλάδα».
3. Τον εναέριο χώρο
«Ο διεθνής εναέριος χώρος στην ανοιχτή θάλασσα δεν βρίσκεται υπό την κυριαρχία κανενός έθνους. Σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, το εύρος του εθνικού εναέριου χώρου πρέπει να αντιστοιχεί στο εύρος των χωρικών υδάτων» υποστηρίζει η Τουρκία.
4. Την κυριαρχία βραχονησίδων και μικρότερων νήσων και ειδικά των Ιμίων
Μεταξύ άλλων γίνεται αναφορά στην «εκχώρηση των ιταλικών τίτλων στο Αιγαίο μέσω της Συνθήκης Ειρήνης των Παρισίων του 1947. Είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι δεν υπάρχει καμία αναφορά σε οποιαδήποτε “νησίδα Ίμια” σε αυτά τα έγγραφα. Η συμφωνία της 4ης Ιανουαρίου 1932 δεν αφορά τα Ιμια. Μία αναφορά γίνεται στο έγγραφο της 28ης Δεκεμβρίου του 1932 ωστόσο, οι νομικές διαδικασίες δεν ολοκληρώθηκαν».
5. Τις δραστηριότητες έρευνας και διάσωσης
«Σύμφωνα με τη Σύμβαση του Αμβούργου, εάν οι τόποι αναζήτησης και διάσωσης δεν μπορούν να καθοριστούν με συμφωνία μεταξύ των ενδιαφερομένων, τα μέρη θα καταβάλουν προσπάθειες για τον πλήρη συντονισμό των υπηρεσιών έρευνας και διάσωσης έως ότου επιτευχθεί συμφωνία. Παρά τις επανειλημμένες εκκλήσεις της Τουρκίας στο Αιγαίο για την επίτευξη αυτού του στόχου δεν έχει τεθεί τέτοιος συντονισμός», αναφέρεται μεταξύ άλλων στην ανακοίνωση.
Επίσης, τονίζεται ότι «δεδομένου ότι η συμφωνία που πρέπει να επιτευχθεί στις περιοχές έρευνας και διάσωσης πρέπει να είναι εφαρμόσιμη, πρέπει να είναι συμβατή με τις περιοχές έρευνας και διάσωσης στις ανοιχτές θάλασσες. Το παράρτημα 12 της σύμβασης του Σικάγου για τη διεθνή πολιτική αεροπορία κάνει σαφή διάκριση μεταξύ των τοποθεσιών αναζήτησης και διάσωσης θαλάσσιων και εναέριων περιοχών και τονίζει τη θαλάσσια προτεραιότητα του θέματος στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων έρευνας και διάσωσης που διεξάγονται στις ανοιχτές θάλασσες.
Δεδομένου ότι οι τουρκικές και οι ελληνικές περιοχές έρευνας και διάσωσης αλληλεπικαλύπτονται, όλες οι επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης που πραγματοποιούνται σε αυτούς τους αλληλεπικαλυπτόμενους τομείς πρέπει να οργανώνονται συντονισμένα σύμφωνα με το άρθρο 2.1.5 της σύμβασης του Αμβούργου του 1979.
Οι διαφορές μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας σε περιοχές έρευνας και διάσωσης οφείλονται κυρίως στην προσέγγιση της Ελλάδας ως θέμα κυριαρχίας. Οι περιοχές έρευνας και διάσωσης που καθορίζονται για τη διάσωση ανθρώπινης ζωής είναι περιοχές υπηρεσιών, όχι περιοχές κυριαρχίας».
