κ.κ. συνάδελφοι
Κατ’ αρχήν σας ευχαριστώ πολύ για την παρουσία σας.
Θεώρησα υποχρέωσή μου να πραγματοποιήσω την ομιλία αυτή για να σας εκθέσω και σκέψεις και προτάσεις μου, ως υποψήφιος Πρόεδρος.
Είμαστε ένας επιστημονικός Σύλλογος και μάλιστα ο πρώτος επιστημονικός σύλλογος και γι’ αυτό καλό είναι να διατηρήσουμε ένα επίπεδο στην επικοινωνία μας ανάλογο της επιστημονικής μας οντότητας.
Γιατί δεν μπορεί η επικοινωνία μας ενόψει εκλογών να εξαντλείται στα ΚΑΦΕ-ΜΠΑΡ, τα Night Club και το fb.
Καλά είναι και αυτά αλλά συμπληρωματικά.
κ.κ. συνάδελφοι
Η χρονική περίοδος που διανύουμε αποτελεί την χειρότερη ίσως περίοδο του δικηγορικού Σώματος.
Σε τέτοιες περιόδους αναδεικνύεται η ανάγκη ενός ισχυρού Δικηγορικού Συλλόγου, έτσι ώστε να παλέψουμε για την ανατροπή των δυσμενών συνθηκών αλλά και ως αναχώματος για την απόκρουση κάθε περαιτέρω δυσμενών μέτρων σε βάρος μας.
Η τετραετία που πέρασε σημαδεύτηκε από την πλέον βάρβαρη ασφαλιστική επιδρομή σε βάρος των ελεύθερων επαγγελματιών και περισσότερο σε βάρος των Δικηγόρων που σε συνδυασμό με την φορολόγηση μας από το πρώτο ευρώ οδήγησε σε ουσιαστική δήμευση του εισοδήματος μας.
Ενώ είχαμε ήδη υποστεί προηγούμενα την επιβολή ΦΠΑ στις δικηγορικές υπηρεσίες σαν να είναι εμπόρευμα, θέμα που πρέπει να το δούμε κεντρικά και με προσφυγή στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια, αφού υπάρχει προηγούμενο με προσφυγή Βέλγων Δικηγόρων.
Δυστυχώς παρά την πολύμηνη αποχή του 2016, που είχε ως αποτέλεσμα των απώλεια του συνόλου σχεδόν του εισοδήματος μας για το 2016, δεν επιτύχαμε τίποτα και αυτό πιστεύω ότι έγινε και λόγω λανθασμένης στρατηγικής και τακτικής, αφού δεν είχαμε εναλλακτικές προτάσεις, πέραν της πρότασης για αυτοτέλεια του Τ.Ν που εκ των πραγμάτων ήταν ανέφικτο να γίνει, λόγω μνημονιακών δεσμεύσεων.
Μπροστά σ’ αυτή την λαίλαπα των τελευταίων ετών, θεωρώ ότι οι συνδικαλιστικοί μας εκπρόσωποι, αντιμετώπισαν την κατάσταση με παθητικότητα και μοιρολατρικά.
Και ενόσω συνέβαιναν όλα αυτά η απερχόμενη Διοίκηση του Συλλόγου μας, δεν ένιωσε την ανάγκη να συγκαλέσει έστω και μια φορά τακτική Γενική Συνέλευση, την τετραετία που πέρασε, παρά μόνον αρκείτο σε συνάξεις στις οποίες μας ανακοίνωσε απλώς τις αποφάσεις της Ολομέλειας των Δικηγορικών Συλλόγων, κατόπιν εορτής.
Όμως συνάδελφοι ένας Συλλογικός θεσμός όπως είναι ο Δικηγορικός Σύλλογος δεν μπορεί να λειτουργήσει εύρυθμα, εάν δεν λειτουργούν τα Συλλογικά του όργανα με κυρίαρχο αυτό της Γενικής Συνέλευσης.
Δεν είναι μόνον ότι την σύγκληση μιας τουλάχιστον Γ.Σ τον χρόνο την επιβάλλει ο Κώδικας μας αλλά η σύγκληση Τακτικών Γενικών Συνελεύσεων αποτελεί και ουσιαστική ανάγκη γιατί σ’ αυτές μπορούμε να συζητήσουμε θέματα που αφορούν την επαγγελματική μας καθημερινότητα και ανάγκες.
Το ίδιο ισχύει και για το Δ.Σ το οποίο δεν μπορεί να συνεδριάζει δια περιφοράς ούτε με τηλεφωνική πρόσκληση την τελευταία στιγμή.
Η επανάκτηση της χαμένης συλλογικότητας μας θα γίνει μόνον μέσα από την τακτή και εύρυθμη λειτουργία των συλλογικών οργάνων του Συλλόγου μας.
Και ενόσω η έλλειψη λειτουργίας των Συλλογικών οργάνων ήταν ορατή και αντιληπτή απ’ όλους μας, αυτό μάλλον δεν έγινε αντιληπτό από τα μέλη της απερχόμενης διοίκηση.
Διαβάζω προγραμματικές θέσεις συνυποψηφίων Προέδρων που διετέλεσαν μέλη της απερχόμενης Διοίκησης τα τελευταία 10-16 χρόνια από θέσεις μάλιστα ευθύνης Αντιπροέδρων, Γραμματέα, Ταμία, οι οποίοι ομιλούν για την ανάγκη λειτουργίας του Δ.Σ και Γ.Σ, όταν αυτά ουδόλως λειτούργησαν την 4ετία που πέρασε αλλά και τις προηγούμενες θητείες.
Βέβαια αναφέρονται και σε πλήθος άλλων προτάσεων και προβλημάτων που παραμένουν ανεπίλυτα τόσα χρόνια και υπόσχονται την επίλυση τους.
Και το ερώτημα που πιστεύω ότι έρχεται αυθόρμητα στο μυαλό όλων μας είναι, τι τους εμπόδισε να λειτουργήσουν τα όργανα και να υλοποιήσουν κάποιες από τις προτάσεις που τώρα μετά 15 χρόνια θητείας, θυμήθηκαν?
Τι τους εμποδισε και δεν έχουν προβεί π.χ. σε οικονομικό απολογισμό τα τελευταία οκτώ περίπου χρόνια;
Κάτι που συνιστά εκτός από υποχρέωση με βάση τον Κώδικα και σεβασμό προς τα μέλη του συλλόγου, αφού έχουμε δικαίωμα να ξέρουμε πως και που ξοδεύτηκαν τα χρήματα μας, αφού εμείς είμαστε οι αποκλειστικοί χρηματοδότες του Συλλόγου μας.
Νομίζω ότι οφείλουν μια δημόσια απάντηση στο θέμα αυτό, γιατί είτε εμποδίστηκαν, οπότε πρέπει και οφείλουν να μας πουν ποιος ή ποιοι τους εμπόδισαν, άλλως πρέπει να ομολογήσουν ότι απέτυχαν.
Όμως αρκετά με το παρελθόν σήμερα είμαστε εδώ για να συζητήσουμε και να σχεδιάσουμε το μέλλον.
Κυρίες και κύριοι Συνάδελφοι
Αποτελεί νομοτελειακή ανάγκη ο Σύλλογος μας να αλλάξει σελίδα και να υπάρξει αλλαγή σε πρόσωπα, ιδέες και πρακτικές.
Η υποβάθμιση του Συλλόγου μας δεν μπορεί και δεν πρέπει να συνεχισθεί.
Στα πλαίσια αυτής της νέας εποχής που σας καλώ να ξεκινήσουμε μαζί, σας καταθέτω συμπυκνωμένα τις προτάσεις μου και δεσμεύομαι γι’αυτές.
ΕΝΟΤΗΤΕΣ
- Πρώτος στόχος μας μαζί με το νέο διοικητικό συμβούλιο θα είναι ένας Δικηγορικός Σύλλογος με κύρος, κοινωνικά και συνδικαλιστικά ισχυρός.
Με διαφορετική από την μέχρι σήμερα νοοτροπία, αντίληψη των πραγμάτων και αισθητική.
Εξωστρεφής και ανοιχτός στα μέλη του, ενώ πρέπει να αποκτήσουμε ξανά την χαμένη συλλογικότητα μας μέσα από την ουσιαστική λειτουργία των συλλογικών οργάνων της Γενικής Συνέλευσης και του Δ.Σ.
Οι υπηρεσίες του Συλλόγου θα πρέπει να οργανωθούν με τέτοιο τρόπο ώστε να δρουν καθημερινά προς όφελος και εξυπηρέτηση των δικηγόρων.
H ιστοσελίδα του Συλλόγου πρέπει να αναβαθμιστεί και εμπλουτιστεί.
Πρέπει να επανεκδοθεί το νομικό μας περιοδικό, που αποτελούσε ένα χρήσιμο εργαλείο για όλους μας. Η διακοπή της έκδοσής του έγινε χωρίς να μας εξηγηθεί ο λόγος
Υπάρχουν πολλά που μπορούμε να κάνουμε και να προσφέρουμε στους συναδέλφους, ώστε να βελτιώσουμε την καθημερινότητα μας.
Να φέρω ως παράδειγμα τους συναδέλφους στην Κάρπαθο , με τους οποίους ποτέ κανένας δεν ασχολήθηκε. Οι συνάδελφοι εκεί αντιμετωπίζουν προβλήματα που για εμάς δεν υπάρχουν π.χ. δεν μπορούν να εκδώσουν ηλεκτρονικά γραμμάτια και να αγοράσουν ένσημα. Για το θέμα αυτό μπορεί να εφαρμοσθεί η διαδικασία της απομακρυσμένης αγοράς, κάτι που ισχύει στην Αθήνα. Ένα σύστημα που μπορεί να εφαρμοσθεί και για εμάς όπου θα μπορούμε με ένα κωδικό να εκδίδουμε γραμμάτια και ένσημα, ηλεκτρονικά.
Πρέπει και μπορούμε να είμαστε πρωτοπόροι στη κατάθεση ηλεκτρονικά δικογράφων και προτάσεων.
Η άποψη μου είναι ότι ένας επιστημονικός Σύλλογος με το κύρος του Δικηγορικού Συλλόγου, θα μπορούσε να κάνει πολλά αν δρούσε συλλογικά και με σχέδιο και σε συνεργασία και με άλλους επιστημονικούς Συλλόγους και συνδικαλιστικούς φορείς.
Από την πρώτη στιγμή θα επιδιώξουμε «συμμαχίες» και συνεργασία από κοινού με τους υπόλοιπους φορείς έτσι ώστε να διαμορφώσουμε κοινές προτάσεις για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε.
Οι καιροί απαιτούν συλλογική δράση και αντίδραση, απέναντι σε αποφάσεις που θίγουν το σύνολο της επαγγελματικής μας υπόστασης και ωθούν πολλούς συναδέλφους μας στην εύρεση εργασίας σε διαφορετικά αντικείμενα ή στην φυγή στο εξωτερικό, ως έσχατη λύση επιβίωσης.
Επιπλέον απαιτείται η ίδρυση και λειτουργία γραφείου πληροφόρησης του Συλλόγου, έτσι ώστε να ενημερώνονται υπεύθυνα τα μέλη του συλλόγου για κρίσιμα θέματα που μας αφορούν, όπως νομοθετικές αλλαγές και για άλλα πρακτικής φύσεως ζητήματα.
Πέρα από αυτά, το πλέον σημαντικό είναι να επιδιώξουμε διαφάνεια στην λειτουργία του Συλλόγου μας. Οι ετήσιοι ισολογισμοί και προϋπολογισμοί, αφού εγκριθούν από την Γ.Σ. θα δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα του Συλλόγου.
Επίσης πρέπει επιτέλους να λειτουργήσουν ουσιαστικά τα συλλογικά όργανα και κυρίως η Γενική Συνέλευση, να δημοσιοποιούνται έγκαιρα οι ημερήσιες διατάξεις και να δίνεται δικαίωμα σε κάθε συνάδελφο να ζητά την εισαγωγή θεμάτων προς συζήτηση, ενώ και οι συγκλήσεις και η θεματολογία του Δ.Σ θα δημοσιοποιείται έγκαιρα μέσω της ιστοσελίδας του Συλλόγου για να γνωρίζουν όλοι οι συνάδελφοι τα θέματα που συζητούνται και αν θέλουν να παρίστανται.
Ο Σύλλογος πρέπει να αποκτήσει συλλογικότητα και να ξαναγίνει το «σπίτι» μας και να ανακτήσει το κύρος που του αξίζει ως ο πρώτος επιστημονικός σύλλογος του τόπου μας.
Ο δικηγόρος μπορεί και πρέπει να τεθεί ξανά στο επίκεντρο, να ανακτήσει το χαμένο κύρος του, στην κοινωνία αλλά και για τον εαυτό του.
- Όπως προανέφερα το δικηγορικό σώμα διανύει την χειρότερη περίοδο των τελευταίων δεκαετιών.
Εκτός από την φοροεπιδρομή και εισφοροεπιδρομή, τα τελευταία χρόνια υπήρξε αφαίρεση μεγάλου όγκου δικηγορικής ύλης, σε βάρος και της ασφάλειας των συλλόγων, ενώ υπάρχει μια γενικότερη τάση απαξίωσης των δικηγόρων.
Το κυριότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε είναι η επαγγελματική μας επιβίωση.
Ασφαλώς ο Σύλλογος δεν μπορεί να εξασφαλίσει δουλειές για τα μέλη του.
Μπορεί όμως να συμβάλει ώστε να δημιουργηθούν νέα πεδία απασχόλησης αλλά και να αμείβονται για την εργασία τους.
Το ζήτημα της χρονοχρέωσης εντός και εκτός γραφείου θα πρέπει να αναδειχτεί και να εφαρμοσθεί.
Ο δικηγόρος δεν είναι ούτε ψυχολόγος ούτε παιδαγωγός. Προσφέρει γνώσεις και χρόνο και πρέπει να αμείβεται.
Σε συνεργασία με το ΕΜΠΟΡΙΚΟ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ να υλοποιήσουμε τον θεσμό της διαιτησίας.
Επί προεδρίας του συναδέλφου κ. Ευθύμιου Μπόνη εκδόθηκε το με αρίθμ. 241/96 Π.Δ με το οποίο συστάθηκε μόνιμη διαιτησία στον Δικηγορικό Σύλλογο.
Ένας θεσμός που δεν προβλήθηκε και δεν αναδείχθηκε και που μπορεί να προσφέρει απασχόληση στα μέλη μας, αλλά και να βοηθήσει στην επιτάχυνση επίλυσης των ιδιωτικών διαφορών.
Επίσης θα πρέπει κεντρικά να επιδιώξουμε την θεσμοθέτηση της συμμετοχής δικηγόρων σε διάφορες επιτροπές σε όλα τα επίπεδα, κάτι ανάλογο που έγινε με τους Μηχανικούς.
Τέλος πρέπει να αποκρούσουμε δυναμικά κάθε περαιτέρω αφαίρεση δικηγορικής ύλης
3) Ένα άλλο θέμα είναι η βελτίωση των συνθηκών εργασίας των Δικηγόρων και η αναβάθμιση και ενίσχυση και ο σεβασμός της παρουσίας μας στα πλαίσια που προδιαγράφονται και στον κώδικα Δικηγόρων αλλά και με βάση την ιστορική παρουσία και παράδοση του λειτουργήματος που ασκούμε.
Είναι σημαντικό, εμείς οι ίδιοι να πιστέψουμε, να αποδεχθούμε αλλά και να αναδείξουμε με την καθημερινή μας παρουσία και στάση, ότι “είναι ευθύνη το να είσαι Δικηγόρος” και ότι η Δικηγορική ιδιότητα εκτός από την επαγγελματική της διάσταση έχει και μια ευρύτερη κοινωνική απήχηση.
Στο σημείο αυτό σημαντικό ρόλο καλείται να διαδραματίσει ο Δικηγορικός Σύλλογος, ο παρεμβατικός ρόλος του οποίου πρέπει να ενισχυθεί και να αναβαθμιστεί, έτσι ώστε να αποκατασταθεί το κύρος του Δικηγόρου στο χώρο εργασίας μας και στην συνείδηση των πολιτών
Θεωρώ ως άμεση ανάγκη και θέμα πρώτης προτεραιότητας την ενίσχυση της θέσης και του κύρους των Δικηγόρων τόσο στον φυσικό μας Δικαστηριακό χώρο, όσο και στις διάφορες υπηρεσίες με τις οποίες συναλλασσόμεθα.
Αποτελεί κοινοτυπία η διαπίστωση ότι η επαφή του δικηγόρου με το σύστημα απονομής της Δικαιοσύνης και τις δημόσιες υπηρεσίες είναι, πολλές φορές, μια καθημερινή “Οδύσσεια” που συνθλίβει την επιστημονική μας ιδιότητα.
Στο άρθρο 2 του Κώδικα Δικηγόρων, αναφέρεται ότι ο Δικηγόρος είναι συλλειτουργός της Δικαιοσύνης και ότι η θέση του είναι θεμελιώδης, ισότιμη, ανεξάρτητη και αναγκαία για την απονομή της.
Αν όμως δούμε την καθημερινότητα μας, αυτή η νομοθετική περιγραφή απέχει πολύ από την πραγματικότητα.
Γι’αυτό και είναι ανάγκη να εργασθούμε σκληρά προς την κατεύθυνση αυτή, για να υλοποιηθεί και στην πράξη, έτσι ώστε η αντιμετώπιση των Δικηγόρων στην απονομή της δικαιοσύνης να συνάδει με τη νομοθετική αυτή επιταγή.
Είναι εύκολα κατανοητό ότι η ενίσχυση του κύρους του Δικηγόρου πρέπει να γίνει συλλογικά μέσα από παρεμβατική λειτουργία του Δικηγορικού Συλλόγου.
Πρώτιστο και διαρκές μέλημα μας στο πλαίσιο αυτό πρέπει να είναι οι συνθήκες απονομής της Δικαιοσύνης και η αντιμετώπιση των δικηγόρων από δικαστές και υπαλλήλους.
Πρότασή μου είναι η καθιέρωση σε τακτά χρονικά διαστήματα, θεσμοθετημένων συναντήσεων του Δ.Σ με τους Δικαστές και Εισαγγελείς, τους εκπροσώπους των δικαστικών υπαλλήλων και τον Δ/ντη και Δικαστή του Κτηματολογίου, στους οποίους θα τίθενται θέματα που μας απασχολούν.
Αυτό θα βοηθήσει στην επίλυση πολλών προβλημάτων ενώ θα συμβάλει και στη σύσφιξη των σχέσεων μεταξύ Δικαστών – Εισαγγελέων, υπαλλήλων και Δικηγόρων, σε αντίθεση με την πρακτική των αποσπασματικών προσωπικών επαφών
Η αντιμετώπιση επίσης των δικηγόρων από τις δημόσιες υπηρεσίες δεν συνάδει με τον ρόλο και την αποστολή του δικηγορικού λεπτουργήματος.
Παρά την πρόβλεψη του νόμου και την ύπαρξη σχετικών εγκυκλίων με τις οποίες προβλέπεται η ελεύθερη πρόσβαση των Δικηγόρων στις Δημόσιες Υπηρεσίες χωρίς κανένα χρονικό ή άλλο περιορισμό και χωρίς να απαιτείται ειδική εξουσιοδότηση, αυτό δεν ισχύει στην πράξη.
Γι’αυτό πρέπει ο Σύλλογος να επιβάλει, να γίνει πράξη αυτή η νομοθετική πρόβλεψη.
- Ειδική μέριμνα απαιτείται για τους νέους συναδέλφους οι οποίοι εισήλθαν και θα εισέλθουν στο Δικηγορικό επάγγελμα σε μια από τις δυσκολότερες περιόδους του.
Πρέπει να συνεργασθούμε στενά με το Δ.Σ της ΕΑΝΔΙΡ, να τους αφουγκρασθούμε και από κοινού να σχεδιάσουμε τρόπους ενίσχυσης των νέων συναδέλφων, τόσο σε γνωστικό επίπεδο, όσο και σε υλικό-οικονομικό για να μπορέσουν να ανταπεξέλθουν στις ανάγκες τους.
Η οργάνωση συνεδρίων και ημερίδων και η οικονομική διευκόλυνση συμμετοχής σ’ αυτά των συναδέλφων θα συμβάλλει στην γνωστική επάρκειά μας, σε μια περίοδο που οι αλλαγές στην νομοθεσία είναι κατακλυσμιαίες.
Στο σημείο αυτό κρίνω σκόπιμο να επισημάνω ότι απαιτείται εξορθολογισμός και διαφάνεια στα αυτεπάγγελτα, μιας και είναι ένας τομέας που εκτός του οικονομικού ενδιαφέροντος που έχει για τους συναδέλφους που ασχολούνται, ειδικά για τους νέους προσφέρει την δυνατότητα απόκτησης εμπειρίας που τους χρειάζεται για να καταξιωθούν επαγγελματικά.
- Εκτός όμως από τους νέους συναδέλφους μια ξεχωριστή κατηγορία συναδέλφων που χρειάζεται ειδική μέριμνα είναι οι γυναίκες δικηγόροι που είναι μητέρες, για τις οποίες δεν υπάρχει καμιά μέριμνα, αν και ασκούν το λειτούργημά τους κάτω από ασφυκτικές συνθήκες που δημιουργούνται από την προσπάθειά τους να διατηρήσουν ισορροπίες ανάμεσα στην οικογένεια και την δικηγορία. Γι΄ αυτό πρέπει να αναληφθούν συγκεκριμένες πρωτοβουλίες διευκόλυνσης τους στην καθημερινή άσκηση του επαγγέλματός τους, που γίνεται υπό δυσμενέστερες συνθήκες σε σχέση με εμάς τους άνδρες δικηγόρους.
- Ένα άλλο θέμα που μας ταλανίζει τα τελευταία δύο (2) χρόνια και δυστυχώς αντί να βελτιώνεται χειροτερεύει είναι το θέμα του Κτηματολογίου.
Κοινή διαπίστωση αποτελεί το γεγονός ότι το Κτηματολόγιο μας από αναπτυξιακό εργαλείο που ήταν έχει καταστεί αντιαναπτυξιακό και εμπόδιο σε πολλές επενδύσεις, ενώ η καθημερινή μας επαφή με το Κτηματολόγιο συνιστά πλέον μια τραυματική εμπειρία και ο καθένας μας έχει να περιγράψει τραγελαφικές καταστάσεις.
Η κατάσταση δεν πάει άλλο, πρέπει να παρέμβουμε δραστικά.
Πρέπει να μελετήσουμε με σοβαρότητα σε συνεργασία και με το Τεχνικό Επιμελητήριο το θέμα.
Είναι απαράδεκτο το Τεχνικό Επιμελητήριο να συντάσσει μελέτη σε σχέση με το Κτηματολόγιο και το Εθνικό Κτηματολόγιο και ο Δικηγορικός Σύλλογος να είναι βροντερά απών.
Τα χρόνια που πέρασαν από άγνοια ή εσκεμμένα δαιμονοποιήθηκε το Εθνικό Κτηματολόγιο.
Είναι όμως έτσι τα πράγματα?
Έγινε ποτέ μια σοβαρή και μελετημένη προσέγγιση σχετικά με το θέμα αυτό? ΟΧΙ
Απλώς ακούμε αφορισμούς χωρίς συγκεκριμένες αναλύσεις που θα μας πείσουν για το τι ακριβώς συμβαίνει και τι πρέπει να κάνουμε.
Στην “Γ.Σ” που έγινε τον Μάιο , προτείναμε από κοινού με άλλους συναδέλφους και έγινε δεκτό, να συγκροτηθεί από το Δ.Σ μια επιτροπή για να μελετήσει το θέμα και να υπάρξει νέα Γ.Σ για να το συζητήσουμε.
Δυστυχώς τίποτα δεν έγινε και στο θέμα αυτό, που αφέθηκε στην τύχη του.
Απλώς κατά καιρούς επανέρχεται στην δημοσιότητα το γεγονός ότι επίκειται η ένταξη μας στο Εθνικό Κτηματολόγιο.
Με την κατάσταση που επικρατεί σήμερα το Κτηματολόγιο θα πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο.
Έχω προτείνει και σε συνεντεύξεις που έχω δώσει ότι απαιτείται να διερευνήσουμε το θέμα της Διοικητικής ένταξης στο Εθνικό Κτηματολόγιο.
Η διοικητική ένταξη θα δώσει την δυνατότητα στο Εθνικό Κτηματολόγιο να διαθέσει κονδύλια, προσωπικό και μηχανολογικό εξοπλισμό για να μεταγραφούν οι χιλιάδες εκκρεμείς πράξεις και επιτέλους να μηχανογραφηθούν τα κτηματολογικά βιβλία.
Η διοικητική υπαγωγή ουδόλως θα επηρεάσει το νομικό καθεστώς του κτηματολογίου, το οποίο θα συνεχίσει να λειτουργεί με τη σημερινή νομική του μορφή.
Εξ άλλου από επαφές που είχα μου ειπώθηκε ότι δεν μπορεί να υπάρξει κτηματολογική ένταξη του Κτηματολογίου μας στο Εθνικό Κτηματολόγιο, αφού πρόκειται για ένα τελείως διαφορετικό νομικό καθεστώς.
Μπορεί όμως να υπάρξει διοικητική ένταξη κάτι που θα βοηθήσει στην μεταγραφή των εκκρεμών πράξεων και τον εκσυγχρονισμό του Κτηματολογίου μας με την μηχανογράφηση του, γεγονός θα δώσει λύση στο πρόβλημα.
Η σημερινή κατάσταση δεν πάει άλλο.
Ούτε οι κοκορομαχίες με τον κτηματολογικό δικαστή δίνουν διέξοδο και λύση.
Άντε και έφυγε, που κάποια στιγμή θα συμβεί, λύθηκε το πρόβλημα? ΟΧΙ
Αν δεν αλλάξουν οι διοικητικές δομές και αν δεν διατεθούν κονδύλια για εκσυγχρονισμό του κτηματολογίου η κατάσταση θα παραμείνει η ίδια, ίσως και χειρότερη.
Η νέα διοίκηση του Συλλόγου μας, πρέπει να αντιμετωπίσει το θέμα με άμεση προτεραιότητα, με σοβαρότητα και μελέτη.
Και βέβαια οι τελικές αποφάσεις μετά την σύνταξη της μελέτης και των επαφών που θα έχουμε θα ληφθούν από την Γενική Συνέλευση, με βάση όμως συγκεκριμένα δεδομένα που θα τεθούν και όχι με αφορισμούς, αοριστίες και δοξασίες.
6) Τελευταίο άφησα το θέμα του Δικαστικού Μεγάρου, η κατάσταση του οποίου προσβάλλει τον πολιτισμό μας.
Απαιτείται ενεργοποίησή μας προς το Υπουργείο Δικαιοσύνης για να κινηθούν οι διαδικασίες επισκευής του Δικαστικού μας Μεγάρου. Προς την κατεύθυνση αυτή μπορεί να βοηθήσει η Περιφέρεια και ο Δήμος Ρόδου, για την εκπόνηση της σχετικής μελέτης.
Σίγουρα η ανέγερση ενός σύγχρονου Δικαστικού Μεγάρου θα ήταν η καλύτερη λύση.
Όμως όταν υπήρξε η ευκαιρία αυτή την δεκαετία του 1990 δεν υλοποιήθηκε από εξωγενείς παράγοντες.
Ακολούθως τα τελευταία 15 χρόνια περίπου έγινε προσπάθεια επέκτασης των δικαστηρίων στο Παλαιό Νοσοκομείο.
Μάλιστα η συμβολή στο θέμα αυτό του αείμνηστου συναδέλφου Αναστάσιου Καραμάριου, υπήρξε σημαντική.
Όμως από τις προηγούμενες εκλογές του 2014 αυτή η προοπτική φάνηκε ότι είχε ναυαγήσει για λόγους που είχαν να κάνουν με το Υπουργείο Υγείας, το οποίο αρνήθηκε την παραχώρηση του γιατί θέλει να εγκαταστήσει εκεί τις Υπηρεσίες Πρωτοβάθμιας Υγείας.
Στις εκλογές του 2014 και αφού πλέον είχε γίνει φανερό ότι είχε ναυαγήσει η επέκταση των Δικαστηρίων στο Παλαιό Νοσοκομείο και μετά από προβληματισμό και έρευνα, πρότεινα να επεκταθεί το Δικαστικό Μέγαρο στο κτίριο που στεγάζεται η Λέσχη Αξιωματικών, το κτίριο της οποίας είχε στο μεταξύ περιέλθει στον Δήμο. Ένα κτίριο 2.000 τ.μ..
Για τον σκοπό αυτό έκανα επαφές με τον τότε Δήμαρχο κ. Κουσουρνά, ο οποίος δημόσια δήλωσε ότι βλέπει θετικά το θέμα αυτό, αφού η ταλαιπωρία εκατοντάδων πολιτών που συνωστίζονται καθημερινά στο Δικαστικό Μέγαρο αφορά όλες τις αρχές του τόπου, το ίδιο ισχύει και με τον νύν Δήμαρχο και συνάδελφο Φώτη Χατζηδιάκο, με τον οποίο είχα επανειλημένα σχετική επικοινωνία για το θέμα αυτό.
Δυστυχώς η Διοίκηση που εξελέγη το 2014 δεν συνέχισε αυτή την προσπάθεια παρά το γεγονός ότι μετά τις εκλογές έστειλα επιστολή, η οποία ουδέποτε εισήχθη στο Δ.Σ και βεβαίως ουδεμία επίσημη κρούση ή αίτημα υποβλήθηκε στον Δήμο, για να διερευνηθεί έστω το θέμα.
Σήμερα χαίρομαι γιατί συνυποψήφιοι μου μέλη, της απερχόμενης διοίκησης, συμφωνούν με την πρόταση αυτή, ως μόνη λύση, την οποία όμως το 2014 απέρριπταν χαρακτηρίζοντάς την ανέφικτη.
Όμως θα πρέπει να σας εξηγήσουν γιατί ολιγώρησαν τα τελευταία (4) χρόνια, όντας μέλη της απερχόμενης διοίκησης και μάλιστα από θέσεις ευθύνης.
Προκαλεί δε θυμηδία το γεγονός ότι μέλη της απερχόμενης διοίκησης και υποψήφιοι Πρόεδροι, λίγες ημέρες πριν τις εκλογές θυμήθηκαν να επισκεφθούν τον Περιφερειάρχη και τον Δήμαρχο για θέματα του Δικαστικού Μεγάρου, ενώ κάτι τέτοιο δεν σκέφθηκαν να το κάνουν τα (4) χρόνια που ήταν στην διοίκηση.
κ.κ Συνάδελφοι
Προσπάθησα συμπυκνωμένα να σας εκθέσω τις προτάσεις και απόψεις μου και τις προτεραιότητες που θεωρώ σημαντικές και πρέπει να ασχοληθεί ο νέος Πρόεδρος και το νέο Δ.Σ που θα προκύψει από τις επικείμενες εκλογές για την επόμενη τετραετία.
Δεν υπάρχει άλλος χρόνος για χάσιμο ούτε εφησυχασμό.
Ανταποκρινόμενος στην πρόκληση αυτή και έχοντας επίγνωση της πιο πάνω δύσκολης κατάστασης και πιστεύοντας πώς ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ,
- χωρίς εξαρτήσεις, φανατισμούς, και ιδεοληψίες,
- αλλά με σαφή ιεράρχηση των προτεραιοτήτων και διατύπωση ρεαλιστικών και εφαρμόσιμων προτάσεων,
- με έμφαση στην αλληλεγγύη, με αποτελεσματικότητα και πάντα με συλλογική δράση ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ να βρούμε τις απαντήσεις σε αρκετά προβλήματα και να αναστρέψουμε την κατάσταση.
Κατέρχομαι σ’ αυτές τις εκλογές ως ίσος προς ίσο.
Δεν πιστεύω ότι είμαι ο “Μεσσίας” που θα λύσει όλα τα προβλήματα με μιας ή ότι με κάποιο μαγικό τρόπο θα γίνουν όλα όπως πρέπει.
Έχω όμως την διάθεση την πείρα και την θέληση να ασχοληθώ και παλέψω για την υλοποίηση των παραπάνω προτάσεων.
κ.κ. Συνάδελφοι
Το δίλλημα και διακύδευμα των επικείμενων εκλογών είναι εάν θα υπάρξει ανανέωση της διοίκησης του Συλλόγου μας σε πρόσωπα, ιδέες και πρακτικές ή εάν θα συνεχισθεί η μέχρι σήμερα κατάσταση και νοοτροπία.
Κυριολεκτικά η απάντηση βρίσκεται στο χέρι σας.
Πιστεύω ότι δεν πρέπει να αφήσουμε την ευκαιρία να πάει χαμένη.
Πιστεύω ότι ο Σύλλογος μας πρέπει να γυρίσει σελίδα και να πάμε σε μια νέα εποχή αφήνοντας πίσω μας τις μέχρι σήμερα παθογένειες.
