Ο Δήμος Ρόδου – ΔΟΠΑΡ και οι σύλλογοι, πολιτιστικός και μορφωτικός (Χαμαzκαϊν) των Αρμενίων, (παραρτ. Δωδεκανήσου), των Κυπρίων, των Μικρασιατών και των Ποντίων (“ο Διγενής”) της Ρόδου, σε συνεργασία με το τμήμα Μεσογειακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου διοργάνωσαν εσπερίδα- ανοιχτή συζήτηση με το κοινό με θέμα: “ Γεωπολιτικές εξελίξεις στην περιοχή μας” στο Ισπανικό Κατάλυμα, οδός Ιπποτών, στη Μεσαιωνική πόλη της Ρόδου, το Σάββατο, 19 Νοεμβρίου 2016. Χαιρετισμούς απηύθυναν η κ.Χαρά Κοσεγιάν, φιλόλογος-συγγραφέας ως εκπρόσωπος του συλλόγου Χαμαzκαϊν των Αρμενίων, (παραρτ. Δωδεκανήσου), ο κ.Γιώργος Σιμεωνίδης, γιατρός, ως εκπρόσωπος των Κυπρίων της Ρόδου και η κα Φωτεινή Ελευθεριάδου, ως εκπρόσωπος των Ποντίων (“ο Διγενής”) της Ρόδου καθώς επίσης και ο βουλευτής της Κύπρου κ. Μιχαήλ Γιωργάλλας καθώς επίσης παρέστη ο Αντιπρόεδρος της Αλληλεγγύης κ. Πόλυς Παλλήκαρος, που ταξίδεψαν από την Κύπρο για την εκδήλωση.
Στην εκδήλωση παρέστησαν επίσης ο περιφερειάρχης Νοτίου Αιγαίου κ.Γιώργος Χατζημάρκος, ο οποίος απηύθυνε χαιρετισμό με τοποθέτηση για την γεωστρατηγική θέση των νησιών του Αιγαίου, o Mητροπολίτης Νουβίας, κ.κ. Σάββας, ο τ.βουλευτής Δωδεκανήσου κ. Βασίλης Υψηλάντης, ο Αντιδήμαρχος Πολιτισμού κ.Τέρης Χατζηϊωάννου, ο Πρόεδρος του ΔΟΠΑΡ κ.Σέργιος Αϊβάζης, ο Αντιπεριφερειάρχης Δωδεκανήσου κ. Χαράλαμπος Κόκκινος, η περιφερειακή Σύμβουλος κ. Χαρούλα Γιασιράνη, ο κ.Λούης Σορωνιάτης, ο κ.Αρχοντάκης και πολλοί άλλοι.
Ομιλητές στην εκδήλωση ήταν: H Δρ. Ελένη Θεοχάρους, ευρωβουλευτής της Κύπρου, ιατρός με θέμα: “Οι γεωστρατηγικές εξελίξεις σε βάρος του Ελληνισμού μετά το πραξικόπημα στην Τουρκία”.
Ο κ. Σάββας Καλεντερίδης, συγγραφέας- εκδότης, με θέμα: “Η εμπλοκή της Τουρκίας σε Ιράκ- Συρία- Κουρδικό και οι επιπτώσεις σε Κύπρο και Ελλάδα”. Η κ. Παρασκευή Κεφαλά, επίκουρη καθηγήτρια Διεθνών Σχέσεων στην Μέση Ανατολή, στο Τμήμα Μεσογειακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου, με θέμα: “Η Συροϊρανική κρίση ως πόλεμος σδιά αντιπροσώπων”. Ο κ. Ιωάννης Σεϊμένης, καθηγητής Διεθνών Σχέσεων, πρόεδρος τμήματος Μεσογειακών Σπουδών Πανεπιστημίου Αιγαίου, με θέμα: “ Οι ευρωπαϊκές Θέσεις για την Ανατολική Μεσόγειο μετά την Αραβική Άνοιξη”, ο οποίος είχε τον συντονισμό της συζήτησης και τον αναστοχασμό, στον οποίο συμμετείχε το πολυπληθές κοινό, το οποίο σε ένα δυναμικό διάλογο έκανε σχετικές ερωτήσεις προς τους ομιλητές και τοποθετήσεις. Χορηγός Επικοινωνίας ήταν το Ραδιόφωνο Λυχνάρι και Μέγας Χορηγός, ο κ.Ιντζάς (Semiramis Hotel), τους οποίους ευχαρίστησαν οι διοργανωτές.
Ο Δήμαρχος Ρόδου, κ. Φώτης Χατζηδιάκος, ο οποίος είχε την πρωτοβουλία της εκδήλωσης αυτής ευχήθηκε στον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας να έχουν καλή πορεία οι κρίσιμες συνομιλίες, Αναστασιάδη – Ακιντζί για το Κυπριακό που διεξάγονται παρουσία του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ στο Μοντ Πελεράν της Ελβετίας και στη συνέχεια ανέπτυξε την ομιλία του με θέμα: “Οριοθετώντας το παρόν μέσα από τις μνήμες”. O κ. Χατζηδιάκος έκανε αρχικά μια συνοπτική περιγραφή των ιστορικών γεγονότων: “για τον Πόντο και την Μικρά Ασία, τις δυο χαμένες πατρίδες, την Κύπρο, την μοιρασμένη πατρίδα και την Αρμενία, μια πανάρχαια χριστιανική χώρα, που η κοινή μοίρα με τις πατρίδες του ελληνισμού και του χριστιανισμού, σημάδεψε τη νεότερη ιστορία της ανθρωπότητας. «Οι Γενοκτονίες των Ποντίων, των Αρμενίων, των Μικρασιατών καθώς και η εξολόθρευση και ο εκπατρισμός χιλιάδων Κυπρίων από την γενέθλια γη, είναι εγκλήματα που παραβιάζουν το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο και πλήττουν ολόκληρη την ανθρωπότητα». Aνέφερε για τις διαπραγματεύσεις, τις διεθνείς συνθήκες, τις συμφωνίες- μη συμφωνίες, κάθε φορά που γινόταν για τους ίδιους λόγους, με τα ίδια πρόσωπα. «Τραγικές λύσεις, αλλά «οι πλέον συμφέρουσες λύσεις», ως έσχατη ανάγκη κάθε φορά, μετά το τέλος ενός καταστρεπτικού πολέμου. Για τον Ιανουάριο του 1920 ανέφερε, ότι: «Oι Πόντιοι και οι Αρμένιοι συμφωνούν για την ίδρυση ενός ομόσπονδου ποντοαρμενικού κράτους, ως μόνη ρεαλιστική λύση για την αυτοπροστασία των Ελλήνων του Πόντου, που αναγνωρίστηκε από την Συνθήκη των Σεβρών, αλλά διαλύθηκε από τους κεμαλικούς.» Ο Ποντιακός ελληνισμός ακολουθεί τον δρόμο του ξεριζωμού. Αρμένιοι, ένας λαός στην καρδιά της Ασίας ιστορικός συνοδοιπόρος του Ελληνισμού του Πόντου με τις τραγικές συνάφειες της γενοκτονίας τους, έχουν ενώσει τους λαούς μας και έχουν ισχυροποιήσει τους δεσμούς και τις προοπτικές συνεργασίας και συμπόρευσης μέσα στο πλαίσιο των αρχών του Διεθνούς Δικαίου. Για την Συνθήκη Ειρήνης της Λωζάννης του έτους 1923, ανέφερε, ότι είναι: «ένα διεθνές συμβατικό κείμενο, που αποτελεί την κατάληξη της ευρύτερης εμπόλεμης κατάστασης, μεταξύ των οποίων ετέθησαν οι βάσεις για τις νέες σχέσεις με τη Τουρκία. Συμφωνήθηκαν και καθορίστηκαν με απόλυτη σαφήνεια τα όρια στο Αιγαίο, χωρίς να δημιουργούνται κενά ή αμφισβητήσεις και επιβλήθηκε η υποχρεωτική ανταλλαγή των πληθυσμών και, ότι τα ζητήματα που έθεσε πρόσφατα ο Τούρκος Πρόεδρος, Ταγίπ Ερντογάν, σχετικά με την Συνθήκη της Λωζάννης, έχουν λυθεί οριστικά και αμετάκλητα, με βάση τα δεδομένα και τις παραδοχές του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας.» Για το Κυπριακό, ανέφερε: «΄Ενα ζήτημα με βαθιές ιστορικές ρίζες και πτυχές, που έχουν σχέση με την παράνομη τουρκική εισβολή (Ιούλιος-Αύγουστος 1974) και την κατοχή έκτοτε του 37% περίπου του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας. ΄Ενα διεθνές ζήτημα εισβολής και κατοχής, που έρχεται σε ευθεία παραβίαση του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών. Το Κυπριακό παραμένει ένα ευρωπαϊκό πρόβλημα, ένα διεθνές ζήτημα, ένα δυσεπίλυτο χρονίζον πολιτικό και γεωστρατηγικό θέμα. Η Κυπριακή Δημοκρατία είναι ένα αναγνωρισμένο κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής ένωσης, που η γεωστρατηγική της θέση ως πέρασμα από την Ευρώπη στη Μέση Ανατολή, καθιστά τον έλεγχο του εδάφους της θέμα ζωτικής σημασίας. Σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Δίκαιο και το Ευρωπαϊκό Θεσμικό κεκτημένο δεν είναι δυνατόν να υπάρξουν μειώσεις σε ό,τι αφορά την κυριαρχία, δεν είναι δυνατόν να υπάρξουν εγγυήσεις, καθώς επίσης και στρατεύματα κατοχής. Η έννοια της κυριαρχίας στο Ευρωπαϊκό Δίκαιο για τα ευρωπαϊκά κράτη δεν επιδέχεται εκπτώσεις». Στη συνέχεια αναφέρθηκε στους νέους πρόσφυγες: «Τις τελευταίες δεκαετίες έχουμε σημαντικές μεταβολές και επικίνδυνες συγκρούσεις σε παγκόσμια κλίμακα και ιδιαίτερα στην ευρύτερη νοτιοανατολική περιοχή της Μεσογείου, στη Μέση Ανατολή και στον Αραβικό κόσμο, που διαμορφώνονται από τις πολιτικές, τις συγκρούσεις συμφερόντων, τις γεωστρατηγικές επιδιώξεις, τους εθνικισμούς και τα συμφέροντα κρατών, αλλά και από τις δράσεις, τις συνεργασίες ή τις αντιπαραθέσεις θρησκευτικών, φονταμενταλιστικών και πολιτισμικών αντιλήψεων, που συμπυκνώνονται και συμπλέκονται σε ένα εκρηκτικό τοπίο και αποτελούν μια νέα γεωπολιτική πρόκληση, που η διεθνής κοινότητα, Ο.Η.Ε. και Ε.Ε., πρέπει να αντιμετωπίσει. Οι πόλεμοι, που γίνονται σε χώρες της Ασίας, θέτουν τον κόσμο στα πρόθυρα μιας παγκόσμιας θρησκευτικής και πολιτισμικής σύγκρουσης. Η μετακίνηση τεράστιων αριθμών ανθρώπων, των νέων προσφύγων προς χώρες της Δύσης αποτελεί βασικό πρόβλημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που προσπαθεί να επιλύσει το ανθρώπινο δράμα. H ανθρώπινη τραγωδία που εξελίσσεται στις ελληνικές θάλασσες, είναι ένα υπερβολικά βαρύ φορτίο για την χώρα και για τα νησιά μας, που καθίστανται μέρος της προσπάθειας για ανθρωπιστική λύση του προσφυγικού ζητήματος. Σε μια περιοχή, που αποτελεί σημείο επαφής τριών ηπείρων και πολλών πολιτισμών, η ειρήνη αποτελεί ύψιστο ανθρωπιστικό καθήκον και η ανάγκη συνεργασίας Ρωσίας- ΗΠΑ και ΕΕ για τον άμεσο τερματισμό του πολέμου στη Συρία είναι επιβεβλημένη. Βέβαια μετά την εκλογή του νέου προέδρου των ΗΠΑ. κ.Ντόναλντ Τραμπ είναι άγνωστο τι συνεργασία θα επιτευχθεί». Τέλος αναφέρθηκε στην σημασία της εκδήλωσης αυτής: «Στο συνεχώς μεταβαλλόμενο γεωπολιτικό τοπίο, που διαμορφώνεται, η σημερινή εκδήλωση αποτελεί μια ημέρα αποτίμησης των ιστορικών αυτών γεγονότων αλλά και μια πρόκληση για όλους εμάς να γνωρίσουμε ως λαός, το γεωπολιτικό περιβάλλον μέσα στο οποίο ζούμε, να μελετήσουμε υπεύθυνα και ψύχραιμα την ιστορία μας, την ιστορία των γειτονικών μας λαών αλλά και τις γεωπολιτικές εξελίξεις, τις πραγματικές γενεσιουργές αιτίες και τις αφορμές, που προκύπτουν στην ευρύτερη περιοχή και να χαράξουμε ως Κράτος, μια εθνική στρατηγική με βάθος, πρόβλεψη και συνέχεια. Μια εθνική πολιτική που θα αποτρέπει τη λήθη έναντι της ιστορίας μας και θα μας επιτρέψει να εξάγουμε συμπεράσματα και αλήθειες, που τα γεωπολιτικά δεδομένα και οι παραδοχές του Διεθνούς Δικαίου έχουν καθορίσει και συνδέονται αναπόσπαστα με την ιστορική αλήθεια. Στόχος και σκοπός όλων μας είναι να μην καλύπτονται βαναυσότητες, που η λήθη επιτρέπει την επανάληψή τους, αλλά μέσα από τους κανόνες και τις αρχές του ευρωπαϊκού και διεθνούς δικαίου και μέσα από τον σεβασμό των κοινών αξιών και των σχέσεων, που έχουν επιτύχει οι λαοί να στείλουμε και πάλι ένα μήνυμα ειρηνικής συμβίωσης, στηριγμένης στον αλληλοσεβασμό και στην προστασία των ανθρώπινων δικαιωμάτων.»
