Γράφει
ο Νεκτάριος Καλογήρου
Συνολικά 74 εκπλειστηριασμοί ακινήτων έχουν ήδη προγραμματιστεί από το Ειρηνοδικείο Ρόδου μέχρι τον Σεπτέμβριο του τρέχοντος έτους. Οι 57 από αυτούς επισπεύδονται από τράπεζες και αφορούν δανειακές συμβάσεις εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ που βρίσκονται στο «κόκκινο» εδώ και χρόνια. Την ίδια στιγμή, στο έτος 2017 εκδόθηκαν από το Πρωτοδικείο της Ρόδου 224 αποφάσεις που αφορούσαν άρση προσημειώσεων από ακίνητα, λόγω εξόφλησης δανείου. Σήμερα Πέμπτη 25 Ιανουαρίου, το πινάκιο του Πρωτοδικείου Ρόδου έχει 64 υποθέσεις, από τις οποίες οι 25 αφορούν ανακοπές για «Εντολές Διαταγής Πληρωμής» έναντι τραπεζών. Η Ρόδος από τη μία πλευρά κρατά αντοχές στο εθνικό ξεπούλημα, ωστόσο από την άλλη δεν μπορεί να ξεφύγει από την τραπεζοκεντρική πραγματικότητα που βιώνει ολόκληρη η Ελλάδα.
Η Ρόδος έχει αποδειχθεί εξαιρετικά ανθεκτική, και την αντοχή της αυτή τη στηρίζει στην απίστευτα σκληρή δουλειά των ανθρώπων της. Από τον Μάρτιο έως και τον Οκτώβριο η καθημερινή, 12ωρη έως και 16ωρη εργασία (πολύωρη και κατά τους χειμερινούς μήνες) δεν αφήνει περιθώρια αδυναμίας, γι’ αυτό και οι επιχειρήσεις που διατηρούν σοβαρό προφίλ, όπως και εκείνες που είναι προσανατολισμένες στο να δουλεύουν ανεξάρτητα από τις συνθήκες που επικρατούν στο περιβάλλον, έχουν καταφέρει να επιβιώσουν την περίοδο της οικονομικής κρίσης.
Ωστόσο, η πορεία προς τη σταθεροποίηση της οικονομίας δεν σημαίνει ότι οι τοπικές επιχειρήσεις θα μπορέσουν να πολλαπλασιάσουν τα κέρδη τους, ή θα ζήσουν μια καινούργια περίοδο παχέων αγελάδων. Αντιθέτως, τώρα αρχίζει μια πιο δύσκολη περίοδος, με πιο υψηλές απαιτήσεις για τους επιχειρηματίες και με το τέρμα να χάνεται σε αόριστο χρονικό ορίζοντα.
Πιο σκληρός αγώνας
για τους επιτηδευματίες – επιχειρηματίες
Οι επιχειρήσεις σήμερα λειτουργούν ως εκδιδόμενες γυναίκες που έχουν υποχρέωση να αποδίδουν τις εισπράξεις τους προς δύο πάτρονες: Η πιο σκληρή είναι το Ελληνικό Δημόσιο, που το τελευταίο χρονικό διάστημα έχει επιδοθεί σε «χορό» κατασχέσεων τραπεζικών λογαριασμών, υιοθετώντας πολιτική τιμωρίας προς εκείνους που αδυνατούν να πληρώσουν.
Είναι η πρώτη φορά στην ιστορία της οικονομίας, που το κράτος (χωρίς να παρέχει τίποτα) διεκδικεί ποσοστά που φτάνουν το 80% από όλες τις εισπράξεις των επιχειρήσεων και των ελεύθερων επαγγελματιών. Δεν έχει γίνει γνωστός ο αριθμός των κατασχεμένων τραπεζικών λογαριασμών στη Ρόδο, ωστόσο παράγοντες του τραπεζικού συστήματος περιέγραψαν στη «δημοκρατική» ότι «αυτό που συμβαίνει με τις κατασχέσεις δεν έχει προηγούμενο. Το Δημόσιο ενημερώνει όλες τις τράπεζες για τις οφειλές των προσώπων και με συνοπτικές διαδικασίες κατάσχει τους λογαριασμούς». Το πιο τραγικό είναι πως κατάσχονται όχι μόνο τα χρήματα που υπάρχουν κατατεθειμένα, αλλά κατάσχονται και οι μελλοντικές καταθέσεις! Αυτό σημαίνει, ότι αν για παράδειγμα ένας ξενοδόχος έχει να καταβάλει ετήσιο ΕΝΦΙΑ 200.000 ευρώ, τότε αυτό το ποσό εγγράφεται στον τραπεζικό λογαριασμό και όλα τα χρήματα που εισρέουν και θα εισρέουν εκεί, αμέσως θα δεσμεύονται μέχρι να πληρωθεί ο φόρος. Μάλιστα, επειδή τα capital controls απαγορεύουν τη δημιουργία νέου τραπεζικού λογαριασμού, αυτομάτως ο ξενοδόχος ή ο κάθε επιχειρηματίας πλέον δεν μπορεί να κάνει τίποτα εάν δεν είναι τακτοποιημένες οι παράλογες απαιτήσεις προς το Δημόσιο.
Πρέπει να σημειωθεί ότι κατασχέσεις γίνονται και για οφειλές προς τα ασφαλιστικά ταμεία (σήμερα ΕΦΚΑ). Προς το παρόν η προτεραιότητα που έχει δοθεί αφορά τις εργοδοτικές εισφορές κι όχι τις προσωπικές εισφορές. Δηλαδή, αν κάποιος εργοδότης οφείλει 10.000 ευρώ εισφορές για το ΙΚΑ των εργαζομένων του κι 20.000 ευρώ για το προσωπικό του ΤΕΒΕ (ΟΑΕΕ), τότε η κατάσχεση του τραπεζικού λογαριασμού θα αφορά τις 10.000 του ΙΚΑ.
Ο ρυθμός των κατασχέσεων τραπεζικών λογαριασμών γίνεται με ταχύτατη συχνότητα. Με την ίδια ταχύτητα σχεδιάζεται να γίνεται και η διαδικασία κατασχέσεων ακινήτων για χρέη προς το Δημόσιο, όπως δρομολογείται για να εφαρμοστεί από τον Μάιο του 2018. Με αυτό ως δεδομένο, ίσως στο μέλλον, μαζί με την Εργατική Πρωτομαγιά, να τιμάται και η Επιχειρηματική Πρωτομαγιά, ως φόρος τιμής σε όλους εκείνους τους επιχειρηματίες που τιμωρούνται καθημερινά από τις ακολουθούμενες πολιτικές.
Οι δυσκολίες του επιχειρηματικού κόσμου, δεν απορρέουν μόνο από τις απαιτήσεις του Δημοσίου.
Είναι γνωστό ότι η συντριπτική πλειοψηφία των επιχειρήσεων έχουν υψηλό δανεισμό. Πρόκειται για δανεισμό που προέρχεται από δύο περιόδους: Η πρώτη, πριν το έτος 2008, κατά την οποία οι τράπεζες χορηγούσαν αφειδώς χρήμα και προς πάσα κατεύθυνση. Η δεύτερη, όταν ξέσπασε πια η κρίση των ακινήτων (μετά το 2008) οι τράπεζες εξεβίασαν τους πελάτες τους να υπογράψουν νέες δανειακές συμβάσεις, με πρόσθετες εγγυήσεις, καθώς οι νέες, μειωμένες τιμές των ακινήτων δεν μπορούσαν να καλύψουν το αρχικό κεφάλαιο του δανεισμού. Πόσοι και πόσοι Ροδίτες πέρασαν από τα τραπεζικά γραφεία, υποκύπτοντας στον εκβιασμό «Νέα σύμβαση με πρόσθετες εγγυήσεις ή άμεση απαίτηση των χρημάτων του δανείου». Οι δύο αυτές περίοδοι (πριν και μετά το 2008) λειτούργησαν συνδυαστικά.
Μέσα σε αυτό το σκηνικό πρέπει σήμερα να λειτουργήσει ο σύγχρονος ελεύθερος επαγγελματίας και επιχειρηματίας. Ο μύθος του Σίσυφου με το ατέρμονο μαρτύριο επαναλαμβάνεται στην Ελλάδα του Σήμερα.
Οι «αόρατοι» πλειστηριασμοί αλλάζουν τον τόπο
Τα στοιχεία που συγκέντρωσε η «δημοκρατική» δείχνουν ότι η Ρόδος, κατ’ αναλογία με την υπόλοιπη Ελλάδα, διατηρεί χαμηλό ποσοστό εκπλειστηριασμού ακινήτων. Από τα 3977 ακίνητα που θα βγαίνουν στο «σφυρί» μέχρι τον Σεπτέμβριο του τρέχοντος έτους, μόνο τα 74 αφορούν το νησί. Από τα ακίνητα της Ρόδου, τα 57 επισπεύδονται από τράπεζες και τα υπόλοιπα από ιδιώτες που διεκδικούν οφειλές.
Σημειώνεται ότι η όλη διαδικασία δρομολογήθηκε από το Ειρηνοδικείο Ρόδου. Με την εισαγωγή του θεσμού των Ηλεκτρονικών Πλειστηριασμών, τα στοιχεία αυτά θα αλλάξουν. Τα ακίνητα θα αλλάζουν χέρια μέσα από διαδικασίες που δεν θα γίνονται γνωστές, παρά μόνο όταν έρχεται η στιγμή των εξώσεων. Οι τράπεζες θα διευκολυνθούν σημαντικά από την εξέλιξη αυτή, καθώς βασική τους επιδίωξη είναι να πουλήσουν και να κλείσουν όσο το δυνατόν πιο γρήγορα όλες τις παλιές, δικές τους αμαρτίες.
Υπενθυμίζεται ότι στους πλειστηριασμούς ακινήτων δεν υπάρχει η έννοια του «άγονου αποτελέσματος». Ακόμα κι αν δεν υπάρχει ενδιαφερόμενος, οι τράπεζες τελικά παίρνουν το ακίνητο διότι φοβούνται πως την επαύριο θα το πάρει κάποιος άλλος πιστωτής.
«Οσες διαδικασίες αναγκαστικού πλειστηριασμού ακινήτου γνωρίζω, αφορούν δανειολήπτες που πήραν χρήματα και μετά εξαφανίστηκαν» δήλωσε προς τη «δημοκρατική» ο δικηγόρος Γιώργος Μαυρομάτης. Ο ίδιος ως επαγγελματίας γνωρίζει καλά το τραπεζικό σύστημα, καθώς μεταξύ των πελατών του συγκαταλέγονται μεγάλα, χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Τα στοιχεία που έδωσε ο κ. Μαυρομάτης προς τη «δημοκρατική» δείχνουν ότι «στη διάρκεια του περασμένου έτους εκδόθηκαν 525 αποφάσεις ασφαλιστικών μέτρων. Από αυτές οι 224 αφορούσαν άρση προσημειώσεων λόγω εξόφλησης δανείων. Το στοιχείο αυτό μας δείχνει ότι υπάρχει μια σοβαρή προσπάθεια εκείνων που πραγματικά ενδιαφέρονται για τη δουλειά τους και την περιουσία τους ώστε να παλέψουν και να πληρώσουν τις οφειλές τους».
Ο αγώνας που περιέγραψε ο κ. Γιώργος Μαυρομάτης είναι πραγματικός, όπως είναι πραγματικό και το σημερινό πινάκιο που δείχνει ότι από τις 64 υποθέσεις που θα εξεταστούν, οι 25 αφορούν ανακοπές αναγκαστικών διαταγών πληρωμής έναντι τραπεζών.
Κυκεώνας η ελληνική πραγματικότητα
Οι αρχαίοι Ελληνες ονόμαζαν «Κυκεώνα» ένα συγκεκριμένο ποτό που δημιουργούσαν με πολλά και ανόμοια υλικά. Ο ίδιος κυκεώνας ρέει και σήμερα στην καθημερινότητα των Ελλήνων. Ανόμοιες καταστάσεις που όλες έχουν εξαιρετικά μεγάλο βαθμό δυσκολίας. Η ζωή όλων έχει γίνει υπέρμετρα δύσκολη και είναι πραγματικά άδικο να χάνεται τόσος χρόνος και τόση φαιά ουσία σε θέματα ανούσια. Είναι σίγουρο ότι ο ιστορικός του μέλλοντος, κοιτάζοντας πίσω στην Ελλάδα του Σήμερα θα έχει να καταλογίσει στους Ελληνες την έλλειψη σκέψης, προβληματισμού και αντίδρασης στην καταδυνάστευση της περιουσίας, της ελευθερίας και της αξιοπρέπειάς του.
