Αθώος κρίθηκε χθες, μετά από μια μαραθώνια συνεδρίαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Ρόδου, ιατρός του Γενικού Νοσοκομείου Ρόδου, που κατηγορήθηκε για ανθρωποκτονία από αμέλεια.
Ο ιατρός κατηγορήθηκε συγκεκριμένα για το ότι στη Ρόδο την 26η Μαϊου 2009 από αμέλειά του ως ιατρός Γενικής Ιατρικής Επιμελητής Α’ σε Κέντρο Υγείας και εργαζόμενος στο Γενικό Νοσοκομείο Ρόδου, εκτελών εφημερία κατά την ανωτέρω ημερομηνία στη Β’ Παθολογική Κλινική και καλούμενος από ειδικευόμενη ιατρό Παθολογίας στον Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών προκειμένου να εκτιμήσει την κατάσταση του ασθενούς Ηλία Κοκαβέση, προέβη στις ακόλουθες παραλείψεις του, που είχαν ως αποτέλεσμα το θάνατο του τελευταίου.
Εφέρετο συγκεκριμένα όταν κατά την ώρα 11.30 μ.μ. ο ασθενής μετέβη στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών του Γ.Ν. Ρόδου με συμπτώματα υψηλού πυρετού, οιδηματώδη φάρυγγα και επώδυνους πρόσθιους τραχηλικούς αδένες, που καταδείκνυαν υποψία μηνιγγίτιδας, δεν αντιμετώπισε το ως άνω περιστατικό όπως όφειλε.
Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, ο ασθενής παρουσίαζε συμπτώματα, τα οποία σύμφωνα με την ιατρική βιβλιογραφία και 4 ενημερωτικές εγκυκλίους του Υπουργείου Υγείας, παρέπεμπαν σε μηνιγγίτιδα.
Κατηγορήθηκε ότι δεν επέδειξε τη μέγιστη επιμέλεια κατά την αντιμετώπιση του περιστατικού, δεν παρήγγειλε την καλλιέργεια αίματος ούτε χορήγησε άμεσα την ενδεδειγμένη συνταγή αντιβιοτικών (κοκτέιλ), αλλά αντίθετα εξετίμησε εσφαλμένα το περιστατικό.
Ο ασθενής διαμετακομίστηκε αρχικά στο Γ.Ν. Ηρακλείου “ΒΕΝΙΖΕΛΕΙΟ – ΠΑΝΑΓΕΙΟ”, καθόσον ήταν αναγκαία η-εισαγωγή του σε μονάδα εντατικής θεραπείας, εν συνεχεία δε την 22 Ιουνίου 2009 στο ΘΡΙΑΣΙΟ Νοσοκομείο όπου και επήλθε ο θάνατος του εξ’ αιτίας πολυοργανικής ανεπάρκειας-μηνιγγιτιδοκοκκηνη σηψαιμία και οπισθοπεριτοναϊκή αιμοραγία.
Απολογούμενος ενώπιον του δικαστηρίου κατέστησε σαφές ότι είναι η πρώτη φορά που βρέθηκε αντιμέτωπος με τη δικαιοσύνη και ότι αποδέχτηκε χωρίς να το ελέγξει ότι η ώρα προσέλευσης του ασθενή στο νοσοκομείο ήταν η 23.30, όπως ανέφερε στην μήνυσή του ο συγγενής του. Από τον έλεγχο που διενήργησε αργότερα διαπίστωσε όμως ότι στο βιβλίο της οικείας κλινικής η ώρα προσέλευσης του ήταν μια μετά τα μεσάνυχτα της ίδιας ημέρας.
Τόνισε εξάλλου ότι ο ασθενής δεν είχε ποτέ μηνιγγίτιδα αλλά υπέκυψε από σηψαιμία από μηνιγγιτιδόκοκκο, μια εξαιρετικά σοβαρότερη πάθηση με ποσοστά θνησιμότητας της τάξεως του 90%. Πρόκειται συγκεκριμένα για μια σπάνια νόσο.
Ο ίδιος, όπως τόνισε, διενήργησε όλες τις απαραίτητες εξετάσεις, πέραν του δέοντος μάλιστα αλλά και χορήγησε όλα τα προβλεπόμενα από τη διεθνή βιβλιογραφία και οδηγίες φάρμακα, προσθέτοντας ότι η κλινική του εικόνα, τις λίγες ώρες που παρέμεινε ο ασθενής, πριν την διακομιδή του στο Βενιζέλειο Nοσοκομείο της Κρήτης, δεν παρέπεμπε από την αρχή στη συγκεκριμένη πάθηση. Ο θάνατος του ασθενούς επήλθε μάλιστα ένα μήνα περίπου μετά, στο Θριάσιο Nοσοκομείο των Αθηνών.
Απαλλακτική ήταν εξάλλου και η εισήγηση της Εισαγγελέως της έδρας στο δικαστήριο.
Ως συνήγορος υπεράσπισής του παρέστη ο δικηγόρος κ. Ακης Δημητριάδης ενώ ως συνήγορος πολιτικής αγωγής ο δικηγόρος κ. Ν. Διαλυνάς.
