Καλό και διδακτικό το παρελθόν, προσφέρει σταθερές και γεμίζει το πυθάρι της μνήμης με αναμνήσεις όμορφες.
Όλα τα κρατάς, αν όμως εκεί παραμείνεις, τότε γίνεται χοάνη, ρουφήχτρα που η δύναμη της σε παρασύρει στο βάθος της και καταλήγεις στην αδράνεια και στην απραξία.
Στο ατομικό και συλλογικό γίγνεσθαι, η αξιολόγηση του παρελθόντος, αν δεν συμβαδίζει με την αναζήτηση του «δέον γενέσθαι» για το αύριο, τον σχεδιασμό του και την συνεχή προσπάθεια υλοποίησης της μεγάλης εικόνας του, τότε αξιολόγηση και αναζήτηση είναι «ως μη γινόμενα».
Σε εποχές σαν αυτή που ζούμε σήμερα όπου η επιτάχυνση των ρυθμών των αλλαγών έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο, κύριο χαρακτηριστικό, πράξεων, σκέψεων και αποφάσεων είναι η αδράνεια, η έλλειψη αποφασιστικότητας και η αδυναμία εκμετάλλευσης των όποιων θετικών δεδομένων.
Κάθε νοήμων άνθρωπος, με την ελάχιστη συναίσθηση κοινωνικού χρέους, μελαγχολεί σκεπτόμενος, το γιατί και πως, κρίσιμα και χρήσιμα έργα υποδομής του νησιού, χρόνια και χρόνια παραμένουν στα αζήτητα.
Α. ΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΜΕΓΑΡΟ.
Ήμουν νέος, όταν τέθηκε επί τάπητος, η αναγκαιότητα κατασκευής «νέου Δικαστικού Μεγάρου», πέρασαν από τότε πάνω από τριάντα πέντε χρόνια.
Μια κάποια στιγμή, το 1995, η τότε ηγεσία του Υπουργείου Δικαιοσύνης δέχτηκε και δεσμεύτηκε, για την χρηματοδότηση της κατασκευής του.
Οι γνωστοί, άγνωστοι κύκλοι, τορπίλισαν την προσπάθεια γιατί κάποιους δεν βόλευε η μεταφορά του Δικαστικού Μεγάρου από το κέντρο της πόλης, οι εμπλεκόμενοι με την λειτουργία του, είχαν επενδύσει στην γύρω περιοχή.
Αποτέλεσμα: Δικαστικό Μέγαρο δεν έγινε και το χειρότερο, δεν αποσυμφορήθηκε το κέντρο από την κυκλοφορία των οχημάτων.
(τριακόσια αυτοκίνητα έρχονται στο κέντρο όταν υπάρχει δικάσιμος)
Το Κτηματολόγιο δεν λειτουργεί, συσκέψεις επί συσκέψεων για να δοθεί μια λύση.
Η όποια λύση- επιλογή οφείλει να μόνιμη, η σκέψη προσωρινής μετεγκατάστασης, βελτίωση του υφιστάμενου και επιστροφή, είναι λύση καταστροφής.
Διατυπώθηκε, για πρώτη φορά το 1999, ότι ο καταλληλότερος χώρος εγκατάστασης του Δικαστικού Μεγάρου και του Κτηματολογίου είναι ο χώρος του «παλαιού Νοσοκομείου».
Διάφοροι Κυβερνητικοί παράγοντες ισχυρίζονται ότι θα δοθούν χρήματα από την ΕΕ.
Ας δράξουμε λοιπόν την ευκαιρία, Περιφέρεια και Δήμος από κοινού να απαιτήσουν την λύση αυτου του χρονίζοντος προβλήματος.
Είναι βέβαιο ότι θα είναι πανελλαδικά δύσκολη η απορρόφηση την χρημάτων του Ταμείου Ανάκαμψης, να ετοιμαστούν οι Φάκελοι και να είναι έτοιμη η πρόταση.
Η ολοκληρωμένη μορφή της πρότασης περιλαμβάνει, την κατάργηση της Ερυθρού Σταυρού και την ενοποίηση του αύλειου χώρου του Νοσοκομείου με το πάρκο της Ροδιακής Έπαυλης και με αυτό τον τρόπο επιτυγχάνεται η ενοποίηση των πάρκων της πόλης.
Β. ΝΕΑ ΕΙΣΟΔΟΣ ΠΟΛΗΣ
Ιστορία μου, αμαρτία μου, για όσους δεν ενθυμούνται, ή είναι μικροί σε ηλικία, ο μεγάλος αυτός οδικός άξονας, μελετήθηκε και δημοπρατήθηκε το 1998 και ο κ. Καραγιάννης, νομάρχης τότε, για τους δικούς του λόγους, προ της τελικής υπογραφής της σύμβασης για την κατασκευή του έργου, ακύρωσε την δημοπράτηση, δεν υπεγράφει η σύμβαση και το έργο δεν έγινε.
Προσωπικά χαίρομαι γιατί από δημοσιογραφικές πληροφορίες μου έγινε γνωστό, ότι ο κ. Κόνσολας είχε επαφή και συζήτηση με τον αρμόδιο Υπουργό για το σχετικό έργο, ίσως αν ο
κ. Κόνσολας ήταν πληρέστερα ενημερωμένος θα μπορούσε να αφηγηθεί στον κ. Υπουργό την αμαρτωλή ιστορία του έργου.
Εάν πράγματι θέλουμε να γίνει το έργο, Περιφέρεια και Δήμος θα πρέπει να απαιτήσουν να έχουν αυτοί την ευθύνη και για την μέθοδο σύνταξης των μελετών και για την δημοπράτηση του έργου, αν αφεθεί στα Υπουργεία, το έργο δεν πρόκειται να υλοποιηθεί.
Το κόστος του έργου τότε ήταν 1,5 δις σε δραχμές, σήμερα και με την εμπλοκή των Υπουργείων το κόστος θα είναι δεκαπλάσιο.
Γ. «ΝΕΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ»
Η διασπορά των Δημοτικών Υπηρεσιών σε διάφορα κτίρια και σε διάφορες περιοχές του νησιού δημιουργεί πάρα πολλά προβλήματα και στην εύρυθμη λειτουργία των Υπηρεσιών, στην πρόσβαση τους από τους πολίτες και το κυριότερο οι Υπηρεσίες του κέντρου της πόλης, συμβάλλουν τα μέγιστα στο κυκλοφοριακό χάος που ζούμε, ειδικά την θερινή περίοδο.
Ο πλέον ενδεδειγμένος χώρος για την κατασκευή του νέου Διοικητικού Κέντρου είναι η περιοχή ΑΣΓΟΥΡΟΥ.
Ο Δήμος είναι πλέον ένας για όλο το νησί, η πρόσβαση στο νέο Διοικητικό Κέντρο, αν κάποτε κατασκευασθεί και η Νέα Είσοδος, θα είναι ευχερής και από τον Δυτικό και από τον Ανατολικό άξονα, χωρίς να επιβαρύνεται η πόλη.
Η όποια παρέμβαση δεν θα πρέπει να γίνεται τυχαία ή λόγω αναγκαίοτητας, οφείλει πάντα να είναι ενταγμένη σε ένα συνολικό σχεδιασμό.
Η σχετική πρόταση έχει κατατεθεί στους κατά καιρούς αρμόδιους εδώ και αρκετά χρόνια.
Δ. ΜΑΝΔΡΑΚΙ
Νομίζω πως δεν υπάρχει κάτοικος ή επισκέπτης του νησιού που να είναι ικανοποιημένος με την εμφάνιση της περιοχής.
Τα περισσότερα κτίρια έχουν ανάγκη επισκευών και συντήρησης, ο υπάρχων φωτισμός των κτιρίων τα υποβαθμίζει, οι άδειες που δόθηκαν για διάφορα περίπτερα και πάγκους κάνουν την εικόνα ακόμα πιο ζοφερή.
Χρόνια τώρα συζητάμε για την μετατροπή του λιμανιού του Μανδρακιου σε «Μαρίνα» σκαφών αναψυχής υψηλών προδιαγραφών.
Νομικά την ευθύνη την έχει το ΤΑΙΠΕΔ, ο χώρος όμως είναι δικός μας.
Θα κλείσω αυτό το σημείωμα με το όνειρο που με στοιχειώνει χρόνια τώρα.
Ονειρεύομαι την κατασκευή ενός μεγάλου «συντριβανιού» από την Εκκλησία του Ευαγγελισμού μέχρι την Τράπεζα της Ελλάδος.
Στο συντριβάνι να τοποθετηθούν αγάλματα που θα σηματοδοτούν την ιστορία του Νησιού μας, νερά και φώς που θα παιχνιδίζουν και το όλο σύμπλεγμα θα δίνει ομορφιά και ζωή στην περιοχή.
Έχουμε ανάγκη από ένα ξεχωριστό σημείο αναφοράς.
Παρασκευάς Γιάννης
Ρόδος, 23/02/2021
