Αποτελεί παράδοξο η αναμονή τόσων πολλών ανθρώπων στη στάση του λεωφορείου, για το πολυπόθητο μέσο μεταφοράς μέχρι την πόλη της Ρόδου. Είναι παράδοξο, διότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι περιμένουν με τα λεφτά στο χέρι για ένα δημόσιο μεταφορικό μέσο. Ωστόσο, πιο ψηλά από την απώλεια εσόδων μιας επιχείρησης αστικών συγκοινωνιών, βρίσκεται η ταλαιπωρία των επισκεπτών του νησιού, οι οποίοι θέλοντας και μη, εξωθούνται στο να ενοικιάσουν ένα αυτοκίνητο, οξύνοντας την ένταση της κίνησης στους δρόμους. Το πιο τραγικό βρίσκεται στη διαπίστωση ότι σήμερα εξακολουθούν να παραμένουν στο σταθμό ακινητοποιημένα λεωφορεία της ΡΟΔΑ, ελλείψει εποχικών οδηγών, των οποίων η πρόσληψη ακόμα δεν έχει ολοκληρωθεί.
Οργανώνοντας όλες αυτές τις πληροφορίες και αναζητώντας απαντήσεις είναι σωστό να θυμηθούμε τις προ 20ετίας έρευνες για το προφίλ των επισκεπτών της Ρόδου και τον βαθμό ικανοποίησης τους από τον προορισμό. Τότε, 20 χρόνια πριν, οι έρευνες είχαν αναδείξει ως κορυφαίο πρόβλημα του νησιού τις αστικές συγκοινωνίες. Το πρόβλημα εστιαζόταν στην τακτικότητα των δρομολογίων. Για την ιστορία, σημειώνω ότι οι πρωτοποριακές εκείνες έρευνες είχαν διενεργηθεί από την Δωδεκανησιακή Εταιρεία Ανάπτυξης και Προόδου (ΔΕΤΑΠ), σε συνεργασία με την Επιστημονική Ομάδα Τουρισμού και το Επιμελητήριο Δωδεκανήσου.
Στη φωτογραφία, με την οποία συνοδεύω το άρθρο αυτό αποτυπώνεται η πρωινή εικόνα στη στάση του λεωφορείου μπροστά από το ξενοδοχείο Kallithea Mare, της γραμμής Ρόδου – Φαληρακίου. Η φωτογραφία ελήφθη προ ολίγων ημερών και μετρώντας τα πρόσωπα που στέκονται στη στάση περιμένοντας το λεωφορείο, διαπιστώνουμε τον αριθμό των 41 ατόμων. Δηλαδή, τα 2/3 της χωρητικότητας ενός ολόκληρου λεωφορείου (εξαιρούνται οι φυσούνες) στέκονται σε μόνο μία από τις 21 στάσεις ξενοδοχείων της συγκεκριμένης γραμμής (Γραμμή 40).
Οι στάσεις στη συγκεκριμένη γραμμή είναι περισσότερες, ωστόσο ξεχωρίζω 21 στάσεις οι οποίες βρίσκονται μπροστά σε ξενοδοχεία της περιοχής Ρένης, Καβουράκια, Καλλιθέας, Αμμούδων και Φαληρακίου. Σε κάθε μία από αυτές τις στάσεις, από το ξενοδοχείο Princess Flora μέχρι το ξενοδοχείο Apollo Beach, υπάρχει αρκετός κόσμος που περιμένει το λεωφορείο προς την πόλη της Ρόδου.
Τα λεωφορεία γεμίζουν από τις πρώτες κιόλας στάσεις και στη συνέχεια οι υπόλοιποι επισκέπτες είναι αναγκασμένοι να περιμένουν το επόμενο και το μεθεπόμενο δρομολόγιο. Η αναμονή στη στάση των λεωφορείων είναι πολύωρη. Στις στάσεις των λεωφορείων η Ρόδος χάνει την αίγλη της, οι αγανακτισμένοι επισκέπτες βγαίνουν στο δρόμο, κάνουν νοήματα με τα χέρια τους σε όποιο όχημα βρουν πρόσφορο για να τους μεταφέρει, αγωνιούν για να μη χάσουν περισσότερο χρόνο από τις πολύτιμες διακοπές τους.
Συνομιλώντας με διευθυντές ξενοδοχείων της συγκεκριμένης γραμμής, μου ανέφεραν ότι οι επισκέπτες στα σχόλιά τους παραπονούνται μόνο για την τακτικότητα των δρομολογίων. Σε ό,τι αφορά την ποιότητα της υπηρεσίας μεταφοράς δηλώνουν απόλυτα ικανοποιημένοι. Αυτό σημαίνει ότι το προσωπικό των αστικών συγκοινωνιών κάνει σωστά τη δουλειά του.
Οι επαναλαμβανόμενοι επισκέπτες της Ρόδου γνωρίζουν καλά ότι για να μην ταλαιπωρηθούν, έχουν την άμεση επιλογή ενός ταξί. Συντονίζονται σε μικρές ομάδες
των τεσσάρων ή των επτά (με τα καινούρια οχήματα) και καλούν το ταξί για την άνετη μετακίνησή τους. Οι υπόλοιποι επιλέγουν την ενοικίαση αυτοκινήτου, γεγονός που οδηγεί σε αύξηση του κυκλοφοριακού προβλήματος στην πόλη της Ρόδου.
Σε όλη αυτή την προσέγγιση, θεωρούμε αυτονόητη την αφάνταστη ταλαιπωρία και των ξενοδοχοϋπαλλήλων, που επίσης περιμένουν το ίδιο λεωφορείο για να επιστρέψουν στα σπίτια τους.
Σημειώνω εδώ ότι η γραμμή Φαληράκι – Ρόδος – Φαληράκι εξυπηρετείται από τις επιχειρήσεις ΡΟΔΑ και ΚΤΕΛ. Οι δυο τους έχουν έρθει σε συμφωνία ο στόλος τους να κινείται, ανά εβδομάδα, εναλλάξ πρωί – απόγευμα. Μία εβδομάδα πρωί η ΡΟΔΑ, μία εβδομάδα πρωί το ΚΤΕΛ. Οι ώρες αιχμής είναι συγκεκριμένες. Πιο πάνω από το συγκοινωνιακό έργο και πιο πάνω το όφελος κάθε μίας από τις δύο επιχειρήσεις βρίσκεται ο τόπος. Συνεπώς, για τις ώρες αιχμής, οι δύο επιχειρήσεις πρέπει να βοηθηθούν.
Στο σημείο αυτό δεν μπορούμε να μη σταθούμε στο γεγονός ότι ακόμα δεν έχει ολοκληρωθεί η πρόσληψη των εποχικών – συμβασιούχων οδηγών της επιχείρησης ΡΟΔΑ. Οι οδηγοί θα έπρεπε να είχαν προσληφθεί από την αρχή του Απρίλη, έτσι ώστε το σύνολο του στόλου των λεωφορείων να βρίσκεται στους δρόμους, εξυπηρετώντας την τουριστική κίνηση σε όλες τις γραμμές ευθύνης της αστικής επιχείρησης συγκοινωνιών. Ως εκ τούτου, ακόμα και το τρενάκι του δήμου, η ατραξιόν με τις υψηλές οικονομικές αποδόσεις, παραμένει σε ακινησία, εξαιτίας της έλλειψης οδηγών.
Άραγε, στην εκπνοή του Μάη, με τους επαγγελματίες οδηγούς να έχουν έρθει σε συμφωνία με τα τουριστικά πρακτορεία για τα πούλμαν και τα mini van, πού θα βρεθούν οι 36 οδηγοί της προκήρυξης για να καλύψουν τις ανάγκες της ΡΟΔΑ;
Ήταν έλλειψη οργάνωσης; Ήταν έλλειψη ελέγχου των αρμοδίων για τις προκηρύξεις της ΡΟΔΑ; Το σίγουρο είναι πως η προκήρυξη για την πρόσληψη των εποχικών υπαλλήλων δρομολογήθηκε με δύο μήνες καθυστέρηση και χωρίς να συνυπολογιστεί η επιπλέον καθυστέρηση στην ολοκλήρωση της διαδικασίας λόγω των εθνικών εκλογών. Η όλη κατάσταση δημιούργησε αρνητικά αποτελέσματα στην γενική εικόνα – ποιότητα ζωής και διακοπών στο νησί.
Πως γίνεται, να έχουμε όλα αυτά τα χρόνια αποκτήσει τόσο βαθιά γνώση του συγκοινωνιακού προβλήματος στο νησί της Ρόδου και παρόλα αυτά το πρόβλημα να παραμένει άλυτο και να οδηγούνται όλο και περισσότεροι επισκέπτες στην επιλογή του ενοικιαζόμενου αυτοκινήτου, οξύνοντας έτσι το κυκλοφοριακό πρόβλημα;
Πού πήγε η οργάνωση;
Η προσέγγισή μου αυτή γίνεται, στο πλαίσιο της σειράς των άρθρων για την κατανόηση των αιτιών που οδηγούν στο κυκλοφοριακό χάος της πόλεως.
