Οι φταίχτες, αυτή τη φορά, δεν ήταν μόνο οι «κακοί» καταστηματάρχες, αλλά και οι ίδιοι οι μόνιμοι κάτοικοι της Μεσαιωνικής Πόλης. Εκείνοι, οι μονίμως παραπονούμενοι για την κατάσταση που επικρατεί στη συνοικία τους, οι μόνιμοι κατήγοροι των πάντων, αποδεικνύεται ότι αγόγγυστα έχουν συνδέσει και τις δικές τους αποχετεύσεις στο δίκτυο απορροής των όμβριων υδάτων. Οι εικόνες και οι οσμές που κυριάρχησαν και χθες, δεν άφησαν περιθώρια για άλλες σκέψεις.
Η κατάσταση που επεκράτησε χθες το πρωί μέσα στο μνημείο ήταν απολύτως απογοητευτική. Στο δρόμο, τα παιδιά των τουριστών κρατούσαν με το ένα χέρι το παγωτό τους και με το άλλο τη μύτη τους. Η δυσωδία ήταν τρομερή.
Σ’ ένα άλλο σημείο της Παλιάς Πόλης, ένας υπάλληλος του Δήμου Ρόδου έδινε οδηγίες προς τους πεζούς: «αποφύγετε αυτό το σημείο, γλιστρά». Η έντονη βροχόπτωση της περασμένης νύχτας (Τρίτη προς Τετάρτη), έβγαλε στην επιφάνεια όλα εκείνα που κρύβονται κάτω από τους όμορφα πλακοστρωμένους δρόμους. Βοθρολύματα και λάδια έγιναν ένα και βγήκαν στην επιφάνεια για να μαρτυρήσουν την πλήρη αδιαφορία που έχει ποτίσει μεγάλο αριθμό των κατοίκων αυτού του τόπου.
Βέβαια, η κινητοποίηση των ανθρώπων του Δήμου, της ΕΤΑΙΠΡΟΦΥΚΑ και των καταστηματαρχών, υπήρξε άμεση και από νωρίς όλοι μαζί προσπαθούσαν να «διώξουν» τη βρωμιά και να καθαρίσουν τα πειστήρια του διαρκούς εγκλήματος. Όπως φαίνεται και από τις φωτογραφίες της «δημοκρατικής», η ανάγκη αποκατάστασης της καθαριότητας, κινητοποίησε τους πάντες. Ολοι με λάστιχα και σκούπες ρίχθηκαν στη δουλειά και στις 11.00 το πρωί η «βιτρίνα» ήταν ξανά καθαρή και καλογυαλισμένη. Εκείνο που, όμως δεν ήταν δυνατόν να καθαριστεί ήταν η βρωμιά μέσα στο λιμάνι της «Κολόνας». Εκεί καταλήγουν οι περισσότεροι από τους αγωγούς όμβριων υδάτων και εκεί από το πρωί επέπλεε η ντροπή της Ρόδου, ακριβώς δίπλα στα πανάκριβα σκάφη αναψυχής.
Τα σκάφη με τους ιδιοκτήτες, που η τοπική κοινωνία προσπαθεί να πείσει για την πολυτέλεια, που συνοδεύει τον τόπο.
Υπάρχουν πολλές περιοχές σε ολόκληρο τον κόσμο που ξεκίνησαν με τις καλύτερες προϋποθέσεις για να γίνουν κορυφαίοι τουριστικοί προορισμοί και τελικώς κατέληξαν να είναι ψαροχώρια. Στην εξέλιξη αυτή δεν έφταιξαν οι τουρίστες, αλλά οι ίδιοι οι κάτοικοι των τόπων αυτών· Εκείνοι που με τη συμπεριφορά τους και την αδιαφορία τους κατέστρεψαν ό,τι η φύση και η ιστορία τους έδωσε απλόχερα. Η Ρόδος γιατί να αποτελέσει την εξαίρεση; Ο ρους των γεγονότων ακολουθεί ακριβώς την ίδια πορεία.
Το πρόβλημα βρίσκεται στην αδυναμία να εντοπιστούν όλοι οι υπαίτιοι. Καμία δημοτική αρχή μέχρι σήμερα δεν επέτυχε να δώσει λύση. Κατά καιρούς οι αρμόδιοι δήλωναν ότι θα ξεκινήσουν ελέγχους από σπίτι σε σπίτι, από επιχείρηση σε επιχείρηση για να βρεθούν εκείνοι που παρανόμως συνέδεσαν το δίκτυο της αποχέτευσης βοθρολυμάτων, με το δίκτυο αποχέτευσης των νερών της βροχής.
Αυτό δεν έγινε μέχρι σήμερα. Δεν έγινε καν ένας επαναληπτικός έλεγχος σε όλα τα εστιατόρια προκειμένου να διαπιστωθεί, ποιοι είναι εκείνοι που έχουν εγκαταστήσει λιποσυλλέκτες και ποιοι εξακολουθούν να λειτουργούν παράνομα. Ποιοι είναι εκείνοι, που ενώ έχουν άδεια αναψυκτηρίου (με άδεια που απαιτεί μία λάντζα, χωρίς λιποσυλλέκτη), πωλούν και μαγειρεμένα εδέσματα (που απαιτεί την πλήρωση αυστηρών προδιαγραφών για την έκδοση άδειας λειτουργίας).
Ακόμα πιο μεγάλο πρόβλημα και μάλιστα χωρίς να υπάρχει προοπτική επίλυσης, είναι η κακή μας νοοτροπία: «αφού το κάνουν όλοι, γιατί να μην το κάνω κι εγώ;». Αυτή η νοοτροπία δεν αλλάζει, ούτε και υπάρχει σήμερα μάθημα στο σχολείο που να διδάσκει τρόπους απέναντι στην κοινωνία και στο περιβάλλον. Αυτό είναι μάθημα που διδάσκεται μέσα στην οικογένεια κι όταν η οικογένεια έχει μάθει να επιβαρύνει, αυτή την αδιαφορία μεταλαμπαδεύει ως τρόπο ζωής και στα παιδιά. Το πρόβλημα της κακής νοοτροπίας δεν είναι μόνο ροδίτικο, αλλά είναι πανελλήνιο, είναι παγκόσμιο και αυτό φαίνεται στον τρόπο με τον οποίο ο ίδιος ο πλανήτης αντιδρά, δίνοντας το πρόσωπο της οργής του στον καιρό που με τη σειρά του γίνεται όλο και πιο άγριος. Τα δύσκολα έρχονται στα επόμενα χρόνια και αυτό δεν υπάρχει επιστήμονας που να μπορεί να το διαψεύσει.
Το έγκλημα που έχει συμβεί στην Παλιά Πόλη της Ρόδου είναι «δολοφονικό» και θα ζωντανεύει κάθε χρόνο, στις αρχές του φθινοπώρου, με τα πρωτοβρόχια που πάντα θα βγάζουν στην επιφάνεια εκείνα που κρύβονται κάτω από τα βοτσαλωτά σοκάκια· Εκείνα που σ’ όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού συνοδεύουν με τις οσμές τους την τουριστική ανάπτυξη του τόπου.
“Αυτή η χώρα ρε αδερφάκι μου δε σώζεται με τίποτα άμα λάχει να ‘ούμε…”
Και όχι αγαπητέ συντάκτη, το πρόβλημα της κακής νοοτροπίας (ασέβειας προς τον πλησίον) δεν είναι παγκόσμιο.
Συμφωνώ απολύτως αλλά μήπως πρέπει να τους αφήσουμε στο έλεος του καιρού για να φάνε τα σκατά τους?
Στην Παλιά Πόλη δεν γίνεται το παραμικρό έργο χωρίς να το μάθουν στην Εφορεία οι επιστάτες και οι λοιποί παρατρεχάμενοι. Άρα για ότι συμβαίνει υπάρχουν οι φταίχτες, υπάρχουν και οι ευθύνες. Αλλά τώρα τι λέω, ε;