Αντιδράσεις στους κόλπους του Δικηγορικού Συλλόγου Ρόδου, μεταξύ μάλιστα έγκριτων ποινικολόγων, προκάλεσε η απόφαση του ΣΥΡΙΖΑ να καταργήσει το άρθρο 347 του Ποινικού Κώδικα για την ασέλγεια παρά φύση μεταξύ αρρένων στο νομοσχέδιο για την επέκταση του Συμφώνου Συμβίωσης σε ομόφυλα ζευγάρια.
Η κατάργηση του συγκεκριμένου άρθρου διαπιστώθηκε από τον ποινικολόγο κ. Μανώλη Κουτσούκο, ο οποίος χθες δήλωσε στη «δημοκρατική» τα εξής:
«Η κατάργηση του συγκεκριμένου άρθρου του Ποινικού Κώδικα νομιμοποιεί ουσιαστικά την αποπλάνηση ανηλίκων από ανώμαλα ψυχοπαθητικά άτομα διότι η επικεφαλίδα του άρθρου αυτού δεν αφορούσε φυσιολογική ασέλγεια αλλά την παρά φύσιν. Η διάταξη αυτή παρείσφρησε πιστεύω παράνομα, σ’ ένα άσχετο νομοθέτημα και μάλιστα παραμονές Χριστουγέννων, με προφανή σκοπό να μην γίνει αντιληπτή η κατάργηση του. Ουσιαστικά οδηγεί στη νομιμοποίηση της αξιόποινής συμπεριφοράς ψυχοπαθητικών προσώπων».
Η κατάργηση του συγκεκριμένου άρθρου προκλήθηκε με τοπολογία που έφεραν, κατά τη συζήτηση για το σύμφωνο συμβίωσης, πέντε βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ (Β. Κατριβάνου, Κ. Δουζίνας, Αν. Καββαδία, Χρ. Καραγιαννίδης, Γ. Ψυχογιός), επισημαίνοντας ότι “η ύπαρξη της διάταξης αυτής στιγματίζει ποινικά μια κατηγορία ατόμων, ενώ διαιωνίζει και επιτείνει τις διακρίσεις και τον ρατσισμό σε βάρος τους”.
Κατά το 347 ΠΚ: «Η παρά φύση ασέλγεια μεταξύ αρρένων που τελέστηκε: α. με κατάχρηση μιας σχέσης εξάρτησης που στηρίζεται σε οποιαδήποτε υπηρεσία, β. από ενήλικο με αποπλάνηση προσώπου νεότερου από 17 ετών ή από κερδοσκοπία, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον 3 μηνών».
Νομικοί κύκλοι επισημαίνουν ότι δεν υπήρχε λόγος να καταργηθεί το δεύτερο μέρος της παραγράφου 1 του άρθρου 347 του Ποινικού Κώδικα που αναφέρεται στην αποπλάνηση ανηλίκου εκφράζοντας μάλιστα επιφυλάξεις για το κατά πόσο αυτό το ζήτημα καλύπτεται επαρκώς από άλλα άρθρα.
Ο υπουργός Δικαιοσύνης κ. Ν. Παρασκευόπουλος θεωρεί από την άλλη ότι το αξιόποινο καλύπτεται από άλλες διατάξεις για την αποπλάνηση ανηλίκων, την κατάχρηση ανηλίκων σε ασέλγεια και την παιδική πορνογραφία και εξέφρασε την άποψη ότι το συγκεκριμένο άρθρο είναι αντισυνταγματικό, καθώς αφορά μόνο άνδρες.
Ο αντίλογος αναφέρει ότι το δεύτερο σκέλος καλύπτεται κατά μια έννοια από το άρθρο 342, που εκεί όμως πρέπει να έχεις εμπιστευτεί σε κάποιον το παιδί για να το επιβλέπει. Ωστόσο «θα μπορούσες να πεις ότι υπάρχει ένα κενό σε περίπτωση που δεν έχεις εμπιστευτεί σε κάποιον το παιδί, δηλαδή θα μπορούσε να είναι ένας τρίτος που περνάει έξω από ένα σχολείο και λέει μια κουβέντα περίεργη. Η ασέλγεια θα μπορούσε να είναι οποιασδήποτε μορφής».
Επίσης, συμπληρώνουν, «υπάρχει και το 339 που μιλάει για αποπλάνηση παιδιών και αναφέρεται σε συνεχείς πράξεις και έτσι καλύπτεται».
«Πάντως είναι γεγονός ότι κάποια μικρή ρωγμή έχει επιτρέψει», προσθέτουν οι ίδιες πηγές και συμπληρώνουν ότι «στο τέλος θα κρίνουν τα δικαστήρια αν το 342 και 339 είναι συμπληρωματικά».
Από την άλλη πλευρά όσον αφορά στις κατηγορηματικές διαβεβαιώσεις του υπουργού Δικαιοσύνης ότι δεν υπάρχει κενό διευκρινίζουν ότι: «το τι λέει ο υπουργός στη Βουλή για το ποινικό δίκαιο έχει μια σημασία μελλοντικά με την έννοια ότι θεωρεί πως έτσι ερμηνεύεται ο νόμος αυτός. Άρα μελλοντικά το τι υποστηρίζει ένας υπουργός, που λέγεται ιστορική ερμηνεία, κατά μια έννοια μπορεί να βοηθήσει στην ερμηνεία του 342 και του 339».
Οι ίδιες πηγές διευκρινίζουν ακόμα ότι «το σκέλος, που στην ουσία ήθελαν να καταργήσουν, δεν ήταν τόσο σεξουαλικής προτίμησης όσο το να μην εξαρτάται κανείς ακόμα αν έχει κάποιον ο οποίος είναι ομοφυλόφιλος ως διευθυντή» και ότι το θέμα της σεξουαλικής παρενόχλησης καλύπτεται και με τους νόμους για τον εργασιακό χώρο.
Το σκεπτικό των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, που ζήτησαν την κατάργηση της συγκεκριμένης διάταξης, είναι πως αντιμετωπίζει ξεχωριστά τις συγκεκριμένες πράξεις όταν αφορούν ομοφυλόφιλα άτομα παρόλο που υπάρχουν διατάξεις γενικότερες και άρα εισάγει διακρίσεις σε βάρος των ομοφυλόφιλων.
Οι βουλευτές υποστηρίζουν πως πρόκειται για «απαρχαιωμένη διάταξη, την κατάργηση της οποίας έχουν προτείνει με απόφασή της η Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου ήδη από το 2004 και με σχετική σύστασή της η Επιτροπή Ανθρώπινων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ ήδη από το 2005, ενώ συνιστά πάγιο αίτημα τόσο της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας όσο και του συνόλου των οργανώσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη χώρα μας».
Πράγματι, η ΕΕΔΑ στο πλαίσιο της δημοσίας διαβούλευσης του επίμαχου σχεδίου νόμου, έχει παρατηρήσει πως στο εν λόγω άρθρο “υπάρχει σαφής διακριτική μεταχείριση έναντι της ανδρικής ομοφυλοφιλικής πορνείας, τη στιγμή που η ίδια πράξη στην περίπτωση ετεροφυλοφιλικών σχέσεων δεν συνιστά ποινικό αδίκημα”.
Το καλοκαίρι 2004, η Ομοφυλοφιλική και Λεσβιακή Κοινότητα Ελλάδας (ΟΛΚΕ) είχε υποβάλει μάλιστα αίτηση για διαγραφή του άρθρου στον τότε Υπουργό Δικαιοσύνης.
Καταργήθηκε η διάταξη για ασέλγεια παρά φύση μεταξύ αρρένων
