«Τέτοιες στιγμές καταλαβαίνεις πόσο μικρός είσαι μπροστά στη δύναμη της φύσης. Δεν μπορείς να κάνεις τίποτα, απλά περιμένεις να τελειώσει και παρακαλάς να μην έχει σκοτωθεί κόσμος».
Ο κ. Μανώλης Χατζηαντωνίου επέστρεφε σπίτι του από την ταβέρνα όπου εργάζεται στην πόλη της Κω όταν, στις 1.30 χθες τα ξημερώματα, έγινε ο ισχυρός σεισμός. «Ακούστηκε ένα φοβερό βουητό και ξαφνικά άρχισε να πετάγεται ο κόσμος από τα σπίτια του στον δρόμο.
Στεκόμουν εκεί, στη μέση του δρόμου και τους κοιτούσα, προσπαθούσαν όλοι να συνειδητοποιήσουν τι έχει συμβεί».
«Είχαμε ξαπλώσει, όταν ξαφνικά άρχισε ο πρώτος σεισμός. Αρπαξα τη μικρή μου κόρη και κατέβηκα στον δρόμο με τον άντρα μου», λέει η Ειρήνη Ντούλα. «Αμέσως πήραμε τηλέφωνο τη μεγαλύτερη κόρη μου που ήταν έξω, ευτυχώς όχι στο σημείο όπου έπεσε το μπαρ. Ταραχτήκαμε τόσο πολύ που δεν μπορούσαμε να επιστρέψουμε σπίτι. Περάσαμε όλο το βράδυ στο αυτοκίνητο, μετρήσαμε 50 δονήσεις».
«Εκεί που κοιμόμασταν ξεκίνησε ο πρώτος σεισμός. Αυτό που θυμάμαι είναι ο θόρυβος, από τα πράγματα που έπεφταν και έσπαγαν μέσα στο σπίτι. Πιάτα, πορσελάνες, κρύσταλλα, όλα έγιναν θρύψαλα». Περιμέναμε λίγο με τον άντρα μου να τελειώσει ο σεισμός και μετά κατεβήκαμε στην αυλή της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου, που είναι μεγάλη και ανοιχτή», διηγείται η Λεμονή Βέρρoυ. «Γρήγορα η αυλή γέμισε από κόσμο. Ανάμεσά μας και πολλοί νέοι στην ηλικία τουρίστες, που δεν είχαν ξαναζήσει σεισμούς. Εβλεπες πόσο ταραγμένοι ήταν, έπαιρναν τηλέφωνο τους γονείς τους στο εξωτερικό και τους ρωτούσαν τι να κάνουν. Κάποιους που έμεναν στην άλλη άκρη της πόλης τους κρατήσαμε εκεί μαζί μας, τους συμβουλέψαμε να μη γυρίσουν τώρα μέσα από τα στενά. Εκεί, στην αυλή, περάσαμε όλη τη νύχτα».
«Μόλις πέρασε και ο δεύτερος σεισμός, ήρθα στο μαγαζί μου (σ.σ. σούπερ μάρκετ), που βρίσκεται σε κεντρικό σημείο της πόλης», λέει ο Χρήστος Κουτσάκης. «Αν σας πω ότι ήθελα βάρκα για να μπω, δεν θα είναι υπερβολή. Ο,τι μπουκάλι και βάζο υπήρχε, είχαν σπάσει όλα: ποτά, λάδια, μαρμελάδες, αναψυκτικά, χυμοί, όλα μια μάζα από γυαλιά στο πάτωμα. Απελπίστηκα. Κατέβασα το ρολό για να μη με δει κανείς και άρχισα να κλαίω».
«Κοιμόμασταν όταν έγινε ο σεισμός. Σηκωθήκαμε έντρομοι με τη γυναίκα μου, προσπαθήσαμε να ντυθούμε, να κατέβουμε κάτω όσο πιο γρήγορα μπορούσαμε», λέει ο Αλέξανδρος Παντελίδης. «Είμαι εθελοντής πυροσβέστης και Σαμαρείτης στον Ερυθρό Σταυρό και έτσι αμέσως έφυγα για τον πυροσβεστικό σταθμό. Λίγο μετά ήμασταν στην περιοχή όπου έγιναν οι μεγαλύτερες ζημιές. Η κατάσταση ήταν χαοτική. Ολος ο κόσμος ήταν στον δρόμο, δεν ήξεραν τι να κάνουν, οι δρόμοι ήταν κλειστοί. Κάναμε έρευνες στα χαλάσματα και σε καταπλακωμένα αυτοκίνητα, ευτυχώς δεν βρήκαμε εγκλωβισμένους ανθρώπους. Κάναμε ό,τι μπορούσαμε, γυρίζαμε την πόλη για να προσφέρουμε βοήθεια όπου χρειαζόταν. Ηταν μια νύχτα που δεν θα την ξεχάσω ποτέ».
Στη 1.30 τα ξημερώματα η πόλη τη Κω σείστηκε από έναν πολύ ισχυρό σεισμό, μεγέθους 6,6 Ρίχτερ. Ο σεισμός βρήκε την πόλη στην «κλασική» της για τη θερινή περίοδο ρουτίνα: τους περισσότερους ντόπιους να κοιμούνται στο σπίτι τους και τους νέους, Ελληνες και τουρίστες, να διασκεδάζουν σε μπαρ ή καφέ. Δύο νέοι τουρίστες, από τη Σουηδία και την Τουρκία έχασαν τη ζωή τους όταν καταπλακώθηκαν από τοίχο του μπαρ White Corner. Εκατοντάδες άλλοι τραυματίστηκαν, οι επτά πιο σοβαρά.
Ο σεισμός ήταν τόσο ισχυρός, που ελάχιστοι επέστρεψαν στα σπίτια ή στα δωμάτιά τους – κάποιοι μάλιστα έσπευσαν να φύγουν από την πόλη. «Πήρα την κοπέλα μου και πήγαμε στο βουνό γιατί ακούστηκαν φήμες ότι θα γίνει μεγαλύτερος σεισμός. Οταν φθάσαμε εκεί, είχε παντού κόσμο. Περάσαμε το βράδυ εκεί», λέει ο κ. Χατζηαντωνίου.
Με το πρώτο φως της ημέρας άρχισε η καταμέτρηση των ζημιών. «Μας είπαν να μην πάμε στη δουλειά. Εμεινα σπίτι και προσπάθησα να μαζέψω. Μέσα σε δύο ώρες είχα κατεβάσει στα σκουπίδια τρεις κουβάδες με σπασμένα γυαλικά», λέει η κ. Ντούλα. «Πολλοί άνθρωποι, επειδή είχαμε για χρόνια το αφορολόγητο, είχαν ακριβές πορσελάνες και κρύσταλλα, σερβίτσια αξίας, κειμήλια. Δεν έμεινε τίποτα. Τα σκουπίδια είναι γεμάτα με σπασμένα γυαλιά και τηλεοράσεις», λέει η κ. Βέρρου. «Με το πρώτο φως ξεκίνησα να καθαρίσω το μαγαζί», λέει ο κ. Κουτσάκος. «Τι να πρωτοκαθαρίσεις, βέβαια, αφού ό,τι μπορούσε να σπάσει είχε σπάσει. Πέρασαν και από τον δήμο, κατέγραψαν. Ευτυχώς ήρθαν φίλοι μας να μας συμπαρασταθούν και να βοηθήσουν, ακόμα και κάποιοι ξένοι που έρχονται σταθερά πολλά χρόνια στην Κω. Η ζημιά είναι πολύ μεγάλη».
«Σήμερα (σ.σ. χθες) είναι όλοι έξω με μια σκούπα στο χέρι», λέει ο κ. Χατζηαντωνίου. «Ο κόσμος είναι αναστατωμένος, αλλά όλοι βγήκαν να καθαρίσουν τους δρόμους, τα σπίτια, τα μαγαζιά, να φέρουμε την πόλη μας όσο πιο γρήγορα γίνεται πίσω στο κανονικό». «Δεν το περίμενα, αλλά σήμερα (σ.σ. χθες) η κατάσταση είναι ομαλή», λέει ο κ. Παντελίδης. «Ο κόσμος τα κατάφερε μια χαρά, μόνο το λιμάνι και ένα-δύο σημεία στην πόλη έχουν ακόμα πρόβλημα. Τα μαγαζιά άνοιξαν και πάλι, ο ένας βοηθάει τον άλλο και όλοι μαζί τους επισκέπτες του νησιού μας».
Καθημερινή
