«Το μεγαλύτερο καθήκον της ΕΕ και του νέου ευρωπαϊκού κοινοβουλίου του 2014 δεν είναι η οικονομία, αλλά η ανάκτηση της εμπιστοσύνης στην Ευρώπη και τη δημοκρατία και στους πολιτικούς θεσμούς, τόσο σε εθνικό, όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο».
Αυτά τονίζει, μεταξύ άλλων, σε συνέντευξή του στη «δ», ο υποψήφιος ευρωβουλευτής της ΝΔ κ. Μανώλης Κεφαλογιάννης.
Η συνέντευξη, αναλυτικά:
• Τι πρέπει να αλλάξει στην Ευρώπη μετά τις εκλογές, ώστε να μειωθεί το χάσμα μεταξύ του Ευρωπαϊκού Βορρά και του Νότου;
-Το δόγμα του προτεσταντικού βορρά «λιτότης πάση θυσία» απέτυχε. Οδήγησε τις χώρες του ευρωπαϊκού νότου σε μεγάλη ύφεση, σε κατά κεφαλήν ΑΕΠ χαμηλότερο των προ του 2008 επιπέδων, σε ανεργία άνω του 20% και με το ποσοστό της στους νέους να ξεπερνά το 50%. Με τον ρυθμό που πάει τώρα η «ανάκαμψη», θα χρειασθεί τουλάχιστον μια δεκαετία για επιστροφή στην ομαλότητα. Η παρατεταμένα υψηλή ανεργία θα καθυστερήσει στην ανάπτυξη του ΑΕΠ για αρκετά χρόνια.
Όλα τα θεσμικά οργανα της ΕΕ με πρωτοστάτη το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο οφείλουν να εργασθούν και να απαιτήσουν:
– Ευρωπαϊκη Κεντρική Τράπεζα με σκοπό όχι μόνο τον έλεγχο του πληθωρισμού αλλά κυρίως την ανάπτυξη, την απασχόληση και στη χρηματοοικονομική σταθερότητα.
– Τραπεζική ένωση, με κοινή εποπτεία, κοινή ασφάλιση καταθέσεων και κοινό μηχανισμό εκκαθάρισης τραπεζών. Σε αντίθετη περίπτωση τα κεφάλαια θα συνεχίζουν να διαρρέουν από το νότο προς το βορρά.
– Αμοιβαιοποίηση χρέους με τα ευρωομόλογα. Η αναλογία του χρέους/ΑΕΠ της Ευρώπης είναι χαμηλότερη από αυτή των ΗΠΑ. Με αυτό το δεδομένο η ευρωζώνη θα μπορούσε να δανειστεί από τις διεθνείς χρηματαγορές με αρνητικά πραγματικά επιτόκια, όπως οι ΗΠΑ. Τα χαμηλότερα επιτόκια θα είχαν σαν αποτέλεσμα την τραπεζική ρευστότητα απαραίτητη προϋπόθεση τόνωσης της οικονομίας. Ετσι θα αντιμετωπισθεί το κύριο αίτιο της κρίσης – η λιτότητα- που αυξάνει το χρέος και ταυτόχρονα συρρικνώνει το ΑΕΠ.
– Αναπτυξιακές πολιτικές που θα επικεντρώνονται στην επένδυση σε ανθρώπους, τεχνολογία και υποδομές αντίθετα με τις εφαρμοζόμενες πολιτικές λιτότητας
• Η εκλογική αυτή περίοδος για την Ε.Ε. είναι πολύ διαφορετική από τις προηγούμενες. Ζητούμενο σήμερα είναι η αλλαγή πλεύσης της. Σ΄αυτή τη νέα πορεία, ποια πιστεύετε ότι μπορεί να είναι η θέση της χώρας μας;
Το μεγαλύτερο καθήκον της ΕΕ και του νέου ευρωπαϊκού κοινοβουλίου του 2014 δεν είναι η οικονομία, αλλά η ανάκτηση της εμπιστοσύνης στην Ευρώπη και τη δημοκρατία και στους πολιτικούς θεσμούς, τόσο σε εθνικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Το σήμα κινδύνου έχει δώσει η μεγάλη άνοδος στην στήριξη των λαϊκιστικών, αντικαθεστωτικών και αντιευρωπαϊκών πολιτικών κινημάτων, σε συνδυασμό τη διαφαινόμενη μείωση της συμμετοχής των ψηφοφόρων. Τρια είναι τα αίτια αυτής της αμφισβήτησης:
Α. Οικονομικοί παράγοντες όπως η ύφεση, η ανεργία, η στασιμότητα και η επιδείνωση του βιοτικού επιπέδου
Β.Η αναδιοργάνωση του συστήματος του κοινωνικού κράτους που μετά τον Β παγκόσμιο πόλεμο ήταν ουσιώδες τμήμα του ευρωπαϊκού κοινωνικού συμβολαίου που έτσι κατάφερε να αντιμετωπίσει τον πολιτικό εξτρεμισμό και να εδραιώσει την στήριξη προς τον καπιταλισμό και τη δημοκρατία.
Γ. Πολιτικοκοινωνικοί παράγοντες όπως η διαφθορά, τα σκάνδαλα, η ανεξέλεγκτη μετανάστευση και η απώλεια της πίστης των πολιτών στα πολιτικά κόμματα.
Δ. Η έλλειψη ευρωπαϊκής αλληλεγγύης του Βορρά προς το Νότο, που τονίζεται από την επιμονή της Γερμανίας και των άλλων βόρειων χωρών στη συνέχιση της πολιτικής λιτότητας
Στο νέο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο οφείλουμε να εργασθούμε για να ανατρέψουμε αυτές τις πολιτικές και να αποκαταστήσουμε την πίστη των πολιτών στη Δημοκρατία, επιβάλλοντας την αλληλεγγύη μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ.
«Η Γερμανία και οι άλλες χώρες της Βόρειας Ευρώπης οφείλουν να αναθεωρησουν την επιμονή τους στην λεγόμενη «ορθοδοξία του Μάαστριχτ» που το 1993, έθεσε τις βάσεις για τη νομισματική ένωση της Ευρώπης, χωρίς να κάνει καμιά πρόβλεψη για δημοσιονομικές μεταφορές ή για βαθιά πολιτική ολοκλήρωση. Σε διαφορετική περίπτωση θα οδηγήσει σε περαιτέρω αποδυνάμωση της φιλοευρωπαϊκής τάσης στις χώρες της νοτίου Ευρώπης και σε ακραίες περιπτώσεις σε τροχιά καταστροφής, όπου η ένταξη στην ευρωζώνη και η δημοκρατία δεν θα είναι πλέον συμβατές ιδέες» (Laszlo Andor, Eπιτροπος ΕΕ για την απασχόληση, Vox, Ιανουαριος 2014)
• Ειδικά στην Ελλάδα πώς θα καταπολεμηθεί η μάστιγα της ανεργίας;
Το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, μετά από εισήγηση της Νέας Δημοκρατίας (Δουβλινο Μαρτιος 2014), αποφάσισε να προωθήσει ως βασική αρχή την ισορροπία μεταξύ της οικονομικής ανάπτυξης και της κοινωνικής συνοχής, ιδίως μεταξύ των χωρών του Ευρωπαϊκού Νότου, οι οποίες επλήγησαν περισσότερο από την κρίση. Στο πλαίσιο αυτό, δίνει έμφαση στην ανάπτυξη ειδικών δράσεων που θα βοηθήσουν στη μείωση της ανεργίας μεταξύ των νέων και των γυναικών, την ενίσχυση της νεανικής επιχειρηματικότητας, τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων μέσω της επένδυσης στην καινοτομία, καθώς και στη διαμόρφωση των συνθηκών για τον μετασχηματισμό της Ευρωπαϊκής Οικονομίας σε Οικονομία της Γνώσης.
Η ΕΕ διαθέτει τα κονδύλια γι αυτές τις δράσεις. Η Ελλάδα οφείλει να τα αξιοποιήσει στις κατευθύνσεις αυτές. Πιστεύω ότι η μικρομεσαία επιχείρηση που έχει βαρύτατα πληγεί από την οικονομική κρίση και τις επιβληθεισες πολιτικές λιτότητας είναι ο τομέας της οικονομίας μας που με κατάλληλα κίνητρα μπορεί να απορροφήσει ένα σημαντικό μέρος της ανεργίας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η επιδότηση μιας θέσεως εργασίας σε κάθε μια από τις 500.000 μικρομεσαίες επιχειρήσεις θα οδηγούσε στην άμεση μείωση της ανεργίας κατά 30%. Είναι μια πολιτική που εφαρμόσαμε στο κλάδο της κρουαζιέρας την περίοδο 2004-2007 στο υπουργείο ναυτιλίας και κυριολεκτικά αναβιώσαμε την «νεκρή κρουαζιέρα» στα ελληνικα νησιά.
Βέβαια σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα η επιβίωση της χώρας εξαρτάται από την καινοτομία και την ελεύθερη δυναμική αγορά. Οι νέοι άνθρωποι πρέπει να πιστέψουν στις ιδέες τους και να τις εφαρμόσουν στην αγροτική παραγωγή, στην τεχνολογία, στην επικοινωνία, στον τουρισμό. Για το σκοπό αυτό χρειάζεται προγραμματισμός και υλοποίηση υποδομών και κυρίως η θεσμοθέτηση των νέων ιδεών χωρίς αγκυλώσεις μικροπολιτικών και συντεχνιακών συμφερόντων
• Υπάρχει περιθώριο στη διαπραγμάτευση για το ελληνικό χρέος; Μπορούμε να φτάσουμε σε νέο κούρεμα, η λύση θα είναι μείωση επιτοκίων και επιμήκυνση των δόσεων;
Ολες οι εναλλακτικές λύσεις για την απαραίτητη μείωση του χρέους είναι πιθανές αρκεί να προσέλθουμε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων μελετημένοι και αποφασισμένοι να στηρίξουμε τις προτάσεις μας. Η περίοδος 2010-2012 όπου η Ελλάδα απλά παρίστατο στη συζήτηση και κατέγραφε τις εντολές των ισχυρών της ΕΕ και του ΔΝΤ είναι παράδειγμα προς αποφυγή.
Πέραν τούτου, τα οικονομικά σχέδια απαιτούν και σύγχρονο γεωπολιτικό σχεδιασμό –όχι ευφάνταστους νεωτερισμούς ή, το αντίθετο, ασυγχώρητη αρτηριοσκλήρωση– μια και τα οικονομικά δεν δουλεύουν «εν κενώ» αλλά μέσα σε έναν χώρο χρήσιμων συμμαχιών, όπου απαιτείται και πολιτικό ένστικτο. Ζουμε σε μια ιστορικη περιοδο οπου αναδιανεμονται συνορα χωρων και ζωνων επιρροης βασει των ενεργειακων αποθεματων του πλανητη.
Η Ελλαδα εισηλθε στον 21ο αιώνα, ευρισκόμενη από γεωστρατηγικης άποψης σε ένα από τα πιο «θερμά» σημεία του πλανήτη. Η «αραβική άνοιξη», ο εμφύλιος πόλεμος στην Ουκρανία και η σχετικά πρόσφατη διάσπαση της πρώην Γιουγκοσλαβίας «χτυπούν το καμπανάκι» για μια επικείμενη αναδιανομή των συνόρων και των ζωτικών ζωνών των ισχυρών της Γης. Η Ελλάδα πρέπει να προχωρήσει σε ένα εθνικό στρατηγικό σχεδιασμό που θα είναι βασισμένος στην αποτρεπτική ισχύ. Στα πλαίσια της ΕΕ η Ελλάδα οφείλει να πρωτοστατήσει μια καλά σχεδιασμένη συνεργασία των βαλκανικών λαών και κρατών.
Η θέση της Ελλάδος και της Ελληνικης ΑΟΖ είναι μοναδικό διαπραγματευτικό πλεονέκτημα τόσο εντός της ΕΕ όσο και στις διμερείς μας σχέσεις με χώρες εκτός ΕΕ
• Πώς κρίνετε την αλλαγή στο σύστημα εκλογής ευρωβουλευτών που φέτος θα εκλεχθούν με σταυρό και όχι με λίστα;
Οι Ευρωπαϊκές εκλογές αποτελούν ορόσημο και δίνουν την ευκαιρία να επιλέξουμε στο Ευρωκοινοβούλιο εκπροσώπους που θα είναι ικανοί, σε συνεργασία με τους ευρωπαίους συναδέλφους τους, να διαμορφώσουν το ευρωπαϊκό αύριο. Χρειαζόμαστε στην Ευρώπη φωνές δυνατές, ανθρώπους που πιστεύουν στην ευρωπαϊκή ιδέα, αν θέλουμε η Ευρώπη να υλοποιήσει τελικά το όραμα των ιδρυτών της. Το σύστημα εκλογής των ευρωβουλευτών με σταυροδοσια δίνει την ευκαιρία στους πολίτες να επιλέξουν τους καλύτερους γι αυτή την αποστολή.
