Ξανά μέτρα, ξανά συζήτηση για την αντιμετώπιση του δημογραφικού προβλήματος. Όπως αποδεικνύεται, οι χώρες που δαπανούν πάρα πολλά λεφτά μόνο σε κίνητρα (επιδόματα, φοροαπαλλαγές) για να πείσουν τις οικογένειες να κάνουν παιδιά καταφέρνουν λίγα πράγματα. Αντίθετα, οι χώρες που τα πάνε καλύτερα επενδύουν τα λεφτά κυρίως σε κάτι άλλο: στην άρση των εμποδίων που κάνουν τα ζευγάρια και γυναίκες που είναι μόνες να διστάζουν. Μεγάλες άδειες πατρότητας και μητρότητας, εξασφάλιση της εργασιακής ασφάλειας και της επαγγελματικής εξέλιξης μανάδων και πατεράδων, ποιοτικές και δωρεάν δομές προσχολικής αγωγής, ποιοτική και δωρεάν παιδεία, αλλά και κάτι που δεν συζητάμε για το δημογραφικό: τον οικονομικά ανενεργό πληθυσμό. Η Ελλάδα είναι τελευταία στην Ε.Ε. στη συμμετοχή των γυναικών στην αγορά εργασίας, και τελευταία στη συμμετοχή των νέων. Πριν πάμε να δούμε πώς τα ζευγάρια θα κάνουν παιδιά ώστε να αυξήσουμε τον οικονομικά ενεργό πληθυσμό το 2045, ίσως θα έπρεπε να καταπολεμήσουμε τα εμπόδια που κρατάνε τόσες γυναίκες και τόσους νέους εκτός, για να τον αυξήσουμε σήμερα.
Κάτι που δεν συζητάμε
