Πέτυχε το χρυσό γκολ στον μικρό τελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Πόλο στέλνοντας την Εθνική πόλο Γυναικών στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Τη λένε Νικόλ Ελευθεριάδου. Αν κάποιος δεν γνώριζε το όνομα της, προχθές το έμαθε. Με τον λάθος τρόπο. Η Νικόλ Ελευθεριάδου δεν ήταν η παίκτρια που έδωσε το χρυσό εισιτήριο στην Εθνική για τους Ολυμπιακούς Αγώνες αλλά για μερίδα των ΜΜΕ, ήταν «το κορίτσι του Σάσα Βεζένκοφ». Θεωρήθηκε φυσικό, πως στους τίτλους δεν ήταν αναγκαίο να μπει το όνομα μίας εκ των κορυφαίων αθλητριών, γιατί το όνομα του μπασκετμπολίστα πουλάει περισσότερο. Ακόμη κι αν έχεις κατακτήσει 8 πρωταθλήματα Ελλάδας, 3 Πρωταθλήματα Ευρώπης και ένα Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης. Ακόμη κι αν ήσουν μέλος της ελληνικής εθνικής ομάδας που κέρδισε το ασημένιο μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2018 στη Βαρκελώνη και το χάλκινο μετάλλιο στους Ευρωπαϊκούς Αγώνες του 2015 στο Μπακού.Ακόμη κι αν έχεις κερδίσει χρυσά, ασημένια και χάλκινα μετάλλια σε διάφορες διαργανώσεις. Κι όμως, με όλο αυτό το παλμαρέ διακρίσεων και τίτλων, στα μόλις 25 της χρόνιαμ είναι «το κορίτσι του Βεζένκοβ». Αυτό είναι το σπουδαιότερο επίτευγμα που μας έχει ορίσει η ωραία μας πατριαρχική κοινωνία. Αυτή που ένα βήμα κάνει μπροστά και δέκα πίσω. Που η γυναίκα ετεροπροσδιορίζεται, είτε με διάκριση, είτε χωρίς. Όπως συμβαίνει στην επαρχία που ακόμα οι γυναίκες είναι η Κώσταινα και η Γιώργαινα. Λες και δεν έχουν δικό τους όνομα και ταυτότητα. Αραγε, το καταλαβαίνουν εκείνοι που το δημιουργούν πόσο σεξιστικό είναι; Πόσο υποτιμητικό για μια γυναίκα να βάζεις μπροστά και πάνω από όλα με ποιον σχετίζεται και όχι ποια είναι και τι κάνει; Εν προκειμένω να βάζεις σε δεύτερο πλάνο πολύ μεγάλα αθλητικά κατορθώματα και επιτυχίες της; Από κάτι τέτοια, διαπιστώνεις πώς η κοινωνία ιεραρχεί τους ανθρώπους. Με ένα πατριαρχικό μοντέλο, το οποίο διατηρείται ακόμα και δίνει τον ρυθμό, βάζοντας γελοίες ετικέτες στα μέτωπα. Κι ύστερα πέφτουμε από τα σύννεφα σοκαρισμένοι γιατί κάποιοι δέρνουν ή σκοτώνουν, τα «κτήματά» τους.
Τη λένε Νικόλ Ελευθεριάδου. Σκέτο!
