Την πρόοδο δίκης για την εξέταση αγωγής που υπέβαλε κατά πλαστικού χειρουργού, κλινικής και ασφαλιστικής εταιρείας αιτήθηκε στο Μονομελές Πρωτοδικείο Ρόδου γυναίκα που υπέστη βλάβες μετά από επέμβαση.
Με απόφαση που είχε εκδώσει το ίδιο δικαστήριο ανατέθηκε αρχικώς σε πλαστικό χειρουργό, κάτοικο Ρόδου, η διενέργεια πραγματογνωμοσύνης για να διαπιστωθεί τυχόν ύπαρξη ιατρικού λάθους κατά τη διενέργεια τριπλής χειρουργικής επέμβασης (μαστοπηξίας – κοιλιοπλαστικής λιπαναρρόφησης και ανόρθωσης μηρών) από συνάδελφό του, σε βάρος του οποίου έχει ασκηθεί αγωγή από μια κάτοικο της Χίου.
Ακολούθησαν παραιτήσεις διαδοχικές πραγματογνωμόνων, με αποτέλεσμα να εκκρεμεί για μεγάλο χρονικό διάστημα η δικαστική κρίση.
Με την απόφαση του δικαστηρίου είχε ζητηθεί συγκεκριμένα από πραγματογνώμονα να αποφανθεί εάν η ως άνω χειρουργική επέμβαση εκτελέστηκε στο σύνολό της με βάση τους αναγνωρισμένους κανόνες της ιατρικής επιστήμης και αν όχι, ποιοι κανόνες δεν τηρήθηκαν.
Ζητήθηκε ακόμη να αποφανθεί, αν η διενέργεια της εν λόγω τριπλής χειρουργικής επέμβασης ήταν ασφαλής και ιατρικώς ενδεδειγμένη ή αν εγκυμονούσε κινδύνους για τη ζωή της ασθενούς και έπρεπε να μην γίνουν και οι τρεις επεμβάσεις ταυτόχρονα, αν η μετεγχειρητική εξέλιξή της, όπως αποτυπώνεται στα σχετικά ιατρικά πιστοποιητικά και εξετάσεις, ήταν συμβατή με μια lege artis εκτελεσθείσα τέτοια χειρουργική επέμβαση ή όχι και γιατί, κι αν ο εναγόμενος πλαστικός χειρουργός επέδειξε αμέλεια ως προς την μετεγχειρητική πορεία της ασθενούς ενάγουσας και αν της χορήγησε την ενδεδειγμένη φαρμακευτική αγωγή.
Επιπλέον ζητήθηκε να διαπιστώσει ποια ήταν τα αίτια που οδήγησαν στην «νεκρωτική φλεγμονή μαλακών μορίων επί κοιλιοπλαστικής αποκατάστασης μαστών άμφω και πλαστικής ανόρθωσης μηρών», που υπέστη η ενάγουσα, αν αυτή οφείλεται σε ιατρικό σφάλμα ή σε μεταγενέστερη επιπλοκή λόγω μικροβιακής μόλυνσης και αν η ενάγουσα υπέστη σηψαιμία εκ της οποίας κινδύνευσε η ζωή της και τέλος αν οι ουλές που έχει στο σώμα της είναι μόνιμες ή μπορούν να εξαλειφθούν με κάποια νέα επέμβαση και σε τι έκταση υπάρχουν στο σώμα της σήμερα.
Η ενάγουσα, εκπροσωπούμενη από τον δικηγόρο κ. Μ. Κουτσούκο, προσέφυγε συγκεκριμένα ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου κατά του πλαστικού χειρουργού, που εκπροσωπήθηκε από τον δικηγόρο κ. Βασίλη Καβουριού, κατά ιδιωτικής κλινικής, που εκπροσωπήθηκε από τον δικηγόρο κ. Γρ. Μοράρη και κατά ασφαλιστικής εταιρείας, που εκπροσωπήθηκε από τον δικηγόρο κ. Ιωάννη Παπακωνσταντίνου.
Ο εναγόμενος ιατρός προσεπικάλεσε στη δίκη ακόμη μια ασφαλιστική εταιρεία, που εκπροσωπήθηκε από τον δικηγόρο κ. Β. Περίδη.
Με την αγωγή της, η ενάγουσα ισχυρίζεται ότι τον Μάρτιο του 2011 επισκέφθηκε τον εναγόμενο ιατρό, πλαστικό χειρουργό, που διατηρούσε φιλικές σχέσεις με τον επίσης ιατρό σύζυγό της, για να υποβληθεί σε επέμβαση μείωσης του στήθους της.
Ότι ο εναγόμενος της πρότεινε να υποβληθεί επίσης σε επέμβαση κοιλιοπλαστικής και λιπαναρρόφηση, καθώς και σε επέμβαση ανόρθωσης μηρών ταυτόχρονα.
Ότι παρά τους ενδοιασμούς της για την τριπλή χειρουργική επέμβαση, έλαβε τις απαραίτητες διαβεβαιώσεις από τον πρώτο εναγόμενο ότι μπορούσε να γίνει με απόλυτη ασφάλεια και έτσι προχώρησε σε αυτήν.
Ότι στις 15-4-2011, υποβλήθηκε σε τριπλή χειρουργική επέμβαση (μαστοπηξίας – κοιλιοπλαστικής λιπαναρρόφησης και ανόρθωσης μηρών) από τον πρώτο εναγόμενο ιατρό, στην κλινική της δεύτερης εναγομένης, τον οποίο η τελευταία είχε προστήσει στην παροχή των ιατρικών του υπηρεσιών εντός της κλινικής της, που, όπως κατέδειξε η πορεία των πραγμάτων, δεν ήταν επιτυχής.
Πιο συγκεκριμένα, όπως ισχυρίζεται, από την επόμενη ημέρα της επέμβασης υπέστη λιποθυμικά επεισόδια και απώλεια επαφής με το περιβάλλον, ενώ την επομένη ημέρα 17-4-2011 κατόπιν εργαστηριακών εξετάσεων είχε χαμηλό αιματοκρίτη (32,30) και αυξημένο αριθμό λευκών αιμοσφαιρίων που αποτελούσε ένδειξη ύπαρξης φλεγμονής.
Υποστηρίζει ότι ο ιατρός της χορήγησε εξιτήριο κι ένα ήπιο αντιβιοτικό, ενώ θα έπρεπε να παραμείνει στην κλινική και να λάβει ισχυρή αντιβίωση κι ότι κατά την παραμονή στην οικία της η μετεγχειρητική πορεία της δεν ήταν καλή, παρουσίασε πυρετό, αδυναμία, ερυθρότητα στην κοιλιακή χώρα και στους μηρούς, διότι είχαν κοπεί τα χειρουργικά ράμματα στις μηροβουβωνικές πτυχές.
Υποστήριξε ότι ο εναγόμενος ιατρός ήταν καθησυχαστικός κι ότι στις 22-4-2011 επανεισήχθη με δική της πρωτοβουλία στην κλινική, με αφόρητους πόνους, λόγω των χειρουργικών τομών που πυορροούσαν.
Απώλεσε την εμπιστοσύνη στο πρόσωπό του, όπως υποστήριξε κι αποφάσισε να εισαχθεί στο Γενικό Νοσοκομείο Ρόδου, στις 22-4-2011 με διάγνωση «νευρωτική φλεγμονή μαλακών μορίων επί κοιλιοπλαστικής αποκατάστασης μαστών αμφω και πλαστικής ανόρθωσης μηρών».
Οι γιατροί εκεί διέγνωσαν ότι κινδύνευε η ζωή της από σηψαιμία και μεταφέρθηκε στο ΓΝΑ «Γ. Γεννηματάς» στις 25-4-2011.
Στις 26-4-2011 υπεβλήθη σε χειρουργική επέμβαση αποκατάστασης του ελλείμματος του κοιλιακού τοιχώματος με δερματικά μοσχεύματα που ελήφθησαν από τον αριστερό μηρό της και παράλληλα της χορηγήθηκε ισχυρή αντιβίωση για να αντιμετωπισθεί η σηψαιμία και οι αποικίες μικροβίων που υπήρχαν στα τραύματά της.
Στις 11-5-2011 υπεβλήθη εκ νέου σε χειρουργική επέμβαση του ελλείμματος του κοιλιακού τοιχώματος με δερματικά μοσχεύματα μερικού πάχους που ελήφθησαν από τον αριστερό μοιρό της.
Τονίζει ότι διέτρεξε σοβαρό κίνδυνο η υγεία της και η ζωή της και αναγκάστηκε να υποβληθεί σε νέες χειρουργικές επεμβάσεις με αποτέλεσμα να ταλαιπωρηθεί επί μακρόν σωματικώς και ψυχικώς, και έτσι να υποστεί σημαντική περιουσιακή ζημία και ηθική βλάβη.
