Ιδιαίτερη απήχηση σε πανελλαδικό επίπεδο, έχει η κατάθεση προτάσεων εκ μέρους του Βουλευτή Δωδεκανήσου Ν.Δ. Ιωάννη Παππά, που αφορά στην τροπολογία του Νόμου περί Δασών.
Συγκεκριμένα, υπουργοί και βουλευτές από την ελληνική επικράτεια, αυτοδιοικητικοί, τεχνοκράτες, νομικοί, οικονομολόγοι, αλλά και πολίτες της χώρας μας, ζητούν από τον κ. Παππά περαιτέρω διευκρινίσεις που αφορούν στις συγκεκριμένες προτάσεις, προκειμένου να τις προσαρμόσουν, στο δικό του τόπο ο καθένας. Οι προτάσεις που κατατέθηκαν, είναι αποτέλεσμα επισταμένης μελέτης και ανάλυσης του νόμου εκ μέρους του βουλευτή και συζήτησης με ομάδα συμβούλων – τεχνοκρατών.
Όπως δήλωσε ο βουλευτής Δωδεκανήσου: «οι προτάσεις μου για προσαρμογή στο δασικό νόμο, που πραγματικά είχαν απήχηση στο πανελλήνιο, είναι αποτέλεσμα ενδελεχούς μελέτης που κάθε πολιτικός οφείλει να κάνει με αγάπη για κάθε θέμα στον τόπο του, αλλά και ιδιαίτερου «αφουγκράσματος» των προβληματισμών των συμπατριωτών μου σε κάθε νησί.
Σεβόμενος απόλυτα, τις επιστημονικές απόψεις εξειδικευμένων συμβούλων τεχνοκρατών, μηχανικών, τοπογράφων και νομικών συμπατριωτών μου, διαμόρφωσα πλήρη, αιτιολογική έκθεση επί του Δασικού Νόμου, την οποία και κατέθεσα στον υφυπουργό Προστασίας του Περιβάλλοντος Γεώργιο Αμυρά. Η έκθεση, περιλαμβάνει τροποποιητικές διατάξεις των άρθρων 62 και 67 του ν. 998/1979 , στις οποίες βρίσκοντας εφαρμογή οι δασικοί χάρτες, δημιουργούσαν προβλήματα στις ιδιοκτησίες των νησιωτών. Στις προτάσεις μου συμπεριλαμβάνεται και η ευρύτερη έννοια της δασικής έκτασης όπως αυτή αποτυπώνεται στο δασικό νόμο. Οι διατάξεις, αφορούν στα εξής:
· Τροποποίηση του δευτέρου εδαφίου του άρθρου 62 του ν. 998/1979, όπως αυτό αντικαταστάθηκε με την παράγραφο 1 του άρθρου 37 του ν. 4280/2014, ώστε να προστεθούν και τα Δωδεκάνησα στην εν λόγω διάταξη. Έτσι, καταργείται το τεκμήριο υπέρ του δημοσίου στα δωρυάλωτα νησιά της Δωδεκανήσου, όπου δεν εφαρμόζεται πλήρως ο κτηματολογικός κανονισμός.
· Όσον αφορά στο άρθρο 67 παρ. 1 εδ. α΄ του ν. 998/1979 για τις περιοχές Ρόδου, Κω, Λακκί και Ξηρόκαμπου Λέρου Δωδεκανήσου, τα ακίνητα φέρουν ήδη, κτηματολογικά προσδιδόμενη ιδιοσυστασία, η οποία τα κατατάσσει σε οικόπεδα, αγρούς σπόριμους, αγρούς αρδευόμενους ή μη και σε άλλες διαφορετικές κατηγορίες ακινήτων – μία εκ των οποίων είναι και τα δάση – που άλλοτε καταγράφονται στη δημόσια και άλλοτε στην ιδιωτική κτήση. Δεδομένης δε της χρονολόγησης της διαδικασίας κτηματογράφησης και του χαρακτηρισμού των ανωτέρω περιοχών κατά τα έτη 1922 έως 1930 – δηλαδή σε χρονικό διάστημα που βρίσκεται σε ιδιαίτερη χρονική εγγύτητα με το έτος 1945 – παρέλκει η όποια διαδικασία του εκ νέου χαρακτηρισμού των ακινήτων στις προαναφερόμενες περιοχές, με βάση τα ευρήματα στις αεροφωτογραφίες του έτους 1945 ή αυτών του έτους 1960.
Το χρήσιμο και παραγωγικό αποτέλεσμα της εφαρμογής των προτάσεων είναι, ότι, σε αυτές τις περιοχές που εφαρμόζεται πλήρως ο Κτηματολογικός Κανονισμός, τεκμαίρεται με τον τρόπο αυτό, ότι κατισχύουν το ιδιοκτησιακό καθεστώς και ο χαρακτηρισμός (ιδιοσυστασία) των ακινήτων που περιλαμβάνονται στα οικεία κτηματολογικά βιβλία – και – άρα, να μην απαιτείται καμία περαιτέρω ενέργεια των πολιτών για την απόδειξη της ιδιοκτησίας τους, αντιθέτως το δημόσιο να φέρει το βάρος της απόδειξης του αντιθέτου.
Με τις ανωτέρω τροποποιήσεις των άρθρων καλύπτεται το μεγαλύτερο μέρος των ακινήτων της Δωδεκανήσου, συνεπώς οι πολίτες απαλλάσσονται από την ταλαιπωρία απόδειξης της ιδιοσυστασίας των ακινήτων τους.
Σύμφωνοι με το περιεχόμενο της τροπολογίας, δηλώνουν, ο αρμόδιος υφυπουργός Προστασίας του Περιβάλλοντος κ. Αμυράς καθώς και ο υπουργός Επικρατείας κ. Γεραπετρίτης με τους οποίους ο Βουλευτής
Δωδεκανήσου Ν.Δ. Ιωάννης Παππάς, είχε εκτενή συνομιλία επί του θέματος.
