Ο αντιδήμαρχος Δημόσιας Υγείας και Κοινωνικής Πολιτικής κ. Γιώργος Τριάντος, στην συνέντευξή του στην «δ», περιέγραψε καταστάσεις που θα έπρεπε να είναι το θέμα συζήτησης και προβληματισμού, όλων μας, κυρίως όσων κοιμούνται και ξυπνούν με το όραμα της «κανονικότητας». Οπου κανονικότητα, σίγουρα δεν σημαίνει τα προβλήματα να αυξάνονται αλλά να μειώνονται. Και μάλιστα προβλήματα που αφορούν την αξιοπρέπεια, την υγεία, την ευζωία των πολιτών. Αύξηση των αστέγων, αύξηση παιδικής κακοποίησης, ενδοοικογενειακής βίας και χρήσης ναρκωτικών, ούτε κανονικότητα την λες, ούτε ανάπτυξη. Ας ρίξουμε μια προσεκτική ματιά σε όσα περιγράφει ο κ. Τριάντος να κρύβονται πίσω από τη… λαμπερή μας βιτρίνα και την εικονική μας κανονικότητα:
«Ασχολούμενος με τον εθελοντισμό είχα μια εικόνα για την κατάσταση πίσω από τη βιτρίνα. Η εικόνα αυτή όμως μεγεθύνεται και προβληματίζει κάθε μέρα. Οι ανάγκες αντί να μειώνονται, αυξάνονται, η αστεγία έχει αρχίσει να παίρνει διαστάσεις, τα φαινόμενα κακοποίησης (ιδιαίτερα παιδιών) παρουσιάζουν αυξητικές τάσεις, όπως και τα φαινόμενα ενδοοικογενειακής βίας και γενικά πρέπει να ανησυχούμε παρά να είμαστε εφησυχασμένοι. Δυστυχώς δομές για υποδοχή και φιλοξενία αστέγων, έστω και με την μορφή υπνωτηρίων δεν υπήρξαν μέχρι τώρα, ούτε υπήρξε κάποια πρόβλεψη. Είναι ένα πρόβλημα που πρέπει να το κοιτάξουμε με προσοχή και επιμέλεια. Είναι δύσκολη προσπάθεια γιατί όταν υπήρχαν τα σχετικά ευρωπαϊκά προγράμματα δεν αξιοποιήθηκαν για το σκοπό αυτό και θα πρέπει εξ’ αρχής να γίνει όλη η προεργασία και εργασία για να αντιμετωπιστεί η έλλειψη στον τομέα αυτό. Ένα άλλο μεγάλο πρόβλημα είναι η μάστιγα των ναρκωτικών και η καθημερινή εικόνα των χρηστών, που λόγω γειτνίασης του χώρου των υπηρεσιών μας με τον ΟΚΑΝΑ, είναι ρεαλιστική και απαράδεκτη. Αν και η αντιδημαρχία μου και οι υπηρεσίες μας δεν έχουν άμεση αρμοδιότητα και παρέμβαση στο πρόβλημα αυτό, εν τούτοις υποχρέωσή μας είναι να ασχοληθούμε με το πρόβλημα, να “αναγκάσουμε” άλλους φορείς σε συνεργασία και πράξεις, ώστε αφ’ ενός να εξασφαλίσουμε ένα σωστό και υγιές περιβάλλον χρήσης σε ειδικούς χώρους, απομάκρυνση των χρηστών από τη δημόσια έκθεση και παράλληλα τη δημιουργία συμβουλευτικού σταθμού στους χώρους αυτούς.»
