Η Σύνοδος Κορυφής της Ε.Ε, στις 23 Απρίλη, αποφάσισε την θεσμοθέτηση ειδικού κοινού ευρωπαϊκού ταμείου, για την ανάκαμψη από τη μεγάλη ύφεση που προκάλεσε η πανδημία του covid-19.
Όμως, δεν αποφασίστηκε, ότι τα κράτη μέλη θα επιχορηγηθούν. Αυτό προμηνύει, πως η χρηματοδότηση θα γίνει με μορφή δανεισμού !
Για την Ελλάδα – αν η Ε.Ε αποφασίσει, να δανειστούν οι χώρες, μέσω του Ε.S.M – θα είναι ότι χειρότερο, γιατί έτσι θα εκτιναχθεί το δημόσιο χρέος, σε δισθεώρητα ύψη ! Και μην ξεχνούμε, πως η πανδημία ανεβάζει το δημόσιο χρέος της χώρας μας, πάνω από 200% του Α.Ε.Π (σύμφωνα με την εκτίμηση του δ.ν.τ), πριν από τον τυχόν νέο δανεισμό
Κάνοντας μια σύντομη αναδρομή στα πρόσφατα επίπεδα του ελληνικού δημόσιου χρέους, θα θυμηθούμε, ότι :
- στο τέλος του 2014 το δημόσιο χρέος της χώρας μας ήταν 312,6 δις €,
- στο τέλος του 2018 είχε φθάσει στα 334,7 δις €, δηλαδή αυξημένο κατά 22,1 δις €.
Παρ’ όλ’ αυτά, παραδίδοντας την διακυβέρνηση (τον Ιούλιο του 2019, αλλά και σήμερα) ο κ. Τσίπρας κομπάζει, ότι άφησε ικανό «μαξιλαράκι» για την ελληνική οικονομία…
Βέβαια, αυτό το περίφημο «μαξιλαράκι» είναι :
- 20 δις € ταμειακά διαθέσιμα, στα χέρια της ελληνικής κυβέρνησης και
- 15, 7 δις €, που δεν τα εκταμίευσε, τα κρατά στα χέρια του το Ε.S.M (ο δανειστής).
Όμως,το 90% (!) αυτών των ταμειακών διαθεσίμων (δηλαδή τα 18 δις €) σχηματίστηκε με αύξηση του δανεισμού της χώρας, ως εξής :
- 3 δις € ο δανεισμός από «τις αγορές», με ομόλογο επταετούς διάρκειας και
- 15 δις € η τελευταία εκταμίευση δόσης, από την δανειακή σύμβαση ΣΥΡΙΖΑ του 15
Μόνο το 10 % αυτών των ταμειακών διαθεσίμων προέρχεται από την αναιμική «ανάπτυξη» (1,9 %) του 2018.
Άραγε, με αυτή την δομή του 90%, προς 10%, χωρεί κομπασμός για το «μαξιλαράκι» ;
Εκείνο που έχει απόλυτη προτεραιότητα τώρα είναι, να πάρει η οικονομία μπροστά:
> να κρατηθούν όρθιες όλες οι παραγωγικές δραστηριότητες & να ξαναλειτουργήσουν
οι τουριστικές και εμπορικές επιχειρήσεις, ώστε να διατηρηθούν οι θέσεις εργασίας,
> να αποκατασταθεί η ρευστότητα, για να εξασφαλιστεί η βιωσιμότητα των μικρών και
μεσαίων επιχειρήσεων,
> να επιδοτηθεί η εργασία για έξι (6) μήνες, στο 100% των εργαζομένων επιχειρήσεων
που υποχρεωτικά έκλεισαν και στο 50% των δικαιούχων του προγ/τος «εργάνη»,
> να καταβληθεί στους αγρότες, εντός του Μαϊου, το 50% των ενισχύσεων, που έχουν
δικαίωμα να εισπράξουν κατά το 2020,
> να εκλογικευθεί η φορολογία εισοδήματος (π.χ με τη μη καταβολή προκαταβολής
φόρου, που η νομοθεσία λέει με βάση τα εισοδήματα του 2019 – μ’ αυτά δεν έχουν
καμιά σχέση τα εισοδήματα του 2020) και ο Φ.Π.Α (π.χ με την επαναφορά των
μειωμένων συντελεστών Φ.Π.Α στα νησιά).
Αυτά και αρκετά άλλα πρότεινε το Κίνημα Αλλαγής, για πολλά μάλιστα καταθέτοντας στην Βουλή διατάξεις νόμου, με μορφή τροπολογιών, σε συζητούμενα νομοσχέδια.
Αν εφαρμοστούν αυτά και άλλα εύστοχα οικονομικά μέτρα, θα συγκρατηθεί, κάπως, η ύφεση κατά το 2020 και θα υπάρξει ανάκαμψη κατά το 2021, να ενισχυθεί το Α.Ε.Π της χώρας μας, ώστε να μειωθεί το δημόσιο χρέος κάτω από το 200% του Α.Ε.Π.
Και για να αντιληφθούμε που βρισκόμαστε και που κινδυνεύουμε να φθάσουμε :
- το 2018 έκλεισε με δημόσιο χρέος 181,4 % του Α.Ε.Π,
- το πρώτο εξάμηνο του 2019 το δημόσιο χρέος ήταν 180,2 % του Α.Ε.Π και κατά το δεύτερο εξάμηνο του 2019 συνεχίστηκε η πτωτική πορεία του δημόσιου χρέους.
- Δυστυχώς, με την έναρξη της πανδημίας, αντιστράφηκε η πορεία και ήδη έχουμε μεγάλη αύξηση του δημόσιου χρέους, που ακόμη δε μπορεί να υπολογιστεί, πρώτο γιατί υπάρχει δυναμική εξέλιξη & δεύτερο γιατί εξαρτάται από το ύψος τυχόν νέων δανεισμών, από τον Ε. S.M (στο πλαίσιο της απόφασης της Συνόδου Κορυφής Ε.Ε) ή από την ελεύθερη αγορά.
Έχουμε ακόμη μακρύ δρόμο μπροστά μας, όμως επείγει να σπεύσει η κυβέρνηση και να μην περιμένει, ως αμήχανος ουραγός – παρατηρητής των εξελίξεων.
25 / 4 / 2020
Κοσμάς Σφυρίου.
