Υπόθεση έκδοσης πλαστών και εικονικών φορολογικών στοιχείων, αξίας άνω των 150.000 ευρώ, με κατηγορούμενο έναν κάτοικο Αρχαγγέλου, που πρωτοδίκως καταδικάστηκε σε ποινή κάθειρξης 5 ετών, αναβιώνει ενώπιον του Πενταμελούς Εφετείου Δωδεκανήσου.
Αθώα κρίθηκε σε πρώτο βαθμό η ασθενούσα μητέρα του, που κατηγορήθηκε για απλή συνέργεια στην έκδοση των πλαστών και εικονικών φορολογικών στοιχείων.
Σε εταιρεία των κατηγορούμενων διενεργήθηκε συγκεκριμένα την 31η Μαρτίου 2009 έλεγχος από επιθεωρητές του ΣΔΟΕ Νοτίου Αιγαίου από τον οποίο προέκυψε ότι είχαν εκδοθεί στη χρήση του 2006 οκτώ τιμολόγια παροχής υπηρεσιών συνολικής καθαρής αξίας 27.080 ευρώ χωρίς ΦΠΑ και τρία σχετικά δελτία αποστολής, στη χρήση του 2007, 11 τιμολόγια παροχής υπηρεσιών συνολικής καθαρής αξίας 57.860 ευρώ χωρίς ΦΠΑ και τρία δελτία αποστολής και στη χρήση του 2008, 18 τιμολόγια παροχής υπηρεσιών συνολικής καθαρής αξίας 117.040 ευρώ χωρίς ΦΠΑ και 9 σχετικά δελτία αποστολής.
Τα τιμολόγια αφορούσαν συγκεκριμένα διαφημίσεις, έκδοση διαφημιστικών καρτών, σημειωματαρίων, φυλλαδίων, αφισών, ραδιοφωνικών σποτ κ.λ.π.. Το ΣΔΟΕ διαπίστωσε ότι η επιχείρηση δεν είχε επαγγελματική εγκατάσταση και ότι η έδρα της ήταν εικονική. Κανείς δεν φέρεται να γνώριζε εξάλλου την ιδιοκτήτρια της επιχείρησης αλλά όλοι οι πελάτες φέρονται να είχαν συναλλαγές με τον γιο και συγκατηγορούμενό της.
Επιπλέον διαπιστώθηκε ότι η επιχείρηση δεν διέθετε στοιχειώδη εξοπλισμό. Δεν βρέθηκαν φορολογικά στοιχεία για τα διαφημιστικά είδη που φέρεται να εμπορεύθηκε, ενώ επιπλέον βρέθηκε ότι ήταν αόριστος και ασαφής ο τρόπος έκδοσης των φορολογικών της στοιχείων.
Απολογούμενοι οι κατηγορούμενοι υποστήριξαν ότι η επιχείρηση λειτουργεί από το 2006 με αντικείμενο δημόσιες σχέσεις – διαφημίσεις – εκδόσεις.
Επεσήμαναν ότι ο δεύτερος εξ αυτών, επειδή η ηλικία και η κατάσταση της πρώτης δεν το επέτρεπε, είχε έλθει σε επαφή με έναν επιχειρηματία από την Αθήνα, ο οποίος του προσέφερε καλές τιμές για τη δημιουργία και προμήθεια διαφόρων εμπορευμάτων για την προώθηση μέσω διαφημιστικών αξεσουάρ των πωλήσεων επιχειρήσεων. Επιπλέον επέκτεινε τη δραστηριότητα της εταιρείας σε διαφημίσεις μέσω ραδιοφωνικών σταθμών και ανάρτηση πινακίδων – πανό.
Υποστήριξαν επίσης ότι ο Αθηναίος προμηθευτής, αν και πληρώθηκε κανονικά, δεν απέστειλε ποτέ τα αντίστοιχα παραστατικά, αν και συνεχώς υποσχόταν ότι θα τα στείλει.
Αρνήθηκαν κατηγορηματικά τους ισχυρισμούς του ΣΔΟΕ ότι η επιχείρηση δεν είχε έδρα, ενώ τόνισαν ότι όλα τα βιβλία της και άλλα παραστατικά προσκομίσθηκαν αρμοδίως στη ΔΟΥ, αλλά δεν έγιναν αποδεκτά.
Τόνισαν επίσης ότι στην έκθεση ελέγχου δεν αναφέρονται συγκεκριμένες ελεγκτικές επαληθεύσεις και περιστατικά, αλλά περιορίζεται σε συμπερασματικές και μόνο κρίσεις, οι οποίες μόνες τους δεν αποδεικνύουν την εικονικότητα των συναλλαγών και των σχετικών παραστατικών.
Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο έκρινε αθώο τον κατηγορούμενο μόνο για μια μερικότερη πράξη έκδοσης τιμολογίου που είχε κριθεί εικονικό αξίας περίπου 7.000 ευρώ.
Ως συνήγορος υπεράσπισής του παρίσταται ο δικηγόρος κ. Ακης Δημητριάδης.
