Η πρωτόδικη δικαστική επιτυχία διευκολύνει το δρόμο για τη δικαίωση όλων των ζημιωθέντων ομολογιούχων, ωστόσο έπεται και συνέχεια… – Το σκεπτικό της απόφασης και οι απόψεις δύο γνωστών δικηγόρων.
Θετική εξέλιξη στο δικαστικό αγώνα των ομολογιούχων του ελληνικού δημοσίου που ζημιώθηκαν από το κούρεμα των κρατικών τίτλων το 2012, αποτελεί πρόσφατη, πρωτόδικη δικαστική απόφαση, σύμφωνα με την οποία καταδίκασε την αντίδικο τράπεζα να καταβάλλει αποζημίωση σε επενδύτρια για την οικονομική ζημία που υπέστη (το 53,5% κατ’ αρχήν), αλλά και την ηθική βλάβη για την ταλαιπωρία της.
Nα σημειωθεί πως βάσει του νόμου, το ελληνικό κράτος δεν μπορεί να εναχθεί για το κούρεμα των ομολόγων, αλλά μόνο οι τράπεζες και οι ΑΕΠΕΥ που τα διέθεσαν.
Η υπόθεση αφορά το γνωστό σε όλους μας PSI, που έπληξε πάνω από 15.000 μικροαποταμιευτές, άνω των 2.500 απολυμένων της Ολυμπιακής Αεροπορίας (που αντί για εφ’ άπαξ απόλυσης πήραν κατά το μεγαλύτερο μέρος ως αποζημίωση ΟΕΔ), φαρμακευτικές εταιρείες που σε εξόφληση υποχρεώσεων του δημοσίου προς αυτές πληρώθηκαν σε κρατικά ομόλογα, ασφαλιστικά ταμεία και Ν.Π.Δ.Δ.
Να θυμίσουμε επίσης πως ρυθμίσεις υπέρ των ζημιωθέντων ομολογιούχων του ελληνικού δημοσίου έχει υποσχεθεί το σύνολο των πολιτικών κομμάτων (πχ Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ πριν τις εκλογές του 2012 και ΣΥΡΙΖΑ πριν τις εκλογές του Ιανουαρίου) χωρίς όμως μέχρι σήμερα να έχουν υλοποιήσει τις υποσχέσεις τους.
Σύμφωνα με τον κ. Γιάννη Κυριακόπουλο (δικηγόρο της Kyros Law Offices, φωτογραφία) που ανέλαβε τη σχετική υπόθεση, το δικαστήριο «έκρινε ότι η τράπεζα, όφειλε να ενημερώσει για τους κινδύνους χρεωκοπίας όχι μόνον προσυμβατικά αλλά και μετά, ιδίως αφ’ ότου κατακρημνίσθηκε εντός εξαμήνου (Δεκέμβριος 2009-Απρίλιος 2010) η πιστοληπτική αξιολόγηση των ΟΕΔ από όλους τους Οίκους Πιστοληπτικής Αξιολόγησης (Moody’s, Fitch, S&P)».
Ο γνωστός δικηγόρος υποστηρίζει ότι «αυτή είναι πρώτη απόφαση-σταθμός που ανοίγει το δρόμο για την δικαίωση όλων των ζημιωθέντων από το PSI. Είμαστε βέβαιοι ότι, ανεξαρτήτως του χρόνου που θα χρειαστεί για την τελεσιδικία αυτής της αποφάσεως (που πιστεύουμε ότι θα συντμηθεί μετά τις πρόσφατες αλλαγές στον Κωδ.Πολ.Δικ.), οι πιθανότητες τελικής δικαίωσης είναι πολύ ισχυρές.
Κι αυτό γιατί, με βάση τις αποφάσεις Ανώτατων Δικαστηρίων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, δηλ. στο ICSID (εικάζουμε ότι και στο ΕΔΑΔ παρόμοια θα είναι η νομική προσέγγιση, αφού το ελληνικό κράτος έχει επιχειρηματολογήσει υπέρ της απόρριψης των προσφυγών των μικροομολογιούχων), αυτή είναι η μόνη λογική (με μαθηματικό επαγωγικό συλλογισμό) δικαστική διέξοδος».
Ο κ. Κυριακόπουλος επίσης, μιλώντας στο Euro2day.gr, αναφέρθηκε και σε σχετικές δικαστικές νίκες που έχουν σημειωθεί στο εξωτερικό και δικαιώνουν ξένους κατόχους ελληνικών ομολόγων: «Το σημείο στο οποίο συναντώνται όλες οι αποφάσεις διεθνώς (ICSID –Διεθνές Διαιτητικό Δικαστήριο και ΣτΕ, Αποφάσεις 1116/2014 κι επόμενες) είναι αυτό το οποίο είναι πλέον αναμφισβήτητο και το οποίο κατά τη νομική μας άποψη οδηγεί στη μόνη επιτυχή οδό: Αυτήν που ακολούθησαν Αυστριακοί και Γερμανοί ιδιώτες επενδυτές σε ΟΕΔ, που στράφηκαν κατά των Τραπεζών που τους τα διέθεσαν, επικαλούμενοι παράβαση των διατάξεων προστασίας επενδυτών (Κοινοτική Οδηγία MiFID, όπως ενσωματώθηκε στο Ελληνικό Δίκαιο με το Ν.3606/2007), και οι οποίοι δικαιώθηκαν από τα εκεί δικαστήρια».
Άλλος δικηγόρος, που θέλησε να κρατήσει την ανωνυμία του, ανέφερε στο Euro2day.gr πως «θεωρώ ότι η απόφαση είναι ένα θετικό βήμα στο όλο ζήτημα αυτών των υποθέσεων, αλλά δυστυχώς δεν είμαι βέβαιος ότι η αιτιολογία της είναι αρκετά δυνατή και ότι δεν θα ακυρωθεί στο Εφετείο.
Η αρχή της βέλτιστης εκτέλεσης του παρόχου επενδυτικών υπηρεσιών (άρθρο 27 Ν. 3606/2007) αφορά μόνο την εκτέλεση της εντολής και όχι την μετέπειτα πορεία του επενδυτικού τίτλου, ευτυχώς όμως η υποχρέωση ενημέρωσης θεμελιώνεται και στην αρχή της καλής πίστης και των συναλλακτικών ηθών (άρθρα 281, 288 ΑΚ).
Η απόφαση έκρινε ότι δεν υπάρχει σχέση επενδυτικών συμβουλών, αλλά μόνο επενδυτικών υπηρεσιών μεταξύ της τράπεζας και της επενδύτριας δίνοντας ιδιαίτερη βαρύτητα στα έγγραφα (εντολή και συμφωνητικό) που υπέγραψε, καθώς και στο ότι η πρωτοβουλία για την αγορά προήλθε από την επενδύτρια. Έκρινε επίσης η απόφαση ότι δεν απαιτούταν έλεγχος καταλληλότητας ή συμβατότητας για την αγορά των ΟΕΔ.
Όμως, τελικά η απόφαση δέχθηκε ότι η τράπεζα είχε ευθύνη να αποζημιώσει την ενάγουσα διότι παρέλειψε να την ενημερώσει για την μεταγενέστερη (δηλαδή μετά από την αγορά των ομολόγων) πολύ δυσμενή εξέλιξη των ΟΕΔ και την διαφαινόμενη αδυναμία αποπληρωμής τους από το ελληνικό δημόσιο.
Η υποχρέωση ενημέρωσης της τράπεζας απορρέει, σύμφωνα με την απόφαση, από την αρχή της βέλτιστης εκτέλεσης της εντολής που θεσπίζεται στο άρθρο 27 Ν. 3606/2007 και στην αρχή της καλής πίστης και των συναλλακτικών ηθών».
euro2day.gr
