Του Δημήτρη Τσιούφου
Τα ποιοτικά ευρήματα των δημοσκοπήσεων- δημοσιευμένων και «κρυφών»- επεξεργάζονται και αναλύουν στη ΝΔ, προκειμένου να δουν όχι μόνο το που και πως «βαδίζουν», αλλά και για να διαπιστώσουν τα «αδύναμα» σημεία τους και να επικεντρώσουν σε συγκεκριμένες κοινωνικές και ηλικιακές ομάδες την πολιτική και επικοινωνιακή τους στρατηγική.
Ο σχεδιασμός της οδού Πειραιώς «πατάει» στην εκτίμηση ότι ο απώτερος χρόνος της προκήρυξης εκλογών θα είναι το φθινόπωρο του 2018, καθώς στις αρχές του 2019 θα πρέπει η κυβέρνηση να υλοποιήσει τη συμφωνία της με τους δανειστές και να προχωρήσει σε μείωση των συντάξεων και του αφορολόγητου και ως εκ τούτου πιστεύουν πως ο κ. Τσίπρας θα προσφύγει στις κάλπες πριν υποστεί το πολιτικό κόστος και των μέτρων αυτών.
«Πολύ νωρίτερα»
Θεωρούν, ωστόσο, ότι οι εκλογές «μπορεί να έρθουν και πολύ νωρίτερα», αφού όπως λένε «η κυβέρνηση δύσκολα θα αντέξει έως τον Σεπτέμβριο του 2018, ειδικά στην περίπτωση που το ?ΝΤ ζητήσει και νέα μέτρα πριν το 2019», κάτι το οποίο θεωρούν ιδιαιτέρως πιθανόν μετά την έκθεση του Ταμείου και τις προβλέψεις του για το ύψος των πρωτογενών πλεονασμάτων τα δύο επόμενα χρόνια.
Με βάση τις εκτιμήσεις αυτές και την επεξεργασία των ευρημάτων των δημοσκοπήσεων, στελέχη του επιτελείου του Κυρ. Μητσοτάκη καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η ΝΔ βρίσκεται πολύ κοντά και εντέλει θα καταφέρει να έχει αυτοδυνα?ία μετά τις επόμενες εκλογές, επισημαίνοντας ταυτόχρονα πως «όσο μακραίνει ο χρόνος των εκλογών τόσο πιο κοντά θα βρεθούμε σε μια ισχυρή αυτοδυναμία».
Σύμφωνα με τις αναλύσεις της ομάδας, υπό τον Τ. Θεοδωρικάκο, που επεξεργάζεται τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων, στην οδό Πειραιώς θεωρούν πως ακόμη κι αν γίνονταν τώρα εκλογές το ενδεχόμενο αυτοδυναμίας της ΝΔ θα ήταν μια ιδιαιτέρως πιθανή εξέλιξη, «πολλώ δε μάλλον που με την πάροδο του χρόνου θα συνεχίζεται η φθορά της κυβέρνησης» και εξηγούν τα στοιχεία της επεξεργασίας που κάνουν.
Η διαφορά, σημειώνουν, μεταξύ της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ, «μεγαλώνει από μισή έως μία ποσοστιαία μονάδα τον μήνα και η μεταξύ τους απόσταση, σε όλες πλέον τις δημοσκοπήσεις, φτάνει σε ιστορικά υψηλά μεγέθη» και μάλιστα «σε μία περίοδο εκλογικά ουδέτερη».
Η ΝΔ, τονίζουν, καταγράφει πλέον διπλάσια ποσοστά από τον ΣΥΡΙΖΑ και υπογραμμίζουν ότι στην τελευταία δημοσκόπηση του ΠΑΜΑΚ, στις 10 Απριλίου, που η διαφορά έφτασε το 17,5%.
Από την άλλη πλευρά, προσθέτουν, στην ίδια έρευνα ο βαθμός ικανοποίησης των πολιτών από για την πολιτική της κυβέρνησης ήταν μόλις 3,5%, ενώ τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ (15,5% τη δημοσκόπηση του ΠΑΜΑΚ) συνεχώς μειώνονται και η απόστασή του από τα κόμματα που διεκδικούν την τρίτη θέση (ΔΗΣΥ, ΚΚΕ και ΧΑ βρίσκονται πέριξ του 7%) είναι σαφώς μικρότερη, από τη διαφορά που τον χωρίζει από την πρώτη θέση και της Νέα Δημοκρατία.
Τα σενάρια
Σε ότι αφορά την επίτευξη αυτοδυνα?ίας, εξηγούν κατ΄ αρχάς ότι αυτή- με βάση το ισχύον εκλογικό σύστημα- εξαρτάται εν πολλοίς από το συνολικό ποσοστό των κομμάτων που θα μείνουν εκτός Βουλής και με βάση τα σημερινά δημοσκοπικά δεδομένα, αλλά και την πολυδιάσπαση όλων των πολιτικών χώρων, εκτιμούν ότι το άθροισμά τους μπορεί να φτάσει ακόμη και το 10% και σε μια τέτοια περίπτωση θα αρκεί για την αυτοδυναμία της ΝΔ ένα ποσοστό της τάξεως του 36,25%.
Αν το συνολικό ποσοστό των εκτός Βουλής κομμάτων φτάσει το 8%, για την επίτευξη αυτοδυναμίας χρειάζεται 37%, ενώ αν οι εκτός Κοινοβουλίου σχηματισμοί αθροίσουν ποσοστό 6%, η ΝΔ θα πρέπει να φθάσει το 38%, κάτι που θεωρούν ιδιαιτέρως εφικτό, καθώς στην δημοσκόπηση του ΠΑΜΑΚ η πρόθεση ψήφου για το κόμμα της σημερινής αξιωματικής αντιπολίτευσης έφτασε στο 33%, σε μη προεκλογική περίοδο και με το ποσοστό της αδιευκρίνιστης ψήφου να βρίσκεται στο 15%.
Πού κερδίζει, πού «πονάει» η ΝΔ
Η επεξεργασία των ποιοτικών χαρακτηριστικών των δημοσκοπήσεων δίνει τη δυνατότητα στην ηγετική ομάδα της οδού Πειραιώς να εντοπίσει τόσο την υπεροχή της, όσο και κυρίως τις αδυναμίες της να διεισδύσει σε συγκεκριμένες κοινωνικές και ηλικιακές ομάδες και με βάση αυτές να χαράξει την πολιτική της σε πολιτικό και επικοινωνιακό επίπεδο.
Οι αναλύσεις της ομάδας που επεξεργάζεται τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων, κατατείνουν στο συμπέρασμα ότι η ΝΔ «πάει καλά, έως πολύ καλά» σχεδόν στο σύνολο της μεσαίας τάξης, στους ελεύθερους επαγγελματίες και στους εργαζόμενους στο ιδιωτικό τομέα. Αντιθέτως ο ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθεί να κρατά δυνάμεις στο χώρο των δημοσίων υπαλλήλων, ενώ χάνει ένα μεγάλο μέρος της επιρροής του στους συνταξιούχους, οι οποίοι (μαζί με τους δημοσίους υπαλλήλους και του νέους) ήταν οι βασικές «δεξαμενές» της εκλογικής του δύναμης. Παρά την υποχώρηση της επιρροής του ΣΥΡΙΖΑ, τα «κέρδη» της ΝΔ στους συνταξιούχους είναι πολύ μικρότερα, σε σχέση με την αύξηση των ποσοστών της σε άλλες κοινωνικές ομάδες.
Το μεγάλο πρόβλημα της ΝΔ, ωστόσο, εντοπίζεται στους άνεργους και τους νέους σε ηλικία ψηφοφόρους, καθώς στις δύο αυτές κοινωνικές ομάδες εξακολουθούν να κυριαρχούν οι αντιμνημονιακές λογικές. Με βάση αυτά τα ευρήματα η επικοινωνιακή τακτική της οδού Πειραιώς θα εστιάσει το επόμενο χρονικό διάστημα προς τις δύο αυτές ομάδες, προβάλλοντας τις θέσεις της για την προσέλκυση επενδύσεων και τη διευκόλυνση του επιχειρείν, καθώς θεωρούν ότι μόνο με μια τέτοια πολιτική μπορεί να υπάρξουν νέες θέσεις εργασίας και επισημαίνουν πως με την άσκηση μιας τέτοιας πολιτικής οι πρώτοι που θα ωφεληθούν θα είναι οι άνεργοι και οι νέοι που σήμερα αναζητούν αλλά δεν βρίσκουν εργασία.
• Αν το συνολικό ποσοστό των εκτός Βουλής κομμάτων φτάσει το 8%, για την επίτευξη αυτοδυναμίας χρειάζεται 37%, ενώ αν οι εκτός Κοινοβουλίου σχηματισμοί αθροίσουν ποσοστό 6%, η ΝΔ θα πρέπει να φθάσει το 38%
Ημερησία
