Tης Νεκταρίας Μπίλλη
Η ανθρωπότητα εν κινδύνω. Ολόκληρος ο πλανήτης παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα την επέλαση ενός θανατηφόρου αόρατου εχθρού, ωστόσο κατονομασμένου,COVID-19, οποίος εξαπλώθηκε με εντυπωσιακή ταχύτητα από την πόλη Ουχάν της Κίνας σχεδόν σε όλο τον κόσμο. Ένας ιός που έπληξε την παγκόσμια οικονομία, έχει προκαλέσει χιλιάδες θανάτους και απειλεί με κατάρρευση τα εθνικά συστήματα υγείας.
Οι εικόνες που παρακολουθούμε από την γειτονική Ιταλία είναι σοκαριστηκές και αποτρόπαιες. Η πανδημία του κορωνοϊού αλλάζει άρδην και με τρόπο βίαιο τα δεδομένα στην οικονομική, πολιτική, κοινωνική ζωή και προοιωνίζεται δεδομένα αβέβαια και αχαρτογράφητα. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τη διάρκεια και το μέγεθος της επικρατούσας κατάστασης, κανείς δεν δύναται να εκτιμήσει ποια θα είναι η επόμενη μέρα. Το μόνο σίγουρο είναι ότι τίποτα δεν θα είναι το ίδιο.
Η ζωή μετά την πανδημία θα αλλάξει αλλά σε ποιον βαθμό δεν μπορεί να προβλέψει κανείς. Οι επόμενες μέρες θα είναι δύσκολες για τη χώρα μας και επιβάλλεται η ανάδειξη της ατομικής και συλλογικής ευθύνης προκειμένου να αντιμετωπίσουμε με τον μέγιστο δυνατό ανώδυνο τρόπο την πρωτόγνωρη αυτή κατάσταση.
Τα μέτρα που λαμβάνονται είναι επιβεβλημένα, απαραίτητα και οφείλουμε όλοι να συμμορφωθούμε. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης επέδειξε ότι κατέχει το πολιτικό αισθητήριο και το ταλέντο να εκτιμήσει σωστά την κατάσταση και σε πρώτο χρόνο. Με το άρτια καταρτισμένο επιστημονικό επιτελείο που επέλεξε έδρασαν αποφασιστικά και αστραπιαία στην αντιμετώπιση της κρίσης. Ποιανού η καρδιά δεν σκίρτησε ακούγοντας τον άξιο και ικανότατο Τσιόρδα με κόμπο στον λαιμό, παραφράζοντας τον Ελύτη να λέει: «Την τελευταία λέξη δεν θα την έχει ο θάνατος».
Επιχειρώντας μια ιστορική αναδρομή διαπιστώνει κανείς ότι η ανθρώπινη ιστορία μέσα από το πέρασμα των αιώνων έχει να επιδείξει μια σωρεία επιδημιών και πανδημιών που έπληξαν τον πλανήτη και αφάνισαν χιλιάδες ζωές. Ο Θουκυδίδης στο Β Βιβλίο του Πελοποννησιακού πολέμου στα κεφάλαια 47& 48 αναφέρεται στη αρρώστια που « άρχισε όπως λένε από την Αιθιοπία, πέρα από την Αίγυπτο και στη συνέχεια κατέβηκε στην Αίγυπτο και στη Λιβύη και ξαπλώθηκε στο μεγαλύτερο μέρος του Μ.Βασιλιά.
Στην πόλη της Αθήνας ενέσκηψε ξαφνικά και προσέβαλε πρώτα τους κατοίκους του Πειραιά. Ούτε οι γιατροί μπορούσαν να προσφέρουν πολλά εξαιτίας της άγνοιας της αρρώστιας, καθώς την αντιμετώπιζαν για πρώτη φορά –ίσα ίσα η θνησιμότητα ανάμεσα τους ήταν και η μεγαλύτερη, καθόσον αυτοί κυρίως έρχονταν σε επαφή με τους αρρώστους-ούτε και καμία άλλη ανθρώπινη τέχνη μπορούσε να προσφέρει κάποια βοήθεια.».
Για τον αναγνώστη τα παραπάνω είναι μια εισαγωγή στο λοιμό, αναφέρει ο ιστορικός το χρόνο που ενέσκηψε, δίνει με επιγραμματικό τρόπο την εξάπλωση της νόσου, τη μεγάλη φθορά που προκάλεσε , την αναποτελεσματικότητα των φαρμάκων και της περίθαλψης και περιγράφει τις σοβαρές συνέπειες στο ηθικό και στη ψυχολογία των ανθρώπων ασθενών και μη. Παραθέτουμε λοιπόν το παραπάνω εδάφιο διότι τα αναγραφόμενα προσιδιάζουν με τα σημεία των ημερών μας. Και πίσω από την καταιγιστική και δυσάρεστη επικαιρότητα γεννάται το πραγματικά θλιβερό ερώτημα, πως μετά από χιλιάδες χρόνια, μετά την τεράστια τεχνολογική εξέλιξη η ανθρωπότητα να τίθεται έωλη στην απειλή τόσων παλαιών εχθρών όπως είναι η ιοί και τα μικρόβια και να μην μπορεί να εγγυηθεί τη δημόσια υγεία.
Αξίζει δε να γίνει αναφορά και στο κεφάλαιο 60 που στη δεύτερη και τελευταία δημηγορία του ο Περικλής αναφέρει προς τους Αθηναίους: «Μια πολιτεία οφελεί περισσότερο τους πολίτες της όταν ως σύνολο ορθοποδεί παρά όταν οι πολίτες της ευημερούν ο καθένας χωριστά αλλά η πολιτεία ως σύνολο αποτυγχάνει.
Γιατί αν η πατρίδα καταστραφεί, χάνεται ταυτόχρονα μαζί της και ο πολίτης, όσο και αν ως άτομο είναι πετυχημένος, ενώ σε μια πατρίδα που ευημερεί, σ΄αυτήν και ένας αποτυχημένος πολίτης έχει πολύ περισσότερες πιθανότητες να διασωθεί.»
Είναι ώρα ευθύνης λοιπόν για τον καθένα μας. Επιβάλλεται με σοβαρότητα και συνέπεια να τηρήσουμε πιστά και ευλαβικά τα διευρυμένα μέτρα που έχει λάβει το κράτος, να ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ σεβόμενοι την ανθρώπινη ζωή. Είναι ατομική ευθύνη του καθενός μας να βοηθήσουμε να μην καταρρεύσει η χώρα μας. Διότι οι αντιδράσεις θα είναι αλυσιδωτές και τα αποτελέσματα μακάβρια.
