Δύο υποθέσεις τοκογλυφίας στο 5μελές Εφετείο Δωδ/νήσου

Δύο υποθέσεις τοκογλυφίας, θα απασχολήσουν το Πενταμελές Εφετείο Δωδεκανήσου στην προγραμματισμένη για την 19η Ιουνίου 2017 συνεδρίασή του.
Στην πρώτη κατηγορούμενος είναι ένας Καρπάθιος, που έχει καταδικαστεί πρωτοδίκως σε ποινή κάθειρξης 6 ετών, με ανασταλτικό ως προς την έφεση αποτέλεσμα και χρηματική ποινή 7.000 ευρώ.
Τον μήνα Ιούλιο του έτους 2007, επιχειρηματίας που διατηρεί επιχείρηση αρτοποιίας με πρατήριο άρτου, αντιμετώπισε πρόβλημα ρευστότητας και μη έχοντας τις προϋποθέσεις να λάβει δάνειο από τράπεζα, κατέφυγε στον κατηγορούμενο καθόσον είχε πληροφορηθεί ότι ο τελευταίος είχε αυτή την δυνατότητα.
Περί τα τέλη Ιουλίου ο κατηγορούμενος φέρεται να του δάνεισε το ποσό των 40.000 ευρώ με χρόνο αποπληρωμής την 30.01.2008 και προς εξασφάλιση της απαίτησής του, εκμεταλλευόμενος την αδυναμία και την ανάγκη του αξίωσε αφενός μεν να εγγυηθεί την εξόφληση του ποσού ο αδελφός του και αφετέρου αξίωσε ως τόκο για διάστημα έξι μηνών το ποσό των 34.000 ευρώ.
Προς εκπλήρωση των συμφωνηθέντων ο δανειζόμενος φέρεται να εξέδωσε και να παρέδωσε στον κατηγορούμενο, με χρέωση του λογαριασμού που διατηρούσε σε Τράπεζα, 9 επιταγές συνολικού ύψους 74.000 ευρώ. Εν όψει δε της αδυναμίας αποπληρωμής του δανείου και προκειμένου να παράσχει νέα προθεσμία αποπληρωμής ο κατηγορούμενος φέρεται να απαίτησε και να πέτυχε την υπογραφή ιδιωτικού συμφωνητικού μεταξύ των δύο πλευρών την 17.11.2007.
Σύμφωνα με το συμφωνητικό ο δανειζόμενος όφειλε στον κατηγορούμενο το ποσό των 104.000 ευρώ, δηλαδή για την ανανέωση του χρέους μέχρι την 30.03.2008 απαίτησε τόκο 30.000 ευρώ και επιπλέον ζήτησε να τεθεί ως εγγυητής ο αδελφός του δανειζόμενου, ενώ έλαβε και επιταγή της Τράπεζας. Κατά τη λήξη της ως άνω ταχθείσας προθεσμίας, ήτοι την 30.03.2008 ο δανειζόμενος ζήτησε και νέα, καθόσον αδυνατούσε να αποπληρώσει έστω και μέρος του δανείου και προς τούτο υπεγράφη ανάμεσα στις δύο πλευρές νέο ιδιωτικό συμφωνητικό με τους ίδιους ως άνω όρους για το ποσό των 115.000 ευρώ για προθεσμία ενός μηνός, δηλαδή ο κατηγορούμενος απαίτησε για ποσό δανείου 104.000 ευρώ τόκους 11.000 για ένα μήνα.
Η ως άνω διαδικασία και εν όψει της αδυναμίας του δανειζόμενου να αποπληρώσει το δάνειο επαναλήφθηκε την 30.04.2008 όπου απαιτήθηκε ποσό 126.500 ευρώ για προθεσμία ενός μηνός, δηλαδή συνολικός τόκος 11.500 ευρώ.
Σημειωτέον ότι στο ως άνω συμφωνητικό φέρεται ως ημερομηνία κατάρτισης η 30.03.2008 η οποία ετέθη προφανώς από παραδρομή καθόσον το προηγούμενο με την ίδια ημερομηνία είχε ως προθεσμία λήξης την 30.04.2008 και το εν λόγω έχει ως ημερομηνία την 30.05.2008, οπότε κατά την κοινή λογική καταρτίστηκε την 30.04.2008 οπότε και έληξε η προθεσμία του προηγούμενου.
Τέλος, την 30.05.2008 υπεγράφη το τελικό ιδιωτικό συμφωνητικό μεταξύ των δύο πλευρών με λήξη την 30.06.2008 και με συνολικό ποσό 141.200 ευρώ για προθεσμία ενός μηνός, δηλαδή ο κατηγορούμενος απαίτησε για προθεσμία ενός μηνός το ποσό των 14.700 ευρώ.
Επίσης στο εν λόγω συμφωνητικό ως ημερομηνία κατάρτισης φέρεται η 30.06.2008. η οποία επίσης ετέθη από προφανή παραδρομή καθόσον η ημερομηνία κατάρτισης δεν θα μπορούσε να συμπίπτει με την ημέρα καταβολής που δηλώνεται, δηλαδή την 30.06.2008.
Ο κατηγορούμενος διατείνεται ότι το αρχικό κεφάλαιο δανεισμού ήταν 72.000 ευρώ το οποίο και αύξησε στην πορεία γιατί ο μηνυτής του είχε υποσχεθεί ότι θα έμπαινε συνέταιρος στην επιχείρησή του.
-Στην δεύτερη υπόθεση κατηγορούμενος για εκβίαση και τοκογλυφία είναι Ροδίτης ασφαλιστής, που έχει καταδικαστεί πρωτοδίκως σε ποινή κάθειρξης 10 ετών με ανασταλτικό ως προς την έφεση αποτέλεσμα, υπό τον όρο της καταβολής χρηματικής εγγύησης ύψους 4.000 ευρώ.
Ο κατηγορούμενος ενεπλάκη σε υπόθεση διακίνησης πλαστογραφημένων επιταγών ιδιοκτήτη αλυσίδας ζαχαροπλαστείων, που απεβίωσε, με δράστη συγγενικό του πρόσωπο που, όπως υποστηρίζει, έπεσε θύμα του.
Ο τελευταίος, που καταδικάστηκε πρωτοδίκως σε ποινή φυλάκισης 4 ετών, μετατρέψιμη προς 10 ευρώ ημερησίως, με ανασταλτικό ως προς την έφεση αποτέλεσμα, κατηγορείται συγκεκριμένα ότι πλαστογραφούσε την υπογραφή του πατέρα του σε επιταγές που χρησιμοποιούσε για να εξοφλήσει τις τοκογλυφικές του υποχρεώσεις.
Το πρωτόδικο δικαστήριο έκρινε αθώο στην ίδια υπόθεση έναν κάτοικο Αρχαγγέλου.
Αφορμή για τον σχηματισμό της δικογραφίας έδωσε η κοινοποίηση στον κ. Εισαγγελέα αγωγής, που υποβλήθηκε ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ρόδου με την οποία καταγγέλλεται η διάπραξη σοβαρών αδικημάτων με την διαχείριση επιταγών ύψους 317.000 ευρώ.
Ο «άσωτος» γιος του αποβιώσαντος μηνυτή, φέρεται να είχε δανειστεί τοκογλυφικά από τον εξάδελφό του και πρώτο κατηγορούμενο 40.000 ευρώ και ότι για την εξόφληση του δανείου αυτού του παρέδωσε επιταγές της οικογενειακής του επιχείρησης, τις οποίες είχε πλαστογραφήσει.
Η πολιτική αγωγή ισχυρίστηκε, μάλιστα, ότι είχε εκδώσει 48 επιταγές από μπλόκ που κατείχε παράνομα και χωρίς τη συγκατάθεση των εταίρων της εταιρείας από την Συνεταιριστική Τράπεζα Δωδεκανήσου.
Ο γιος υποστηρίζει ότι από το έτος 2000 έχει χάσει περισσότερα από 150.000 ευρώ στο Καζίνο της Pόδου και ότι ο συγγενής του τον ανάγκασε, για να συνεχίσει να του δανείζει, να του παραδώσει επιταγές της επιχείρησης του πατέρα του και ότι πήρε ένα ξεχασμένο μπλόκ και το συμπλήρωσε, πλαστογραφώντας τις υπογραφές των εταίρων της οικογενειακής του επιχείρησης.
Iσχυρίζεται ακόμη ότι ο πατέρας του, εκβιαζόμενος, επισκέφθηκε με τον εξάδελφό του συμβολαιογράφο και υπέγραψε υπό την απειλή σφράγισης των επιταγών, πράξη αναγνώρισης χρέους.
Ο πρώτος κατηγορούμενος από την άλλη, υποστηρίζει ότι τα δάνεια που χορήγησε στον συγκατηγορούμενο συγγενή του ήταν άτοκα και ότι τα χρήματα προέρχονταν από στεγαστικό δάνειο που είχε συνάψει.
Υποστηρίζει ακόμη ότι σε κάθε περίπτωση οι επιταγές που είχαν πλαστογραφηθεί αντικαταστάθηκαν από τον μηνυτή με νέες δικές του, αφού αναγνωρίστηκε το χρέος.