Απόψεις

Ένας Νέος Ποδοσφαιρικός Αγώνας

Πριν μερικά χρόνια είχα περιγράψει έναν αγώνα που είχε διεξαχθεί στο γήπεδο Καραϊσκάκη, μεταξύ των ομάδων του Απελπισιακού και του Ταλαιπωρικού. Είμαι βέβαια ποδοσφαιρόφιλος αλλά όχι και μεταδότης των αγώνων ή εάν προτιμάτε περί το «ελληνικότερον» Σπίκερ. Όμως παρά ταύτα αφιερώνω στους αναγνώστες την εν λόγω μετάδοση και περιγραφή.

Επειδή πάντοτε η μετάδοση των αγώνων είναι ενδιαφέρουσα σκέφτηκα να μεταφέρω τον ποδοσφαιρικό αγώνα τον οποίον και σήμερα παρακολουθούμε μεταξύ κυρίως του Πρωτοποριακού και του Πολακιστικού. Είναι δε βέβαιο ότι ο Πρωτοποριακός προηγείται της ομάδας του Πολακιστικού με σκόρ 6-2 που και αυτά τα δύο γκόλ είναι αυτογκόλ. Τούτο δε διότι ο Πολακιστικός δεν γνωρίζει να παίζει ποδόσφαιρο. Σε όλη την διάρκεια του αγώνα συνέχεια διαμαρτύρεται διότι δήθεν ο διαιτητής δεν σφυρίζει πέναλτι ή φάουλ και επειδή οι διαμαρτυρίες αυτές είναι ανυπόστατες αντί να φροντίσει να παίξει καλύτερα διαμαρτύρεται για να καλύψει τα κενά του, με αποτέλεσμα ο διαιτητής να του έχει βγάλει δύο κίτρινες κάρτες, οπότε η επόμενη θα είναι οπωσδήποτε κόκκινη.

Υπάρχουν βέβαια και οι άλλες ομάδες όπως του Ανυπαρξιακού, που από την πρώτη κατηγορία κινδυνεύουν να υποβιβαστούν στην Β΄ Εθνική και είναι και η ομάδα της Ελληνικής Λύσης Ματζουνιών που προσπαθώ τόσο καιρό να καταλάβω σε ποιο ζήτημα θα δώσει Ελληνική Λύση εκτός και αν δώσει την λύση που έδωσε ο Πούτιν πλήν όμως δεν διαθέτει τον κατάλληλο οπλισμό. Εκτος και αν Ελληνική Λύση είναι να τρώμε όλοι ματζούνια.

Βέβαια να μην παραλείψω να αναφερθώ και στον πραγματικά όχι μόνο συμπαθή αλλά και αγαπητό Κουτσούμπα που όπως είπε ο Λαζόπουλος σε μια επιθεώρηση του «το εργοστάσιο στην Μόσχα έχει κλείσει αλλά η αντιπροσωπεία στην Ελλάδα παραμένει».

Να προσθέσω δε εδώ ότι όχι μόνο το εργοστάσιο έχει κλείσει αλλά ο Πούτιντο γκρέμισε εξ ολοκλήρου και προσχώρησε στα βαθειά νερά του καπιταλισμού. Τώρα μάλιστα που κατέλαβεκαι την Ουκρανία, φαίνεται ότι θέλει να αναστήσει την παλαιά Ένωση των Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών αλλά με την φιλοσοφία και την πρακτική του καπιταλισμού. Και έτσι ο αγαπητός και συμπαθής Κουτσούμπας περιορίστηκε να αναφέρεται πλέον θεωρητικά στα

δικαιώματα του εργαζόμενου λαού, τα οποία βέβαια προστατεύονται από την νομοθεσία και τις συνδικαλιστικές ενώσεις των εργαζομένων. Όμως και η φωνή αυτή του Κουτσουμπά δεν κάνει κακό.

Με τα όσα παραπάνω ανέφερα ποδοσφαιροποίησα άθελα μου την πολιτική ζωή του τόπου μας. Ευτυχώς όμως στην χώρα μας λειτουργούν οι θεσμοί και ιδία η έκφραση της βούλησης και της θέσης του καθενός σε αντίθεση με την γείτονα χώρα στην οποία εκφράζεται μόνο η βούληση και η θέση του ενός ανδρός ο οποίος ελέγχει όλες τις θεσμικές δομές της χώρας του και αλίμονο σε όποιον διαφοροποιηθεί.

Ρόδος, 24 Φεβρουαρίου 2022

Με εκτίμηση

Κωνσταντίνος Σαρής

Σχολιασμός Άρθρου

Τα σχόλια εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Η Δημοκρατική δεν υιοθετεί αυτές τις απόψεις. Διατηρούμε το δικαίωμα να διαγράψουμε όποια σχόλια θεωρούμε προσβλητικά ή περιέχουν ύβρεις, χωρίς καμμία προειδοποίηση. Χρήστες που δεν τηρούν τους όρους χρήσης αποκλείονται.

Σχολιασμός άρθρου