Α. Δημητριάδης: «Τα συσσωρευμένα προβλήματα ταλανίζουν τους δικηγόρους και τον χώρο της Δικαιοσύνης»

Συνέντευξη
στην Πέγκυ Ντόκου
Σε μία συζήτηση «εφ’ όλης της ύλης» με αρκετά πολιτικό χαρακτήρα, ο κ. Άκης Δημητριάδης, μιλάει σήμερα στην “δημοκρατική” για μια σειρά από θέματα που απασχολούν τον δικηγορικό κόσμο της Ρόδου. Από την εκλογή του στον Τομέα Δικαιοσύνης της ΝΟΔΕ Δωδεκανήσου μέχρι και το κτηριακό πρόβλημα του νομικού κόσμου της Ρόδου, που παραμένει σε εκκρεμότητα εδώ και δεκαετίες, ο κ. Δημητριάδης αναφέρεται στα προβλήματα του κλάδου, στις συνέπειες από την συνεχιζόμενη αποχή των δικηγόρων από τα καθήκοντά τους έως και την πρωτοβουλία της Περιφέρειας, για την διεκδίκηση της ακίνητης περιουσίας της Δωδεκανήσου.
Η συνέντευξη αναλυτικά:
• Κύριε Δημητριάδη, θα ήθελα να ξεκινήσουμε από την πρόσφατη εκλογή σας στην Θεματική Δικαιοσύνης της ΝΟΔΕ Δωδεκανήσου. Πώς αποφασίσατε να συμμετέχετε;
Κοιτάξτε, είχα συμμετάσχει και στις προηγούμενες εκλογές της ΝΟΔΕ -τότε με κάποιες περίεργες διαδικασίες, αλλά αυτό δεν με πείραξε. Δεν κυνηγώ αξιώματα και ιδιότητες. Μου έγινε πρόταση σε αυτή την παρούσα εκλογική αναμέτρηση. Θεώρησα ότι επειδή οι εποχές είναι δύσκολες, ο καθένας μας έχει ευθύνη να ασχοληθεί και να προσφέρει όσο μπορεί στα κοινά για το καλό του τόπου. Έστω και από μία όχι και τόσο μεγάλη θέση. Κι επειδή ο κλάδος της Δικαιοσύνης έχει τεράστια προβλήματα, θεώρησα ότι όντας μάχιμος δικηγόρος θα μπορούσα να προσφέρω σε αυτό τον τομέα, την ενημέρωση που χρειάζεται για να γίνουν οι  όποιες κινήσεις ώστε θέματα που μας απασχολούν να προωθηθούν. Βέβαια, δεν είναι κλάδος με την έννοια του “κλαδικού” συμφέροντος, αλλά του κοινωνικού.
• Με αφορμή και την συνεχιζόμενη αποχή των δικηγόρων, θα ήθελα το σχόλιό σας. Υπάρχουν και κοινωνικές συνέπειες από την αποχή αυτή;
Όταν οι δικαστές και οι δικηγόροι απέχουν, δεν απονέμεται σωστά η Δικαιοσύνη και συνεπώς, όλα έχουν επιπτώσεις πάνω στο κοινωνικό σύνολο. Η ευθύνη είναι αποκλειστικά αυτών που δημιούργησαν το πρόβλημα, δηλαδή της κυβέρνησης. Διότι όταν είχαν εξαγγείλει τις υποσχέσεις περί αναλήψεως της διακυβέρνησης της χώρας και επίλυσης των προβλημάτων, δεν είχαν αναφερθεί σε όλα αυτά. Βλέπετε, λοιπόν ότι δεν υπάρχει συνέπεια στην πολιτική. Όταν το Ταμείο Νομικών ήταν ένα υγιέστατο ταμείο κι εμείς είχαμε τις εισφορές μας τακτοποιημένες, δεν μπορώ να αντιληφθώ γιατί ένας ελεύθερος επαγγελματίας να έχει μια τέτοια φορολόγηση και μάλιστα χωρίς ανταποδοτικότητα ως όφειλαν να έχουν. Είναι από τους κλάδους που προσπαθούν να μηδενίσουν. Και η όποια αγοραστική δύναμη υπήρχε από τον κλάδο μας, προσπαθούν να την στερήσουν και αυτήν με βίαιο τρόπο. Θέλω να σημειώσω, ότι οι δικηγόροι ήταν πολύ φειδωλοί στις όποιες συνδικαλιστικές κινητοποιήσεις μέχρι σήμερα. Θα έλεγα πάρα πολύ “ήρεμοι”. Ίσως να έπρεπε να είμαστε πιο… δραστήριοι. Είναι γεγονός ότι αυτός ο κλάδος εδώ και τέσσερις μήνες δεν έχει κανένα έσοδο και ταλαιπωρείται. Αναφέρατε τις κοινωνικές συνέπειες. Μην ξεχνάτε ότι και όποιοι έχουν ποινικές δίκες για χρέη στο Δημόσιο κ.λπ. και παίρνουν αναβολές. Άρα, κατά κάποιο τρόπο, συμφέρει τον πολίτη. Για τον δικηγόρο είναι μόνον αρνητική συνέπεια.
• Είναι γνωστό ότι οι ελλιπείς κτηριακές υποδομές παραμένουν ένα πρόβλημα για την απονομή της Δικαιοσύνης στην Ρόδο. Ποια είναι η θέση σας;
Το κτηριακό απασχολεί τον κλάδο μας πολλά χρόνια. Έχουν γίνει πάρα πολλές προτάσεις αλλά έχουν… χαθεί τρένα -όχι ένα, πολλά. Σας λέω για παράδειγμα ότι η Σπάρτη έχει καινούργιο δικαστικό  μέγαρο με το 1/3 της δικής μας δυναμικότητας. Σε άλλες περιοχές όπου υπάρχουν πολλοί λίγοι δικηγόροι έχουν γίνει καινούργια κτήρια. Έχουν γίνει πολλές προσπάθειες από τον Δικηγορικό Σύλλογο και από τον πεθερό μου, τον Τάσο Καραμάριο, που είχε πετύχει να μας παραχωρηθεί το παλιό νοσοκομείο -αλλά δεν προχώρησε τίποτε. Κατά την άποψή μου, το υπάρχον Δικαστικό Μέγαρο πρέπει να διατηρηθεί μόνο ως Εφετείο. Τα ακροατήρια θα πρέπει να διαχωριστούν. Μπαίνουν μέσα οι ξένοι και βλέπουν μια κατάσταση που ούτε στην τελευταία Αφρικανική χώρα δεν υπάρχει. Δεν υπάρχει σεβασμός ούτε για τους χώρους όπου κάθονται οι δικηγόροι, ούτε για τους χώρους από όπου βγαίνουν οι δικαστές, ούτε πού συνεδριάζουν οι δικαστές. Μπορεί να μπει οποιασδήποτε θελήσει ανά πάσα στιγμή. Η ηχητική είναι πολύ κακή. Θα έπρεπε να γίνουν δικαστήρια με καινούργιες προδιαγραφές όπως τα Εφετεία Αθηνών -που έχουν πόρτες ηχομονωτικές με έδρανα διαφορετικά και με χώρους όπως αρμόζει. Έχουμε το παράδοξο να καταδικάζεται κάποιος ισόβια και να βγαίνει από την ίδια πόρτα για να μεταχθεί από την οποία βγαίνει και ο δικαστής που τον δίκασε ο οποίος θα πρέπει να συναντήσει και τους συγγενείς του καταδικασθέντος. Αντιλαμβάνεστε για τι καταστάσεις μιλάμε. Όλα αυτά μένουν σε εκκρεμότητα, ενώ υπάρχουν κτήρια στο κέντρο της Ρόδου τα οποία καταστρέφονται, θα ρημάξουν αν δεν αξιοποιηθούν. Εάν έφευγε το Δικαστήριο από το κέντρο της πόλης, θα υπήρχε μεγάλη αποσυμφόρηση και θα βελτιωνόταν η κατάσταση, το κυκλοφοριακό κ.λπ. Θέληση χρειάζεται, πράξεις και όχι μόνον λόγια.
• Κύριε Δημητριάδη, πώς βλέπετε την απόφαση της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου να διεκδικήσει μέσω της νομικής οδού την ακίνητη περιουσία της Δωδεκανήσου;
Θα σας πω ότι χαίρομαι. Διότι κάποτε, κάποια πράγματα πρέπει να διευθετούνται. Το να συσσωρεύονται σκουπίδια κάτω από το χαλί δεν είναι γνώρισμα νοικοκυρεμένου σπιτιού. Για μένα είναι μια πολύ καλή αρχή. Και ο καθένας θα πρέπει να ξέρει τι γίνεται με την δική του περιουσία. Για παράδειγμα, ο δήμος Ρόδου θα πρέπει να ξέρει ποια είναι η δική του περιουσία και να αποφασίσει τι θα κάνει. Συνεπώς, πολύ καλά κάνει ο περιφερειάρχης και ξεκινάει την τακτοποίηση που εκκρεμεί εδώ και πολλά χρόνια.
• Εδώ όμως, εγείρονται και άλλα θέματα, όπως η αυτοτέλεια της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Ναι, κοιτάξτε, όταν λέμε ότι θέλουμε την “αυτοτέλεια” της τοπικής αυτοδιοίκησης, θα πρέπει να ξέρουμε ότι στα ξένα κράτη τα έσοδα, δεν είναι κατά κύρια βάση από τους κρατικούς προϋπολογισμούς. Συνήθως υπάρχει μια τοπική οικονομία και τοπικός προϋπολογισμός στον οποίο στηρίζονται οι τοπικές αρχές. Γι’ αυτό και έχουν αυτοτέλεια και στον τρόπο διαχείρισης, και στον τρόπο εκλογής των αρχών. Όταν ο κ. Χατζημάρκος αναλάβει έχοντας ένα “ταμείο” θα μπορέσει να τα διαχειριστεί για τον τόπο και όχι να καλείται να τα διαθέτει στον κρατικό κουρβανά προκειμένου να αντιμετωπιστούν άλλες καταστάσεις. Και επιτέλους, θα πρέπει να σταματήσουν και οι εξαρτήσεις. Δεν μπορεί τα προβλήματα της Δωδεκανήσου να μου τα λύσει η Αθήνα. Τα προβλήματα της Δωδεκανήσου θα πρέπει να τα λύσει η Δωδεκάνησος, τα προβλήματα της Ρόδου, θα πρέπει να τα λύσει η Ρόδος. Αυτοί θα κάνουν τις επιλογές, την διαχείριση και συνεπώς, θα κριθούν από τον λαό. Ο καθένας κρίνεται από το έργο του. Μακάρι να έχουμε επιτυχημένους τοπικούς άρχοντες που να μπορέσουν να φέρουν μια νέα “πνοή” στη Δωδεκάνησο, να αναβαθμιστούμε, να είμαστε κέντρο προορισμού όλων αυτών των εκατομμυρίων τουριστών που θέλουν να έρθουν, αλλά έχουν και απαιτήσεις. Ξέρουμε ότι ο Τουρισμός έχει απαιτήσεις υποδομής. Είναι πολύ πιο δύσκολο η Ρόδος να κρατηθεί στο επίπεδο που είναι από το να δοθεί το ένα εκατοστό των χρημάτων σε μια περιοχή που δεν είναι αναπτυγμένη τουριστικά για να προσελκύσει τουρίστες. Η Ρόδος είναι ένα κοσμοπολίτικο νησί το οποιο συνδυάζει την φυσική ομορφιά αλλά χρειάζεται υποδομές. Ο Τουρισμός θέλει ασφάλεια, νοικοκύρεμα. Γι’ αυτό λέω ότι εάν γνωρίζει η περιφέρεια και ο δήμος ποια είναι τα ακίνητά τους, θα μπορούν να τα διαχειριστούν προς όφελος του τόπου. Είναι προς την σωστή κατεύθυνση αυτές οι κινήσεις. Αν δεν το ξεκινήσει κάποιος, δεν θα γίνει ποτέ τίποτα.
• Κατά την άποψή σας, η χώρα χρειάζεται εκλογές ή μια εθνική συνεννόηση;
Αυτή την στιγμή η οποιαδήποτε κυβέρνηση θα έπρεπε να είναι κυβέρνηση όλων των κομμάτων. Εάν έχουν ίχνος φιλοπατρίας, αγάπης για την πατρίδα μας, θα έπρεπε όλοι ανεξαιρέτως, να σχηματίσουν μια κυβέρνηση, να γίνει μια κοινή χάραξη πολιτικής μακριά από δόγματα, ακρότητες, δημαγωγία και λαϊκισμό και να συμφωνήσουν σε κάποια πράγματα που μπορούν να γίνουν για το καλό της χώρας. Ίσως με αυτό τον τρόπο να αποφύγουν και το πολιτικό κόστος. Να καταλάβουν όμως ότι πρέπει να εγκαταλείψουν και την “καρέκλα” τους.
Κλείνοντας θα ήθελα να ευχηθώ να επικρατήσει η λογική και να δούν όλοι το εθνικό συμφέρον. Η Ελλάδα δεν αντέχει κι άλλες εκλογικές αναμετρήσεις, ούτε αντιπαραθέσεις. Όλα τα κόμματα θα πρέπει να συμφωνήσουν για να σώσουν την χώρα. Το κράτος έχει εξαντληθεί. Τα αποθέματα ανοχής και αντοχής των πολιτών έχουν εξαντληθεί και απαιτείται λύση εδώ και τώρα.