Κατηγορηματικός, στην σημερινή συνέντευξη που παραχώρησε στην «δημοκρατική», εμφανίζεται ο πρόεδρος της Ένωσης Ποινικολόγων και Ασκούμενων Δικηγόρων κ. Βασίλης Ταουξής, σχετικά με την «κόντρα» που έχει ξεσπάσει τον τελευταίο καιρό ανάμεσα στην Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων και την κυβέρνηση.
Παρά το γεγονός πως συμφωνεί ότι πρόκειται για σύγκρουση, ο κ. Ταουξής δεν εκτιμά ότι πρόκειται για θεσμική κρίση αλλά για μια προσπάθεια διαγκωνισμού ανάμεσα στις δύο εξουσίες, την εκτελεστική και την δικαστική, η οποία δεν είναι καινούργια καθώς και στο παρελθόν έχουν σημειωθεί (και έχουν δει το φως της δημοσιότητας) ανάλογες αποκαλύψεις, προσπαθειών χειραγώγησης της Δικαιοσύνης στην Ελλάδα.
Η συνέντευξη αναλυτικά:
• Κύριε Ταουξή,θα ήθελα να ξεκινήσουμε με την πρόσφατη «κόντρα» που ήρθε στην δημοσιότητα η οποία φαίνεται ότι αναπτύσσεται εδώ και καιρό, ανάμεσα στην κυβέρνηση και στην Δικαιοσύνη. Πώς το σχολιάζετε;
Πρόσφατα πραγματοποιήθηκε η γενική συνέλευση της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων που έγινε στην αίθουσα του Αρείου Πάγου με πάνω από 1.000 συμμετοχές. Προσωπικά, ως πρόεδρος της Ένωσης Ποινικολόγων και Μαχομένων Δικηγόρων, είμαι και μέλος του δ.σ. της Ένωσης. Αυτό που μου προκαλεί εντύπωση, είναι ότι στην Ελλάδα πολλές φορές έχουμε μικρή μνήμη. Και το λέω αυτό, διότι αυτό που παρακολουθούμε να εξελίσσεται ανάμεσα στην κυβέρνηση και στην Δικαιοσύνη, δεν είναι καινούργιο. Επειδή είμαι πολλά χρόνια στην δικηγορία, μπορώ να πω ότι όποιος κι αν βρισκόταν στην κυβέρνηση, προσπάθησε να χειραγωγήσει την Δικαιοσύνη. Είναι πολλές οι περιπτώσεις και τα παραδείγματα που μπορώ να σας θυμίσω από την εποχή του Ανδρέα Παπανδρέου και μέχρι σήμερα. Ανέκαθεν οι κυβερνήσεις επιχείρησαν να θέσουν υπό τον έλεγχό τους την Δικαιοσύνη. Αυτό το…. ‘πίνγκ πόνγκ’ συνεχίζεται εδώ και πολλά χρόνια. Ανέκαθεν υπάρχει η δυνατότητα των κυβερνητικών να επιλέγουν και να διορίζουν τους αρεστούς τους, στις ηγεσίες των μεγάλων δικαστηρίων. Έχουμε πολλά παραδείγματα ακόμη και σε εποχές όπου επιλέχθηκε πρόεδρος του Αρείου Πάγου, ο οποίος βρισκόταν πολλές θέσεις πίσω στην ιεραρχία.
Συμφωνώ ότι πρόκειται για μια πολύ κακή πρακτική, ότι θα πρέπει να αλλάξει το σύστημα και ίσως να πρέπει να αλλάξει και το Σύνταγμα. Διότι η δυνατότητα της εκάστοτε κυβέρνησης να διορίζει τους επικεφαλής των ανωτάτων δικαστηρίων, προέρχεται από τις διατάξεις και τις επιταγές του Συντάγματος. Αυτό θα πρέπει κάποτε να σταματήσει και να εξετάσει ο νομοθέτης ένα άλλο μοντέλο.
• Ωστόσο, η Δικαιοσύνη δέχεται πολλά πυρά και για τις διάφορες αποφάσεις που λαμβάνονται.
Κοιτάξτε, είναι κι αυτό ένα βασικό ζήτημα. Κάποτε, θα πρέπει να πούμε και τα πράγματα με το όνομά τους. Οι δικαστικές αποφάσεις δεν θα πρέπει να μένουν στο απυρόβλητο και να μην μπορεί να ασκήσει κανένας κριτική γι αυτές. Όπως ασκούμε κριτική στη νομοθετική και στην εκτελεστική εξουσία, θα πρέπει να υπάρχει το περιθώριο να ασκούμε κριτική (καλόπιστη, πάντα) και στην δικαστική εξουσία.
• Βέβαια, έχουν δει την δημοσιότητα διάφορες ανάλογες αποκαλύψεις για προσπάθεια χειραγώγησης κ.λπ. αλλά αυτή η «σύγκρουση» δεν μένει μόνον σε αυτό. Υπάρχει έντονο το στοιχείο της αμφισβήτησης για το ό,τι η Δικαιοσύνη δεν κάνει καλά την δουλειά της. Αυτό δεν μας φέρνει στα όρια μιας θεσμικής κρίσης;
Δεν θα την ονόμαζα θεσμική κρίση. Το ζήτημα θα το ονόμαζα ως διαγκωνισμό των δύο εξουσιών για το ποιος θα επικρατήσει, ποιος θα πάρει το πάνω χέρι. Η κυβέρνηση θέλει να ελέγξει κάποια πράγματα. Π.χ. γίνεται μια μάχη για το αν πρέπει να υποβάλλουν πόθεν έσχες οι δικαστές. Και σας ρωτώ: δεν είναι αυτονόητο να γίνεται αυτό; Γιατί να υποβάλλεται ο οποιοσδήποτε σε πόθεν έσχες και όχι οι δικαστές; Άλλωστε χειρίζονται πολλές λεπτές υποθέσεις και μάλιστα πολλές φορές, με οικονομικό περιεχόμενο. Έχουμε δει και φαινόμενα όπου το modus Vivendi κάποιων, δεν συνάδει με τα εισοδήματά του. Γιατί να εξαιρείται η Δικαιοσύνη; Νομίζω πως πρέπει να βάλουμε την λογική να λειτουργήσει σε αυτή την περίπτωση. Ξέρετε, σε αυτή την χώρα δεν χρειαζόμαστε ευφυίες. Κοινή λογική χρειαζόμαστε και διάθεση απλής συνεργασίας.
Η κυβέρνηση έχει δυσαρεστηθεί από την Δικαιοσύνη, επειδή το Συμβούλιο της Επικρατείας, ακύρωσε το νόμο για τα τηλεοπτικά κανάλια. Η πολιτική ηγεσία του υπουργείου, προσπαθεί να ποδηγετήσει την Δικαιοσύνη γι αυτή την απόφαση. Προσωπικά, πιστεύω πως όποια κυβέρνηση κι αν ανέβει, η «κόντρα» αυτή με την Δικαιοσύνη θα συνεχιστεί.
• Εσείς ως ποινικολόγος, πώς θα χαρακτηρίζατε όμως τις κυβερνητικές αποφάσεις σε περιπτώσεις που ελήφθησαν αποφάσεις οι οποίες κρίνονται αντισυνταγματικές; Μήπως θα πρέπει να καθίσουν και οι δύο εξουσίες στο τραπέζι και να κάνουν έναν ειλικρινή διάλογο;
Κοιτάξτε, προσωπικά θα έλεγα ότι οι περικοπές σε μισθούς και συντάξεις στο πλαίσιο των μνημονιακών δήθεν υποχρεώσεων, είναι αντισυνταγματικές. Ο διάλογος είναι απαραίτητος, αλλά προϋποθέτει ομόνοια σε ένα μίνιμουμ παραδοχών σε μια σειρά από βασικά προβλήματα μέσα στην Βουλή. Όταν τα κόμματα λένε ότι ψηφίζονται νομοσχέδια με μόνον 153 ψήφους με τα οποία δεν συμφωνούν και θέλουν να τους καταργήσουν αργότερα, θα πρέπει να είναι πιο ειλικρινής. Δεν είναι όλοι οι νόμοι για τα σκουπίδια…
Θα σας πώ γιατί το λέω αυτό. Τα τελευταία χρόνια, στα ύπατα σκαλοπάτια της Δικαιοσύνης, βλέπουμε δικαστές που γίνονται υπουργοί. Τι σημαίνει αυτό; Μέχρι χτες ήταν ένας εκπρόσωπος της ανεξάρτητης και αδέκαστης Δικαιοσύνης και σήμερα, είναι βουλευτής ή υπουργός ενός κόμματος σε μια κυβέρνηση; Όλα τα προηγούμενα χρόνια τι έκανε λοιπόν;
Προσωπικά, πιστεύω ότι και οι δύο πλευρές έχουν ευθύνες. Μην ξεχνάτε ότι τα τελευταία χρόνια της κρίσης, οι λαϊκές τάξεις είναι αντιμέτωπες με ένα σωρό περικοπές σε μισθούς και συντάξεις και μόλις πρόσφατα, μαθαίνουμε ότι βγαίνει ένα αναδρομικό επίδομα μερικών χιλιάδων ευρώ για τον κλάδο μόνο των δικαστών; Αυτό δεν θα έπρεπε να ισχύει και για τους ένστολους; Για τους απλούς πολίτες; Νομίζω ότι πρέπει να είναι περισσότερο ειλικρινείς και οι δύο πλευρές.
• Επειδή εκφράζετε μια άλλη θέση θέλω να σας ρωτήσω, κατά την άποψή σας, τι πρέπει να γίνει τελικά; Γιατί να συνεχίζεται αυτή η «κόντρα» που αγγίζει τα όρια της θεσμικής κρίσης ανάμεσα στις δύο εξουσίες; Άλλωστε δεν κρίνεται θετικό και για τους πολίτες που παρακολουθούν αυτή την υπόθεση.
Προσωπική μου άποψη είναι ότι πρέπει να αλλάξει το σύστημα και να γίνουν αλλαγές στο Σύνταγμα. Θα σας φέρω ακόμη ένα παράδειγμα.
Γιατί ο συνταξιούχος δικαστής να τοποθετείται έμμισθος, επικεφαλής πρόεδρος σε οποιαδήποτε ανεξάρτητη αρχή ή σε άλλες θέσεις; Χάθηκαν στελέχη που είναι τεχνοκράτες, οικονομολόγοι, αξιόλογοι νομικοί με πείρα που έχουν θητεύσει και σε άλλα αξιώματα, δεν μπορούν να ασκήσουν αυτά τα καθήκοντα; Γιατί να είναι οι συνταξιούχοι δικαστές; Και με ποια κριτήρια επιλέγονται εκτός του κομματικού;
Αυτά που σας αναφέρω τα έχει ήδη δηλώσει ο πρόεδρος της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων κ. Χριστόφορος Σεβαστίδης, ζητώντας να σταματήσουν αυτού του είδους οι διορισμοί που έχουν κομματικά κριτήρια.
• Η αλήθεια είναι πως είχε δημιουργηθεί και πρόσφατα ένα ζήτημα με την πρώην Πρόεδρο του Αρείου Πάγου, ενώ συνήθως οι πρόεδροι σε διάφορες τέτοιες θέσεις, επιλέγονται από τις κυβερνήσεις.
Είναι πάντα στην ευχέρεια της εκάστοτε κυβέρνησης να επιλέγει τον πρόεδρο του Αρείου Πάγου, τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, τον πρόεδρο του ΣτΕ, τον πρόεδρο του Ελεγκτικού Συνεδρίου, τον πρόεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους. Βεβαίως, θέλω να πω ότι προσωπικά δηλώνω την εκτίμησή μου στα πρόσωπα των τριών δικαστών, του κ. Βασίλη Πέππα, της κας Ξένης Δημητρίου και του κ. Σακελλαρίου με τους οποίους όχι μόνον γνωριζόμαστε, αλλά συνδιοργανώνουμε συνέδρια και ημερίδες, συνεργαζόμαστε και συζητάμε τους προβληματισμούς μας. Πολλές φορές και οι ίδιοι προσπαθούν να βρουν τρόπους να βελτιώσουν την καθημερινότητα των δικαστών, των δικηγόρων, της λειτουργίας των δικαστηρίων. Καταλαβαίνετε πως αυτοί οι προβληματισμοί και οι θέσεις, μας απασχολούν και βεβαίως θέλουμε κι εμείς ως δικηγόροι αλλά και οι ίδιοι οι δικαστές να βρεθούν λύσεις σε τέτοια ζητήματα που είναι πολύ σοβαρά.
«Οι περικοπές σε μισθούς και συντάξεις είναι αντισυνταγματικές»
